Keltoum, OlivierHaemhouts29 juli 2009 – 16:42

U zingt vaak over thema's als polygamie en gedwongen huwelijken. Ook in Mali zet u zich in voor de vrouwenrechten. Waarom?

Oumou Sangaré: "Ik heb zelf als kind enorm geleden onder polygamie. Gedwongen huwelijk is een gebruik dat nog steeds voorkomt in Mali. Een huwelijk uit liefde is niet alle dagen rozengeur en maneschijn, laat staan een geforceerd huwelijk. Van een man die je graag ziet kan je veel verdragen. Maar van een opgedrongen man, accepteer je minder omdat je niet van hem houdt. Dat veroorzaakt scheidingen na twee of drie kinderen. De vrouwen zijn daar meestal slachtoffer van en eindigen op straat. Als we het gebruik van de gearrangeerde huwelijken kunnen stoppen, zal ook het aantal kinderen dat op straat belandt, verminderen en heel wat andere ellende in de samenleving. "

"We hebben daarom een aantal vrouwenorganisaties opgericht om vrouwen te informeren en te beschermen. Zo ondersteun ik een weeshuis, waar vrouwen die op straat komen te staan en hun kinderen niet meer kunnen onderhouden, opgevangen worden. We voeren ook regelmatig campagnes om jonge meisjes aan te moedigen om naar school te gaan zodat ze zich meer bewust worden van hun rechten in het leven. Dat is mijn manier om de Afrikaanse vrouw en de Malinese vrouw te helpen. Ik ben zelf niet lang naar school kunnen gaan. God heeft me gezegend met mijn stem waardoor ik het geluk heb dat de mensen naar mij luisteren. Ik maak er dan ook gebruik van om een boodschap in mijn liedjes te leggen."

Hoe kan de mentaliteit gewijzigd worden?

Oumou Sangaré: "Ik probeer dat te doen via mijn muziek. Met goede muziek heb je een grotere reikwijdte, en het is makkelijker maar je moet de mensen ook op andere manieren sensibiliseren. De politiek kan dat niet want je kan de mensen niet dwingen iets niet te doen. . Er zijn ook organisaties en individuele vrouwen die vechten tegen deze vrouwonvriendelijke gebruiken."

In veel Afrikaanse landen verwacht men van een grote artiest dat hij of zij zich inzet voor de mensen. Voelt u zich daar ook voor verantwoordelijk?

Oumou Sangaré: "Dat is normaal. In Afrika is het leven moeilijk door de politieke corruptie. Wij hebben als artiesten meer vrijheid om kritiek te uiten en bepaalde zaken te veroordelen via onze kunst.

Zingt u vaak over politiek thema's?

Oumou Sangaré: "Dat hangt ervan af. Als het nodig is, zing ik over dingen in de maatschappij waar ik het niet mee eens ben."

Op het Sfinksfestival is er een expo met twee echte boten gebruikt door vluchtelingen om de oversteek te wagen. Is dat ook een thema waar u mee bezig bent?

Oumou Sangaré: "Ja, deze jongeren willen Afrika verlaten en naar Europa gaan. In feite is het Europa die ons vroeger in Afrika opgezocht heeft. De zwarten kenden geen Europeanen. We leefden rustig zonder elektriciteit, zonder wagen en zonder licht gedurende vele jaren. Dan is de kolonisator gekomen en heeft ons al die luxe laten zien. Nu is het omgekeerd. Tijdens de wereldoorlogen zijn de Fransen naar Mali gekomen om manschappen te halen om tegen de Duitsers te vechten. Eerst heeft Frankrijk er voor gezorgd dat we aan hen gewend waren en dan duwen ze ons weg. Dat vind ik niet normaal. "

"Ik moedig de jongeren aan om in Mali zelf iets te doen. 'On ne veut plus de vous? Reste chez nous!' Werk hard, de grond is er. Ik maak hen bewust. Ik heb zelf een akker van tien hectaren die ik cultiveer en bewerk. Ik laat zien aan de jeugd dat als je op eigen benen staat met een onderneming je wel gemakkelijker visa's krijgt, uit het land kunt voor een zakenreis en weer terug. 'S'ils veulent pas que tu viennes, reste chez toi!'

U hebt een liedje waarin u de lof zingt over moeders? Bent u zelf mama?

Oumou Sangaré: "Jawel, ik heb een zoon van bijna vijftien. Enig kind. Ik heb geen tijd om er nog te maken, maar ik hou zeer veel van kinderen."

Er is een Chinese wagen die Oum Sang heet? Weet u daarvan?

Oumou Sangaré: "Ik weet daarvan. Weet u, in Afrika kunnen de mensen zich meestal geen nieuwe wagen veroorloven. Ze kopen meestal oude wagens die uit België, Frankrijk of Duitsland worden geïmporteerd. Deze zijn vaak meer dan tien jaar oud en heel vervuilend. Er gebeuren ook veel ongelukken mee want na tien jaar zijn de wagens niet meer van de besten o.a. de remmen werken vaan niet meer zo goed. We noemen die auto's "France Au Revoir" omdat ze Frankrijk vaarwel hebben gezegd. Waarom "France Au Revoir" en niet "Belgique Au Revoir" of " Allemagne Au Revoir", komt door de Franse kolonisator, zelfs als de wagen niet in Frankrijk is gekocht."

"Ik heb mijn naam aan de Chinese auto gegeven om iets te doen aan dit probleem. Chinese wagens zijn spiksplinternieuw en kosten even veel als de tweedehandsauto's van Europa. Ze verkopen die Chinese wagens in Europa en zeer veel in Arabische landen. Toen ik dat zag, dacht ik: "Je moet iets doen voor je land." Eenmaal in China bleek mijn naam goed te verkopen, en hebben ze naast een auto ook rijst naar mij vernoemd. Meerdere dingen noemen ze Oumou Sangaré. Het werkt. Iedereen is tevreden. "

Om terug te komen op de muziek. U hebt onlangs een nieuw album uit?

Oumou Sangaré: "Ja, mijn nieuwe album "Seya" is sinds enkele maanden uit. Ik ben reeds drie maanden aan het toeren en heb gisteren nog in Engeland gespeeld. Seya gaat over liefde, vrede, en ... de vrouw."