“Men heeft ons willen doen geloven dat de privé-sector efficiënter is dan de openbare sector, en dat de markt zichzelf reguleert. Maar het is naar de staat - en naar ons belastingsgeld - dat men kijkt als de banken op hun gezicht gaan. De werknemers moeten niet de rekening betalen voor een fout die ze niet hebben gemaakt!”, aldus Antonio di Santo.

Het failliet van de liberale recepten en de - door de crisis bewezen - superioriteit van de openbare sector, die twee thema's stonden centraal in zijn toespraak.

Crisis
Antonio di Santo vroeg ook aandacht voor de sociale gevolgen van de economische crisis, “de zwaarste sinds 1929”. Er dreigen 100.000 jobs te verdwijnen.

“De afvloeiingsplannen, de deprimerende orderboekjes, de weken van economische werkloosheid,... ze zijn niet meer te tellen,” aldus di Santo. “En het zijn altijd de zwaksten die het meest te lijden hebben: mensen zonder papieren, interimarbeiders, werklozen.” Die laatste groep groeit zienderogen.

“Er moet een einde komen aan de jacht op de werklozen, zeker nu er door de crisis nog minder jobs zijn. Het aantal schorsingen steeg sinds 2004 met maar liefst 256%, van 178.000 weken naar 456.000 weken. Die uitsluitingspolitiek moet stoppen! Wanneer men een gezinshoofd schorst, veroordeelt men een heel gezin tot de armoede,” zei di Santo.

Hij herinnerde er ook aan dat het ABVV pleit voor een verlaging van de BTW op energie tot 6 procent.

Politiek
“Kameraden, het ABVV roept op om op 7 juni te stemmen op linkse democratische partijen met een programma dat aansluit bij onze maatschappijvisie,” aldus di Santo.

Die partijen kregen er van de regionale ABVV-voorzitter wel meteen een waarschuwing bij:

“Ze moeten hun daden in overéénstemming brengen met hun woorden, anders spreiden ze het bedje voor extreem-rechts.” Daar hoorde een duidelijke uithaal naar de PS bij: “Als je moet kiezen tussen eten en je laten verzorgen, wat dan te denken van snoepreisjes op het einde van de legislatuur?” Er waren trouwens geen politici toegelaten op het ABVV-podium in Charleroi.

Voor de aanwezige PS-politici herhaalde Antonio di Santo één van de principes van het Charter van Quaregnon: “Rijkdom, en in het bijzonder de productiemiddelen, moeten worden beschouwd als patrimonium van de mensheid. Het recht van individuen of van groepen om van dat patrimonium te genieten, kan geen andere grond hebben dan het sociale nut en geen ander doel dan aan elk mens de grootst mogelijke som van vrijheid en welzijn te garanderen.”

“Het is essentieel dat nooit van die verklaring wordt afgeweken,” aldus di Santo.