De betoging voor Gaza door de ogen van de VRT

Aan een hartverwarmende dag kwam weer eens een deprimerend einde toen we 's avonds zagen wat de VRT van de fenomenale solidariteitsbetoging voor Gaza maakte.

De wondere diversiteit van de optocht werd herleid tot “de meeste betogers kwamen uit de allochtone gemeenschap.” Vervolgens ging bijna alle aandacht naar 'de relletjes na afloop'. (Stel je voor dat de sportredactie op dezelfde wijze de aandacht zou afleiden van een spectaculaire voetbalmatch...). En kwestie van het 'journalistieke evenwicht' te bewaren was er ook nog een onkritische reportage over een kleine pro-Israëlische samenscholing in het Antwerpse Albertpark “voor vrede in het Midden-Oosten en begrip voor het Israëlische optreden,” zoals Wim De Vilder het presteerde uit te drukken.

Dat wil zeggen: na de angstaanjagende massa irrationele, emotionele, extremistische (want) Arabische vredesbetogers, hoor je als kijker eindelijk 'jezelf': de zionistische stem van de rede.

Perfect gestroomlijnd. Natuurlijk ligt de schuld bij Hamas. “Wat zou U doen als U 's avonds gaat slapen en U weet dat 45 seconden later U een rocket op Uw kop kan krijgen? Dat moet stopgezet worden. Dat is het eerste. Je kan niet beginnen discussiëren als beide kampen niet akkoord zijn dat we stoppen met geweld,” aldus een Israël-fan. En Diane Keyser van het Forum der Joodse Organisaties voegt er vanop het podium aan toe: “Er is slechts één voorwaarde die moet worden vervuld, namelijk de wederzijdse erkenning: respect voor elkaar en voor elkaars recht op bestaan.”

En dat wordt gewoon zonder kanttekening uitgezonden... Pijnlijk hoe het journaal verwordt tot een onkritisch doorgeefluik van dergelijke leugenachtige mystificaties, in plaats van ons iets te leren over de feiten achter dit bespottelijke discours. Zie daarvoor liever de blog van de Franse journalist Alain Gresh.

Contrast: om ons een beeld van de betoging in Brussel te vormen moesten we het stellen met een fragment van een geëmotioneerde man die zich amper kon staande houden en moest roepen om verstaanbaar te zijn. De journalisten weten goed dat hij zichzelf en de hele betoging natuurlijk de dodelijke beschuldiging van anti-semitisme op de hals haalt omdat hij over 'de Joden' spreekt: “De Joden vinden altijd een uitvlucht. Ze houden zich niet aan het VN-reglement”. Ik hoor de hypocriete verontwaardiging nu al: wat een schandelijk amalgaam uit de jaren 30 (en dat terwijl de zionistische propaganda uiteraard wél steevast meticuleus het onderscheid maakt, right?)

Misschien had de openbare omroep beter één van de organisatoren geïnterviewd, bijvoorbeeld Ludo De Brabander? Pech: die hadden ze immers al nodig om te antwoorden op de compleet groteske vraag “Is het niet onverantwoord om in deze tijden van spanning zo'n betoging te organiseren?”.

En zo bleven ze bij de VRT comfortabel doorbomen over 'het geweld van de allochtone jongeren in het centrum van Brussel' in plaats van over de kern van de zaak: een ongeziene nationale massabetoging tegen de Israëlische slachtingen in Gaza.

hoe naïef kan je zijn

hoe naïef kan je zijn, 12/01/2009 – 16:54

en daar gaan we weer, de ngo's die de anderen veroordelen mr zelf niets doen behalve een wandeling in brussel op zondag vr hun eigen goed gevoel,

en als men spreekt over relen bij voetbalmatchen dan heeft men meer kijkers, eersttoont men de match en dan de rellen en op school en het werk spreekt men dan ook over het laatste,

zitten de uitbaters van deze site op Pluto ofzo?

of hoe had de vrt dan moeten bercihten, zoals in het zes uur journaal dan met beelden vd betoging en dan zeggen dat er ook relletjes waren en overschakelen nr volgende onderwerp?

Antwoord op "hoe naïef kun

Karel, 12/01/2009 – 17:29

Antwoord op "hoe naïef kun je zijn?"

Sommige mensen praten op het werk misschien liever over de rellen, maar ik heb zondag alvast minstens 50 000 mensen gezien die op het werk veel eerder zullen praten over de schaamteloosheid van Israël. En die 50 000 mensen verdienen met hun boodschap veel meer aandacht, dan die enkele tientallen die keet schopten, en die enkele honderden die Israël verdedigden.

Gelukkig is er nog indymedia om hen die verdiende aandacht te geven.

speech

piet db, 13/01/2009 – 05:06

In het Antwerpse Albertpark waren ook mandatarissen van VLD en CD&V aanwezig.
Dat De Gucht aan het Brussels Zuid niet direct een speech ging geven was in te schatten, maar dat zijn partijgenoot dat wel in die Antwerpse samenscholing ging doen, is toch wat verwonderlijk.
Maar we kennen de havenstad, eens de BAM is gebroken ...

zijdelings

piet db, 13/01/2009 – 05:50

en als vervolg op het vorige : als de BAM is gebroken kan je even goed vervangen door "als het hek van de BAM is"

Schapen, leeuwen en monsters

Emmanuel Paulus, 13/01/2009 – 07:24

Een serieus media hoort ook over het niet normale te berichten.

Het aanwezig zijn van die 70.000 (50.000 is het politiecijfer dat men blijkbaar hoger acht dan pers) is terecht. Dat zelfs de 'eigen ordediensten' iets hebben tegen lawaai en harde woorden op een betoging is dat al iets minder. Het is niet omdat men zelf het karakter van een schaap heeft dat er geen leeuwen meer zijn. Schaapjes zijn heel mooi om te tellen bij het inslapen, Leeuwen zijn iets minder nuttig maar ook mooi. Als het doel van die betoging nu was tot 70.000 schaapjes te tellen en dan in te slapen was ze wel niet zo goed.

Maar nog belangrijker is dat Brussel net als Antwerpen een kern van een ca 200 mensen op een betoging heeft die geen vredesboodschap brengen maar een oorlogantwoord aan Israel. Men kan nu gaan discuteren over zin en onzin van vrede en oorlog(sverzet) Men kan het zelf betreuren dat op een gemeenschap van vele tienduizenden en wat honderdtallen rondlopen die eerder oorlog dan vrede, of het nu Joden of Islamieten zijn maakt niet eens verschil. Men vindt zelfs voor de Bushoorlogswaanzin nog dergelijke verhouding supporters waar religie zelfs onbelangrijk voor is. Triest maar nou niet echt om wakker van te liggen.

Dat een vredes-ordedienst (al een wrang smakend iets) dat niet in de hand kan houden spreekt voor zich. Zelfs AEL kon dat niet en die spraken nog dezelfde taal tot 'broeders'. Een oorlogs-veiligheidsdienst aka politie heeft als antwoord ook niet meer dan geweldpleging en de rel is begonnen.

Toen dat in Antwerpen gebeurde en er amper iets beschadigde was en dan nog omdat men zo stom is om vervoer door een betoging te sturen, was het groot nieuws. De organisatoren waren direct crimineel en hebben nu minder rechten dan een ander.
Zondag gebeurde het in Brussel, de pers was zelf heel verbazend bescheiden in het niet tonen van wat er gebeurde. Het lijkt vooral wat geroep en een auto omgedraaid. Dat er een halve strijd zowat elke glasgevel is gesneuveld, en dat zijn er wat, is maar een kleine rel. Dan vraag ik me wel af of die in Antwerpen dan niet microscopisch was.

Zelfs de Morgen is zo gek om het nog als vb voor Antwerpen aan te halen zo vreedzaam was het. Ik denk dat het van 1982 geleden is dat Antwerpen zulke ravage gezien heeft en dat was een bomaanslag geen betoging. (PJ en andere A werven lijken er ook wel op maar is wel iets anders)

En die bijna blinde pers is dan blijkbaar nog te veel. Ze mogen niet zien dat 11.11.11 nu volgens de logika van A een gevaarlijke organisatie is die bij de volgende betoging een ordedienst van zo'n 1000 man met naam moet kunnen inleveren. Absurd natuurlijk zowel in Brussel als in Antwerpen, maar wel de logica van een oorlogsbestuur.

Men kan het betreuren dat een vredesmanifestatie en een oorlogsboodschap hand in hand kunnen gaan. Maar dat gaat niet verbeteren als de media er over zwijgt. Ze moet er juist wel over berichten tot in de kleinste details. Dan gaat men pas het verschil zien tussen beide en niet de werkelijkheid ontkennen.
En wie in de kracht van vrede gelooft heeft er nog baat bij, men moet dan ineens niet in de kou gaan lopen om nieuws te zijn. Maar dan moet men wel niet zo bang als een schaap blijven.

Amai

Jeftje, 14/01/2009 – 23:24

Dan zijn deze gasten toch een pak beter bezig:
http://indymedia.be/en/node/31243

Ok, je moet er lef voor hebben, en het IS egoistisch, maar tel het allemaal eens op: alle mooie betogingen. Ik heb er zelf ook veel gedaan. Welke zoodjes heeft het aan de Chineese Muur gebracht?

Het systeem is gewoon gemaakt om jij en ik onozel te houden, denken dat we iets doen door te betogen en vooral door vreedzaam te zijn.

We zijn beesten van de natuur, onze overheden doen weinig anders dan het beest uithangen, tijd dat we het ook doen. Als je denkt dat je een overbevolkte aardkloot waarvan de natuur zelf al beslist heeft dat het welletjes is kunt de goeie weg op helpen ZONDER revolutie: fuck that.

Ik word gewoon misselijk van al die tijdelijk massa reacties op whatever er op dat tijdelijk moment zo door de media gehyped wordt. Zoom uit. Nu. Vandaag nog. Bekijk het eens op 50 jaar bvb. Of stem op Obama en hou je kop.

Je stem is niets anders dan: ik weet het niet, doe jij het maar in mijn plaats. Hell yea we weten het, en hell yeah ze bakken er al jaaaaaren niets van en hell no de 'goeie dingen' wegen verrevan op tegenover de shit.

Deze planeet is van ONS ALLEMAAL. ze verkloten de toekomst van al wie achter ons komt.

Wat de laatste maanden nogmaar betreft: belgië gaat naar afghanistan: geen beweging, belgië heeft eigenlijk verkiezingen nodig (dat stond op alle polls op internet): ze doen een coup-d-etat: geen beweging, belgie gaat nog eens naar afghanistan: geen beweging, en nog ééntje om 't af te leren: belgie levert wapens aan jordanie: niemand zal bewegen.

Ah, dat kankeren kan toch deugd doen. Kom maar op met jullie zeik comments. typ het uit, stuur een mail of een smsje. of ga nog eens betogen. Maar bezet vooral geen parlement, val geen politie aan en beschadig geen materiele zaken, want dat is belangrijker dan shot in de zaak krijgen.

Schapen? Platgetrappelde watjes, DAT zijn we.

Rellen

Karel, 17/01/2009 – 18:05

Als rellen zo veel gevaarlijker zijn voor het systeem,
waarom geeft het systeem (via de media) die rellen dan zo veel meer aandacht dan de betoging?

Volgens mij zitten ze het meest verveeld met die 50 000 man die op straat komt, want die krijgt het minst aandacht, en wordt anders voorgesteld dan ze was.

Dan toch commentaar

leop, 21/01/2009 – 13:14

Om te zeggen, dat ik beaam wat je zegt.
De weg uit?
Dat zeiken tegen elkaar zal nodig zijn.
Communicatie en taal zijn er gekomen uit noodzaak.
Waarover gaan we het dan hebben?
En daar ben ik volledig met je eens.
Het belangrijkste krijgt geen kans is marginaal en word angstig verzwegen?
Of crimineel en kwaadaardig gemarginaliseerd.
Ik ken je niet .
Maar mensen als jij moeten niet aan de kant gaan staan en "het systeem" bekampen.
Beter en veel sterker is je eigen systeem van eerlijkheid en solidariteit opbouwen.
Ik zie dat er in de wereld (ook in België) veel parallel groeit.
Groepen die er van uit gaan,streven naar,leven voor,...een andere wereld.
Toegeven het zijn (voorlopig)eilandjes.
Je zou het, het stille virus kunnen noemen.
Het is in elk geval anti materialistisch en consumentische.
Juist de elementen waar de hedendaagse maatschappij het van moet hebben om te overleven.
Toegegeven allen hebben hun eigen prioriteiten; zeg maar hokje.
Stromingen als anarchisme,anti globalisme,communisme,dieren en milieuactivisme,...worden gemarginaliseerd?
Of op zijn minst niet naar waarde geschat.
Maar zelf het gevoel hebben dat het waardeloos is, das natuur de slechts mogelijke zelfkritiek die je kunt maken.
Ik draai het altijd om en vind dat het niet de kracht is van de ander, maar de zwakte van de eigen "stroming".
En dan komt het hokje en het grote eigen ideaal.(subsidiering, eigen huis-schoon huis terug op de proppen.
Zo zijn we opgevoed.
Als individualisten en het eigen hebben en zijn.
Die pest waart rond in alle alternatieve organisaties en verenigingen.
Om je frustratie te verdrijven en tot resultaat te komen zal je moeten helpen; kleur te doen bekennen door de andere beweging.
Namelijk zoals je zelf stelt waar gaat het nu allemaal over.
De gemeenschappelijke noemer zal dan kunnen zijn: het "over"leven van de soort?
Dan valt er heel wat luxe problematiek en schijnprobleem weg.
Om te eindigen denk ik dat het goed is op de plaats waar je bent te handelen en vooral duidelijk jezelf te zijn.
Hoe moeilijk en marginaal het ook mag lijken.
Waarvoor doe ik het is de vraag?
Daarop moet het eerlijk mogelijkste antwoord komen.
En dat antwoord is de motor tot volgehouden strijd.
Hopelijk leggen we nu dezelfde weg af en komen we elkaar op"het belangrijke moment" tegen.
Moed en sterkte.