leogargouille27 maart 2009 – 12:52

Zijn engagement staat volledig in teken van de overstap naar een rechtvaardige samenleving met nieuwe vormen van produceren, kopen en herverdelen. Hij is een overtuigd andersglobalist, schrijft voor alternatieve media en is onder andere actief bij de Catalaanse organisatie voor schuldkwijtschelding van derdewereldlanden. Maar eigenlijk wou Enric Durán een revolutie ontketenen.

Banken 'onteigenen'
In de lente van 2006 kwam hij op het idee het banksysteem te kraken door zoveel mogelijk leningen aan te gaan met de intentie het geleende bedrag nooit terug te betalen. Hij liet zich adviseren door advocaten en professionals uit de financiële sector en leerde zo de knepen van het vak. In twee jaar tijd stapelde hij een schuld van 492.635 euro op, verpreid over 68 leningen bij 39 verschillende banken en financiële instellingen.

Hoewel hij alles behalve kredietwaardig was en niemand voor hem borg stond, kwamen banken en financiële instellingen maar al te graag met leningen over de brug. Zijn handtekening als enige garantie volstond. “Dat toont aan met welk gemak banken families in de schulden steken zonder enige vorm van controle of gezond verstand,” bedenkt Durán. “Banken teren op geldcreatie en daarvoor hebben ze alsmaar meer mensen nodig die geld lenen. Het is een wiel dat zal blijven draaien tot wanneer het hele systeem implodeert.”

Crisis
Met een verrassende stunt bracht de 32-jarige activist zélf zijn daad van 'financiële ongehoorzaamheid aan de banken' aan het licht. Hij en zijn vrienden stelden een eigen publicatie samen: 'Crisis'. Met een deel van het 'geleende' bedrag werd het op 200.000 exemplaren gedrukt en op 17 september gratis verspreid in gans Catalonië. In het blad schrijft Durán: “Deze actie heb ik ondernomen om het banksysteem aan te klagen en om het geld te besteden aan initiatieven die samenlevingsalternatieven uitbouwen.”

Het Crisis-collectief drukt niet alleen op de verantwoordelijkheid van banken in de huidige economsiche crisis, maar wijst ook op hun rol in de energiecrisis, de voedselcrisis, de constructie van belastingsparadijzen, de financiering van oorlogen en projecten die onze planeet vernielen.

Om die crises beter het hoofd te bieden, verdeelde Durán het 'onteigende' bankgeld onder verschillende sociale bewegingen. “Er zijn genoeg initiatieven die een andere levenswijze nastreven. Maar gebrek aan economische middelen blijft een obstakel om veranderingsprojecten door te voeren en bekend te maken.”

De bankactivist roept op tot financieel verzet. “Ik beschouw het als een volstrekt geweldloze actie van burgelijke ongehoorzaamheid op maat van de hedendaagse tijden,” zegt Durán die hoopt dat anderen in zijn voetsporen zullen treden. “Ik heb de kwetsbaarheid van het economisch systeem aangetoond. Als iedereen nu stappen onderneemt, zullen de banken in de moeilijkheden komen en kunnen we het tij keren.” Durán wijst erop dat alle rekeninghouders in feite medeplichtig zijn aan de misdaden van hun banken. Leven zonder bankrekening is een kunst, vindt hij.

Leven zonder kapitalisme
Na de publicatie van 'Crisis' verdween Durán volledig van het toneel. De bankactie had hij op touw gezet uit ethische overwegingen, maar zal de rechter het ook op die manier interpreteren? Voor alle zekerheid trok hij naar een ander werelddeel, met de belofte vroeg of laat terug te keren.

Hij hield zich aan zijn woord. Durán bleef exáct zes maanden weg en kwam terug op 17 maart voor de presentatie van: “We kunnen leven zonder kapitalisme”. Van dit blad liet hij 350.000 exemplaren drukken die in gans Spanje verspreid werden. Diezelfde dag werd Durán in de boeien geslaan in de Universiteit van Barcelona. Catalaanse sociale bewegingen mobiliseren en organiseren briefschrijfacties om zijn vrijlating te eisen.

Is Enric Durán Geralt een Don Quijote van de 21ste eeuw of een gemene oplichter die thuishoort achter tralies? Oordeel zelf in afwachting van de uitspraak van de rechter.

Meer informatie vind je op de website van CRISI: www.17-s.info