OlivierW23 augustus 2009 – 14:21

Ook ondertekende had ongelijk. Ik leefde niet met alle verwachtingen naar het optreden van Kraftwerk op Pukkelpop 2009. De grondleggers van alles wat zich momenteel in de electrowereld bevindt? Ik associeerde er enkel titels mee als ‘Das Modell’, ‘The Robots’ en ‘Autobahn’. Meer niet. Tot ik er stond, beneveld werd door de trance en er mezelf volledig verliet. Ik had ongelijk. Pukkelpop 2009 had ik moeten gelijk stellen met het optreden van Kraftwerk. Ik spreek nog altijd niet tegen mezelf.

Op de weide van de mainstage aangekomen, stond de mensheid stil. Zowel letterlijk als figuurlijk. De mensen rondom mij waren deel geworden van de technologische ophemeling die de mannen achter Kraftwerk in hun doen en laten ontwierpen. Ik ben geen wetenschapsmens, evenmin een optimist of technologiefreak maar dat anderhalf uur zette ik elk blues-, rock- en indiepop-gevoel zonder bezwaren van me af. Ik was die tijd een radertje in een historisch bolwerk van technologische vereeuwiging. Ik vergat alles en werd in levende lijve één van de robots, een slachtoffer van Tsjernobil en een digitaal cijfer in de wirwar van het existentialistisch heldendom.

Vier helden op het podium en ik had de eer om even in hun wereld te vertoeven. De jeugd. Wat was er met de hopelozen aan de hand? Ze keken verveeld en vertrokken in de schaduw van hun ontlasting. Wie waren ze? Hun rug draaiend naar de oorsprong van een oneerlijke electrogeschiedenis, waren ze voor mij niet meer dan de verdorvenen in een Babylon-maatschappij. De godelozen.

Kraftwerk! Kraftwerk dus. Een zelfverklarend verhaal die in 1970 startte en singles als Autobahn, The Model en Radioactivity met zich meebracht. Enkel Ralf Hütter blijft als oprichter en leider van Kraftwerk nog over van de originele bezetting. In 1974 kenden ze hun doorbrak met het historisch album ‘Autobahn’. De synthesizer was plots niet meer weg te denken uit de muziek.

Ik werd deel van die geschiedenis. Kraftwerk dat was de gehypnotiseerde massa. Kraftwerk dat was de juiste melodie in een vervlogen technologische toekomst. Kraftwerk, dat was ik. Maar geen uitleg, welke woorden ook of herinneringen kunnen dat bewustzijn aangeven dat ik daar toen was en leefde. Wat het ook mocht betekenen. De lucht was electrisch geladen. En de anderen? De anderen hebben ongelijk.