Wouter Van Bellingen27 februari 2009 – 00:26

... rechts... wil de bestaande sociale orde handhaven en via allerlei wegen een economische, politieke, godsdienstige of morele grondslag vinden, die als schild kan gebruikt worden tegen de maatschappelijke vooruitgang... Typisch rechts is de afkeer tegen rassenvermenging en verbroedering... het handhaven van een verschil tussen de geslachten.... landgenoten hebben steeds een streepje voor op vreemdelingen... ouderen mogen meer dan jongeren (p. 32-33)

Links is degene, die gelooft in de mogelijkheid van de menselijke vooruitgang... de progressie... hij zet zich tevens in op alle niveau's daadwerkelijk in om de menselijke vooruitgang te bevorderen.. hij gelooft bovendien dat die vooruitgang slechts mogelijk is door een toenemende democratisering van het totale sociaal-economisch en cultureel bestel (p. 42)

Het komt er steeds op aan de zaken te beoordelen vanuit het wereldsysteem om daarin de hoofdtegenstellingen te ontdekken.... Om me te oriënteren moet ik alles in een planetaire context plaatsen (p. 9-12)

Wat ook de praktische en realpolitieke bezwaren mogen zijn - en die zijn groot -, het streven naar egalitarisme is en blijft een van de basiskenmerken van de linkse beweging in de wereld. Tegenstanders antwoorden dat egaliteit een utopie is en als dusdanig een uiting van onrealistisch wensdenken. Dat is naast de kwestie. Het gaat er niet om de mensen een onwezenlijk aards paradijs voor te spiegelen maar zich in te zetten voor méér gelijkwaardigheid dan nu het geval is en dat is een haalbare kaart. (p. 147)

De vraag isof het Noorden de nodige offers wil brengen, sterkere concurrenten in het Zuiden kan dulden en bereid is eigen privileges op te geven? Is de geleidelijke afbraak van het Noordelijk imperialisme slechts een wensdroom vanverdwaasde gauchisten? Neen, het is de meest waarschijnlijke hypothese. (p. 151-153)

Het fascisme boekt o.a. successen door de slechte afhandeling van het probleem van de collaboratie tijdens de tweede wereldoorlog, meer dan dertig jaar later het aanslepen van de Vlaamse kwestie, het sinds het ontstaan in 1948 van de Israëlische staat door alle Belgische regeringen gevoerde prozionistische beleid en het probleem van de gastarbeiders. (p. 156)

Gelijkheid is een goed principe maar werkt onrechtvaardigheid als men de grote verschillen in inkomen en vermogen niet aanpakt en dat heeft de sociaaldemocratie nooit gedaan(denken we o.a. aan de kinderbijslag die voor alle ouders, ongeacht hun rijkdom, dezelfde is)... (p. 170)

Managers van grote bedrijven verdienen vijfmaal meer dan de laagstbetaalde arbeiders en bij de overheid zitten de gelukkigen boven de honderduizend per maand terwijl de zwakken de dertigduizend niet halen. Is het geen schande dat ook de vakbonden nooit geneigd waren hieraan iets te veranderen? (p. 163)

Nieuw-Links tot dusver ontbreekt elke unificatie waardoor de stootkracht van de afzonderlijke inspanningen gering blijft.. intern versnipperd. De conclusie is dat het met links de laatste halve eeuw in ons werelddeel niet goed ging. Er was nauwelijks solidariteit met de bevrijdingsbewegingen in de kolonies... ze hebben geen boodschap over de grote planetaire vraagstukken van onze tijd, de conflicten tussen Oost en West, de antitese tussen Noord en Zuid, de crisis in het Midden-Oosten, de tegenstelling tussen de grote wereldculturen. (p. 165-166)

“LINKS EN RECHTS, kritische opstellen over politiek en kultuur” (EPO 1983)