BELEM -- Wie beweert dat de andersglobaliseringsbeweging dood is, zit ernaast. Meer dan 100.000 mensen namen van 27 januari tot 1 februari 2009 deel aan het WSF, de hoogmis van de andersglobalisten.

Het is niet omdat de beweging doodgezwegen wordt door de media dat ze niet bestaat. Tien jaar geleden, toen het allemaal begon met de Battle of Seattle, stonden de andersglobalisten wel nog in het middelpunt van belangstelling. Er waren de grote protesten tegen de WTO, de G8 en andere ondemocratische instituten die achter de schermen de touwtjes in handen hebben. Die demonstraties waren zeer kleurrijk en mediageniek. Maar de media besteedde meer aandacht aan de rellen dan aan de ideeën die wachtten om gehoord te worden.

In 2001 kwamen de andersglobalisten voor het eerst samen in Porto Alegre. Het Wereld Sociaal Forum was geboren. De deelnemers wilden alternatieven bedenken voor het neoliberalisme dat nergens toe leidt.

Zelfs in Gent werd er enthousiast gediscussieerd over globalisering. Guy Verhofstadt, Bill Clinton en Naomi Klein waren erbij. Verhofstadt, die toen premier was, vond dat de 'antiglobalisten' de juiste vragen stelden, maar de foute antwoorden formuleerden. Inderdaad armoede en ongelijkheid nemen mondiaal toe, de kloof tussen Noord en Zuid wordt groter en daar moet iets aan veranderen. Maar in plaats van minder globalisering hebben we juist meer globalisering nodig, vond Verhofstadt. Minder staatsbemoeienissen dus en meer vertrouwen in de vrije markt was volgens hem de beste garantie om de behoeften van elk individu op de planeet te bevredigen.

Wie zou die stelling vandaag nog durven te verdedigen? De enorme systeemcrisis waarin we ons vandaag bevinden is een samenklitten van allemaal andere crises: een klimaatcrisis, een voedselcrisis, een energiecrisis, een financiële crisis en een economische crisis. Die enorme implosie van het kapitalistisch systeem hadden de andersglobalisten al in 2001 voorspeld. Maar toen was de boodschap niet doorgedrongen..

Nu het neoliberalisme met een gigantische identiteitscrisis kampt -kijk maar naar de ongerustheid in Davos- zou je denken dat voor alternatieven zou geluisterd worden naar zij die al tien jaar alternatieven formuleren, de andersglobalisten. Je zou dus ook denken dat er aan deze editie van het WSF extra aandacht zou worden besteed. Maar neen, de mainstream media schitterde weeral door hun afwezigheid.

Alternatieve media daarentegen, waren natuurlijk wel massaal aanwezig op het WSF, zodat zij die alternatieve nieuwsbronnen raadplegen, weten dat de andersglobaliseringsbeweging leeft en misschien zelfs een tweede adem zal krijgen. Want een grote crisis is niet alleen een groot drama, maar ook een unieke kans om een alternatieve koers te varen en op dat traject is het WSF een enorm baken van hoop.