Nick23 april 2009 – 16:12

“Wij hebben de slotverklaring gelezen en die was voor ons vrij vaag”, vertelt Wim Schalenbourgh, beleidsmedewerker van de ngo Broederlijk Delen. “Nergens vind je bijvoorbeeld dat er financiële toezeggingen zullen komen. Er stonden wel voor ons een aantal positieve dingen in, zoals het bewustzijn dat landbouw –en voedselzekerheid een centrale rol spelen in de internationale agenda en dat boeren een strategische rol spelen. Dat het met andere woorden ook nodig is om hen te betrekken bij de definiëring van een nieuwe landbouwpolitiek. De landbouwministers hebben ook het verband gelegd tussen de landbouwcrisis in ontwikkelingslanden en de klimaatcrisis en er is ook ergens vermeld dat men het opkopen van grote gebieden in ontwikkelingslanden door bedrijven of landen in de gaten zal houden.”

Aandacht voor landbouw
“Deze bijeenkomst is een enorm grote stap”, zei Italiaans landbouwminister Zaia kort na de top. “We hebben hier op papier gezet welke wereld we niet willen. Een wereld waarin elk jaar 1 miljard mensen, waarvan 140 miljoen kinderen sterven door honger. We willen net een wereld waarin er toegang is tot voldoende voedzaam en gezond voedsel. Ik ben zeer tevreden dat de aandacht de voorbije drie dagen helemaal bij de landbouwsector lag. Een sector die van levensbelang is voor onze toekomst.”

Ook Schalenbourgh is blij dat de landbouw door de G8-top meer aandacht krijgt. “Ik denk dat die aandacht het belangrijkste is, dat die landbouwministers effectief zijn samengekomen. Het was de eerste keer, dus dat betekent echt wel dat landbouw een agendapunt is en dat het zelfs bij het oplossen van de crisis een sleutelrol speelt. Dat is het belangrijkste signaal en niet het feit dat de verklaring weinig inhoud heeft. Bij zulke bijeenkomsten is het trouwens vaak zo dat er op het einde een algemene verklaring afgelegd wordt waar iedereen het mee eens is, maar dat er niemand uiteindelijk verantwoordelijkheid heeft achteraf.”

VN
Toch betreurt Schalenbourgh dat een thema als landbouw door de G8 behandeld wordt. “Voor Broederlijk Delen is heel dit dossier rond landbouw en voedsel iets dat door de Verenigde Naties (VN) zelf moet opgelost worden. Nu hebben de landbouwministers wel benadrukt dat de FAO (de Voedsel –en Landbouworganisatie van de VN) hierbij een centrale rol speelt. Dat is dus ook onze mening.

Nijpend probleem
Vorig jaar waren er nog veel voedselrellen in ongeveer dertig ontwikkelingslanden. Momenteel horen we daar nog maar weinig van via de media. “Toch is het probleem nog nijpend”, vertelt Schalenbourgh.

“Het is een globaal probleem. De meeste armste ontwikkelingslanden hangen af van voedselimport en als er prijsstijgingen zijn komen die automatisch in de problemen. Er zijn bijvoorbeeld een aantal Sahellanden in West-Afrika, zoals Burkina Faso, Niger en Mali, waar de rijstprijzen nu enorm aan het stijgen zijn en waar het steeds onrustiger wordt. De voedselprijzen gaan waarschijnlijk ook niet meer dalen zoals voor de crisis en zullen waarschijnlijk dit hoge niveau aanhouden. Maar het belangrijkste negatieve gevolg is dat die prijsschommelingen nog gaan blijven bestaan en nog groter gaan worden. Dat is natuurlijk heel nadelig voor de arme bevolking in ontwikkelingslanden.

Zuidwerking
Een van de millenniumdoelstellingen die in 2000 vastgelegd werden, stelt dat de wereldwijde armoede en honger moeten halveren tegen 2015. De acht landbouwministers weten dat ze bijlange niet op schema zitten en melden dat ook in hun eindrapport. Broederlijk Delen zelf probeert om de wereldwijde honger te bestrijden door zo veel mogelijk aan rurale ontwikkeling te doen.

Schalenbourgh legt uit: “Wij hebben een zuidwerking, en daarin werken we samen met partnerorganisaties uit Derde Wereldlanden. Dat zijn zowel boerenorganisaties als lokale ngo’s die boerenorganisaties ondersteunen en begeleiden. Die ondersteunen we dus financieel. We hebben ook verschillende medewerkers die ter plaatse helpen in de landen waar we actief zijn. Daarnaast is voor ons ook het politieke werk in het noorden belangrijk. Daarvoor hebben we een politieke cel. Ten slotte zitten we ook in nationale en internationale netwerken die aan lobbying doen."

Dit zijn de belangrijkste zaken/noden uit het eindrapport die de landbouwministers zullen doorgeven aan de acht wereldleiders, die in juli zullen samenkomen.

1) Speculatie verhinderen (als reactie tegen de aandeelhouders die de prijs van basisvoedsel de hoogte injoegen, waardoor er opstanden waren in verschillende arme landen).
2) De landbouw en voedselveiligheid centraal plaatsen op de politieke agenda.
3) Toegang tot gezond voedsel en water verzekeren, voor een duurzame ontwikkeling en voor onze toekomst.
4) Alle beschikbare middelen gebruiken om de negatieve gevolgen van de honger –en armoedecrisis te beperken.
5) Duurzame landbouw, rurale ontwikkeling en milieuprotectie stimuleren, met steun van internationale organisaties.
6) Investeringen in landbouwwetenschap, onderzoek, technologie, opleiding, vernieuwing en uitbreiding verhogen.
7) Werken in een vrije markt.
8) Enerzijds oneerlijke wedijver en handelstoringen in de landbouw verhinderen en anderzijds goed werkende markten steunen.
9) Hernieuwbare energieproductie moet verhogen op een duurzame manier (elk regeringsbeleid moet correct gebruik biobrandstof aanmoedigen)
10) Landbouwers hebben een adequaat systeem nodig om gewapend te zijn tegen risico’s en marktcrisissen. Meerbepaald is er nood aan meer voorspelling in de landbouwstatistieken.
11) De hervorming door het Internationale Voedselveiligheidssysteem moet toegepast en gesteund worden bij elke lidstaat en elke partij in de VN.