Eén maand later waren ze met 60, nog één maand verder met 80 en eind april met 150! Maar waarvoor staat Critical Mass?

Het ontstond allemaal in 1992 in San Fransisco, VS. De beweging is zonder leiding, zonder structuur. Een aantal fietsers die samen op pad gaan. Er zijn er nu honderden, wereldwijd.

Een eenzame fietser glijdt onopgemerkt voorbij, is erg discreet, produceert nauwelijks decibels, geen fijn stof en neemt amper plaats in. Zo discreet dat hij/zij er soms het leven bij in schiet, bij wat cynisch dode-hoek ongevallen worden genoemd. Midden april nog één in Brussel en één in Oostende. Om op te vallen zijn fietsers dus verplicht om zich te groeperen. Bij een Critical Mass gebeurt dat automatisch, of liever "fietsomatisch".

De groep gaat op pad en respecteert de verkeersregels. Nooit agressief of offensief. Maar wel zelfverzekerd. Eén keer per maand. En waar de stoet passeert, komt het andere verkeer even tot rust. Want fietsers zijn geen hinder of last in het verkeer, de fietsers zijn zelf ook het verkeer!

Critical Mass zijn dus fietsers die zich willen laten zien. Die hopen dat er met hen rekening wordt gehouden. Want ze zijn met vele tienduizenden in Antwerpen, de fietsers, elke dag. Ga maar'ns na: als er zoveel auto's opdagen, staat de stad stil.

Volgende rit :op vrijdag 29 mei om 18 uur Theaterplein/Antwerpen(tot 19.30 uur)
Allen daarheen!

Bedankt aan Dirk Cornelis voor de 4 laatste foto's.