Pol Van Camp09 juli 2006 – 23:30

PERSMEDEDELING

Deze zondagmorgen zijn 20 van de meer dan 100 actievoerders, Mensen Zonder papieren, in het St. Michielscentrum te Leuven in hongerstaking gegaan. Onder hen bevinden zich enkele gezinnen met kinderen en 7 vrouwen.
Zij doen dit omdat er na maanden van actie geen enkel positief resultaat uit de bus is gekomen inzake regularisatie van Mensen Zonder papieren. De actievoerders zijn alle hoop kwijt en zien geen andere oplossing meer dan over te gaan tot deze wanhoopsdaad. Zij worden gesteund door vele Vlamingen uit de buurt.
Sinds zondag 4 juni verblijven er al meer dan 30 personen dagelijks in een kerk. Eerst een week in Don-Bosco, nadien een week in de St. Lambertuskapel van de universitaire parochie te Heverlee en nadien sinds 18 juni in het St. Michielscentrum naast de St Michielskerk in de Naamsestraat te Leuven. Het zijn vooral mensen uit Nepal,Tibet en Bhutan. Er verblijven ook enkele Iraniërs..
Naast diegenen die vast in de kerk verblijven zijn er nog zo’n 90 bijkomende actievoerders en hebben zich meer dan 250 mensen met meer dan 20 nationaliteiten, ingeschreven op en lijst.
Wekelijks is er een algemene vergadering waar samen met de Vlamingen die hen steunen, wordt vergaderd om de acties voor te bereiden en de praktische problemen op te lossen.

Reeds vele maanden voeren ze, samen met de vele andere mensen zonder papieren, actie in heel België. De parlementsleden hebben nochtans geen oren naar de verzuchtingen van de actievoerders.
Er waren verschillende manifestaties met tienduizenden betogers, er was kerkasiel op een veertigtal plaatsen en er waren en er zijn nog steeds hongerstakingen. Meer dan 100 verenigingen, gebundeld in het FAM, steunden de oproep van UDEP om de asielwet aan te passen zodat er in de toekomst regularisaties zouden zijn op basis van duidelijke criteria. Ook Vluchtelingenwerk, de Bisschoppen en allerlei bekende figuren steunden de acties. Niets mocht baten. De laatste weken werd er op het hoogste partij- en regeringsvlak onderhandeld. Sommige partijen steunden geheel of gedeeltelijk de eisen van UDEP maar zijn op het laatste ogenblik gezwicht en kwamen op hun stappen terug.
Al deze acties van de voorbije maanden hebben tot niets geleid want de politici hebben er geen rekening willen mee houden.
Droevig om dus vast te stellen hoe ver verwijderd de politici staan van de mensen, bewegingen allerlei en vakbonden, en hoe belangrijker ze het politieke spel en van hun eigen mandaat vinden, dan het belang van deze vluchtelingen. Velen van deze vluchtelingen zijn nochtans al meer dan 5 jaar in België, hebben kinderen die hier naar school gaan en zijn geïntegreerd.

Alleen partijpolitieke belangen kunnen hier natuurlijk een rol hebben gespeeld met de komende verkiezingen en de schrik voor het VB in de hoofdrol. De commissie van Binnenlandse zaken stemde onlangs de nieuwe asielwet zonder rekening te houden met de verzuchtingen van de betrokkenen en de eisen van een groot gedeelte van de bevolking. Naar alle waarschijnlijkheid zal het voltallig parlement volgende week de wet goedkeuren.

De Mensen zonder papieren zijn zo ontgoocheld en radeloos dat ze overgingen tot de hongerstaking.
Dit is geen chantage op wie ook maar wel een noodkreet tot iedereen die verantwoordelijkheid draagt.
De actievoerders willen alleen hun regularisatie en die van de vele tienduizenden in België.
De parlementsleden dragen in deze een verpletterende verantwoordelijkheid aangezien zij volgende week de keuze hebben in het parlement tussen kiezen voor de blijvende willekeur of voor een wijziging van de wet. De duidelijke en permanente criteria zoals UDEP vraagt zijn een begin van oplossing. De parlementsleden hebben geen enkel excuus om de wet ongewijzigd te stemmen. Dit is een gewetenskwestie want het gaat over een menselijk bestaan voor tienduizenden vluchtelingen.
Zelfs als enkele partijen hun veto stellen en de regering daardoor in moeilijkheden zou komen is dit nog geen excuus. Daarmee dreigen is juist chantage. Elk parlementslid is verantwoordelijk voor zijn eigen stemgedrag en dus mede verantwoordelijk voor de problemen van de vluchtelingen in België.
Omdat ze daar geen oplossing aan geven moeten de Mensen Zonder Papieren verder actie voeren en nu in hongerstaking gaan. Eventuele gevolgen van de hongerstaking voor de hongerstakers zijn dus ook de verantwoordelijkheid van de parlementsleden.
De hongerstakers doen een dringende oproep tot alle parlementsleden om hun hart en hun verstand te laten spreken en deze asielwet niet goed te keuren. Ook een onthouding in deze aangelegenheid is de verantwoordelijkheid ontvluchten. We blijven hopen.

Voor UDEP Leuven
Damodar Prasad Acharya Coordinator ( Eng) 0494-16.81.23
Contact Nederlands : Pol Van Camp 0495-80.31.67