MANU13 november 2009 – 14:11

…is een socio-cultureel centrum in het hart van brussel.

“Kunst. Kunst is van hoogste belang in de huidige/hedendaagse maatschappij. MEER dan in die van gisteren. Kunstenaars zijn de ontbrekende
schakels om een goed
gesmeden
menselijke ketting
terug te vinden;
het is dankzij de bijdrage
van mensen uit elke laag
van de bevolking, die de plek komen ontdekken,
dat
het
nadenken
over het sociale en het culturele wordt gedreven.”

De schaamte van de partij is Yvan Mayeur! Die een socialist zou moeten zijn…

Van bij haar begin was de PS een sociale partij, een partij die dicht bij de gewone mens en zijn noden stond. Diezelfde mens wordt vandaag niet meer begrepen door haar partij. Vandaag primeert de harde aanpak, ook tegen een idee zoals ‘t evenwicht/l’equilibre.
Maar de PS strijdt vandaag niet alleen tegen een idee, ze strijdt ook tegen een buurthuis, een kunstgalerij, een sociaal-cultureel project. Ze strijdt tegen een plek waar mensen elkaar ontmoeten, ongeacht inkomsten of ideologie. Ze strijdt, bij monde van Yvan Mayeur, tegen haar eigen basis.

Als niemand anders zou voorzitter Mayeur moeten weten hoe hard het leven voor sommigen in Brussel is. Zijn diensten komen dagelijks in contact met zij die het moeilijk hebben in onze hoofdstad. Kwalitatief wonen is duur, en wordt zeker niet in de schoot geworpen van zij die leven van een klein (vervangings)inkomen. Daarenboven staat de bouw van meer kwalitatieve sociale woningen al jaren op de gewestelijke agenda. Een tekort dat extra schrijnend wordt wanneer men ziet dat vele wijken in onze hoofdstad geteisterd worden door leegstand en verkrotting. Helaas treft ook het OCMW van Brussel enige schuld in deze problematiek.

De Vlaamsesteenweg 100, voormalige buurthuis van het OCMW, staat tot grote ergernis van de buurt al sinds 13 jaar te verkrotten. Jeroen Peters, kunstenaar, kok, straatbewoner, en vooral inkomensloos beslist om deze situatie aan de kaak te stellen. In de lente van 2008 springt hij achterom over de muur, laat zichzelf binnen en verandert de sloten. Liever dan zichzelf een anoniem plekje te verorveren, begint hij het huis te verbouwen tot wat we vandaag kennen als ‘t evenwicht/l’equilibre. Een plek waar iedereen over de vloer komt; kunstenaars ontmoeten daklozen, studenten ontmoeten sans-papiers. Het huis wordt weer buurthuis, en Jeroen wordt een graag geziene gast bij de buren, de handelaars en de autoriteiten. De benedenruimte wordt kunstgalerij en expositieruimte. De bovenverdiepingen veranderen in een nieuwe woonst voor voormalige straatbewoners, en zelfs het vuile koertje ondergaat een volledige metamorfose. Het wordt een “hortus conclusus”, een afgesloten kunsttuintje dat uiteindelijk zelfs in de prijzen valt bij “Brussel in de bloemen/Fleurir Bruxelles”, de tuinwedstrijd van het Stad Brussel.

En laat nu net dit feit de aanleiding zijn voor een open oorlog tussen het OCMW en Jeroen. Jeroen moet weg. ‘t evenwicht moet verdwijnen. Overleg is niet mogelijk en Jeroen wordt voor de rechter gedaagd. L’equilibre past niet binnen het project van het OCMW.

Jeroen krijgt wel een tegenvoorstel: een vervangingsinkomen van 720€ en een ander appartement van het OCMW met huurprijs 550€. Ironisch genoeg wordt de leefloner, die minder media aandacht geniet, wandelen gestuurd door dat zelfde OCMW, wanneer zij een appartement van 450€ willen betrekken. De huurprijs mag toch niet meer zijn dan één derde van het inkomen!?

Tegelijkertijd voert het OCMW een strijd van valse berichtgeving. Halve waarheden of volledige leugens worden de wereld ingestuurd om hun machtsstrijd te rechtvaardigen.

“Deze kraker moet verdwijnen. Hij zit er zonder onze toestemming en houdt onze verbouwingen tegen. Er moet een sociale woning voor twee families” (Jeanine Boucar, service des propriétés du CPAS – 3/9/09 Het Nieuwsblad).

De werken moesten beginnen in februari. (Yvan Mayeur in Brusselnieuws op 18/12/08).

Bij navraag op de dienst Urbanisme blijkt er echter geen verbouwingsaanvraag aanwezig voor het gebouw op de Vlaamsesteenweg 100.

Ironisch genoeg stelt Mayeur stelt zich ook openlijk vragen bij het sociale aspect van ‘t evenwicht/l’equilibre. Daarnaast viseert hij op de gemeenteraad het ééntalige Vlaams (en in realiteit onbestaand) karakter van Jeroens’ project door de“ethnische intenties ” van het projekt te hekelen. Het is dan ook spijtig dat hij dit sociaal project probeert te ondermijnen door een dergelijk politiek discours erbij te betrekken.

Nu stellen wij ons de vraag waarom het OCMW op deze flagrant hypocriete manier zijn machtstrijd voert? Waarom gaan zij zonder overleg door met deze asociale uitzetting zonder een beter of goedkoper alternatief aan te bieden. Tenslotte is de actie van Jeroen niet strijdig met de doelstelling van het OCMW, integendeel. Waarom gaat een dergelijke uitzetting terwijl het er ook dit jaar niet naar uitziet dat er tijdig een extra nachtasiel komt voor de winter? Tenslotte is ook al enkele keren gevraagd aan voorzitter Mayeur om de lijst met leegstaande panden van het OCMW bekend te maken, maar ook dit antwoord blijft uit.

Een generaal die niet kan aanvaarden dat een scherpschutter beter zou kunnen schieten dan hem, zonder op het terrein zelf te gaan beoordelen, is niet de persoon die een aanvoerder genoemd mag worden. Hoogstens een blaas. Sommigen schieten beter, maar kunnen daarom niet perse met een kanon om. Samen? Of volgen we deze Mayeur?

Jeroen Peters – 0498/039294
Vlaamsesteenweg 100,
1000 Bruxelles