Op een brutale wijze worden de Angolezen door politiediensten en burgers het land uitgewezen. Angolese werknemers zijn met directe ingang ontslagen en kinderen mogen niet meer naar school. Duizenden Angolezen worden verplicht om het land onmiddellijk te verlaten. Dat leidt tot mensonterende omstandigheden, waarbij gezinnen elkaar uit het oog verliezen en kinderen in totale verwarring op zoek zijn naar hun ouders. Gehuwde Angolezen mogen niet meer bij hun Congolese partner blijven wonen.

De beslissing heeft een enorme vluchtelingenstroom op gang gebracht, waarbij mensen soms 900 km te voet moeten stappen, zonder dat maar ook iemand om hen geeft: ouderen, zieken, kinderen en zwangere vrouwen worden aan hun lot overgelaten. Zo werd een pas geopereerde vrouw verplicht om een tocht van 100 km aan te vatten. Een andere vrouw moest bevallen langs de kant van de weg. Een vijftienjarige jongen arriveerde totaal uitgeput en van al zijn bezittingen beroofd in een vluchtelingenkamp. Vele mensen hebben dagenlang niets gegeten.

Modderpoel
Twee Angolese bisdommen in het noorden van het land, Uije en Mbanza proberen, met de schaarse middelen die ze hebben, nu iets te doen voor deze verdrevenen. In de stad Damba zijn er vijf kampen voor opvang van de vluchtelingen opgezet. Maar hevige onweerstormen hebben de bodem doorweekt en de kampen herschapen tot grote modderpoelen (foto rechts). Ulrich Kny van Kerk in Nood rapporteert: “Sommige vluchtelingen proberen onmiddellijk door te reizen naar verwanten in andere dorpen. Maar veel anderen hebben geen idee waar ze naar toe moeten. Hun dorpen werden tijdens de burgeroorlog verwoest en alle familieleden sloegen toen op de vlucht. Sommigen worden bij aankomst in de dorpen door verwanten afgewezen en keren nog meer gedesillusioneerd naar de kampen terug.”

In Damba vangen vier Kapucijnen en vier Zusters van Barmhartigheid de grote stroom aan teruggekeerde asielzoekers op. Ze kunnen onder andere terecht in het klooster van de zusters. Anderen zoeken onderdak in leegstaande of onafgewerkte gebouwen. “De zusters helpen zoveel als ze kunnen. Ze herbergen gezinnen, geven voedselhulp, medische bijstand en kleren. Ze zorgen ervoor dat deze mensen gevaccineerd worden tegen tetanus, polio en andere ziektes en voorzien ook in psychologische en geestelijke zorg”, vertelt ons pater Halemba, een verantwoordelijke voor Afrika van Kerk in Nood. Ze dragen elke dag weer zorg voor honderden ontheemden, daarbij bijgestaan door tientallen vrijwilligers uit de omliggende parochies. Maar het aantal vluchtelingen groeit nog steeds aan.

Hulp gevraagd
Er wordt geschat dat de laatste weken 40.000 Angolezen de beide Congo’s moesten verlaten. Men gaat er vanuit dat de verdrijving van de Angolezen een weerwraak is voor het uitzetten van illegale Angolezen twee jaar geleden. De bisschoppen van Uije en Mbanza hebben aan Kerk in Nood om dringende hulp verzocht. Kerk in Nood gaat daarop op in. Het is onze kerntaak! We zoeken nu weldoeners die ons hierin willen steunen.