Jef23 maart 2009 – 17:23

“Wil onze samenleving functioneren dan is samenwerken de boodschap,” zegt Stijn Decock van het ACLVB. “Een bedrijf moet de weerspiegeling zijn van onze samenleving. Dit is jammer genoeg niet het geval. Allochtonen hebben nog altijd moeilijk toegang tot de arbeidsmarkt.” Om dat te veranderen willen de actievoerders de bevolking sensibiliseren. “De gedachten moeten rijpen zodat de patroons gestimuleerd worden ook mensen met een andere huidskleur een job te geven,” aldus Berend Den Hollander van het ABVV. “We moeten hiervoor eerst een draagvlak creëren, anders zal het nooit lukken.”

Uitsluiting
Tuba Tanrikulu van de Turkse Unie ervaart dagelijks wat discriminatie concreet betekent. “Turkse kinderen worden al op school gediscrimineerd door sommige leerkrachten,” vertelt ze. “Bij sollicitaties is het nog veel erger gesteld. Als men een vreemde naam hoort, gooit men je CV onmiddellijk aan de kant, ook al heb je een passend diploma. Turkse vrouwen met een hoofddoek worden op straat niet alleen scheef bekeken, ze worden genegeerd of riskeren een scheldpartij. En allochtone jongeren ervaren het racisme elk weekend wanneer ze uitgesloten worden in de Limburgse discotheken.”

Achtergestelde positie
Diversiteitsconsulente Hanan Nahas van het ACV probeert te bemiddelen als er gediscrimineerd wordt op de werkvloer. Bij ernstige problemen schakelt ze het Meldpunt Discriminatie in. “Ik wil vooral de achtergestelde positie van allochtonen benadrukken. Ze krijgen meestal maar tijdelijke jobs of interimcontracten. Zij zijn de eersten die wegvallen door de economische crisis. Dit merken we nu duidelijk aan de cijfers van de VDAB.”