Erik Vandeursen had het over strijddag 1 mei: opkomen voor onze rechten. Er is crisis van het systeem. Er zijn slachtoffers van de crisis. Wat nodig is, zijn vlug oplossingen, voor de werkgelegenheid. Want er sneuvelden reeds 20.000 jobs en het worden er nog meer. Het ABVV ziet heil in werktijdverkorting en waar mogelijk de 4-daagse werkweek. De crisis is niet onze schuld, wel die van het neoliberalisme dat voor minder staat is, en voor afbouw van de openbare diensten.

Wíj hebben de banken gered. Wij willen óók een parachute - een rode dan, van het ABVV: bescherming tegen afbraak van de sociale rechten.

Op 7 juni moet gestemd worden op linkse progressieve politici; dus zoals die van de SP.a. Het ABVV wil een echt alternatief voor de crisis. Vandaar: oproep tot deelname aan de betoging in Brussel op 15 mei: Europese vakbonden en NGO’s: ‘fight the crisis and put the people first’.

Het ABVV ziet heil in een Europees, een mondiaal antwoord. Daarom ook zal het ABVV acties voeren: elke werknemer heeft recht op waardig werk; “werknemers zijn geen gereedschap” (waarbij Vandeursen mooi nièt vermeld dat dit acties zijn van ACV, ABVV, Wereldsolidariteit en FOS-socialistische solidariteit NvdR).

Vandeursen eindigde met een prettige en strijdbare 1 mei te wensen, “samen met de kameraden”.Daarop kwam John Crombez aan het woord. Voor hem heeft dit Feest van de Arbeid een wrange bijsmaak. We hebben schokken meegemaakt. Eén ervan was de banksenchok waarbij mensen in paniek waren over hun spaargeld, of zelfs spaargeld verloren. Er was een politieke schok, waardoor er federaal niet meer bestuurd werd. En er is de schok van de afdankingen. Maar ‘er waren ook schokken als gevolg van het geruzie en het totale nonbestuur die niet op tv kwamen’.

Als het moeilijk gaat, moet de politiek ervoor zorgen dat middelen eerlijk verdeeld worden. Dit gebeurde niet de laatste 2 jaar, en dat neemt Crombez de federale regering heel erg kwalijk. Van Rompuy is verstandig en serieus. Tja, hij belooft niets. Of toch: hij beloofde om niets te doen aan de crisis.

Welke regering verkoopt zijn grootste bank aan het buitenland? Stop ermee om mensen erover te bedriegen. Een staatshervorming is er niet gekomen. Er is er één nodig, ja, een sociale staatshervorming. Help mee zorgen dat er na 7 juni geen nieuwe blokkage komt - er moet meteen krachtig worden bestuurd. De crisis moet meteen aangepakt worden.

De keuze op 7 juni is: komt er een breuk met het verleden of niet?
Een Vlaamse regering zal moeten durven. Durven kiezen om een investeringsregering te zijn, om nu te zorgen voor investeringen en voor jobs. Durven eisen dat de bankensector hervormd wordt. Durven zorgen voor maximale kansen voor elk kind in het onderwijs. Durven solidariteit en zekerheid vooraan te zetten in de debatten.

De SP.a heeft een durfplan:
- waar mensen aandeelhouders zijn van deze samenleving, en niet de banken.
- waar mensen ondersteund worden voor het behoud van hun jobs en koopkracht. Geef KMO’s en bedrijven ook een staatsgarantie.

Kiezen voor SP.a is kiezen voor een samenleving waar de middelen eerlijker verdeeld zijn, waar spaargeld veilig is, waar ouderen niet in paniek mogen zijn over het betalen van hun rusthuis, waar ouders die willen gaan werken niet meer moeten betalen voor kinderopvang dan ze kunnen betalen (waar kinderopvang een recht is, vanaf 3 maanden na de geboorte), waar elk kind het beste onderwijs heeft, waar geen kind in armoede leeft.

Een samenleving waar het wij tegen zij gedaan is; waar geen negativisme heerst, waar we beseffen dat we samen meer kunnen dan alleen; waarin men ophoudt om onze sociale zekerheid in vraag te stellen. Kameraden, laat ons samen gaan voor die eerlijke samenleving, en laat ons dat nu doen. Het is nodig. Nu zeker.

Verder: een opperbest 1 mei, een goed feest.En er werd afgesloten met de Internationale. Het feestprogramma werd muzikaal verdergezet. Het Stationsplein stond vol mensen die in het zonnetje van een drankje en een hapje konden genieten (verzorgd door de Wijkwerking Hazegras).