Emmanuel Paulus15 december 2009 – 14:47

Om het zeker niet te vergeten, de vrijheid van religie en levensbeschouwing is terecht een fundamenteel mensenrecht, daar moet niet eens meer over gediscuteerd worden. En die vrijheid is niet beperkt, men is vrij tot beleven, belijden, leren en verkondigen. Dit wilt zeggen dat die overtuiging niet in een schrijn moet verstopt worden maar gerust in het openbaar domein mag zoniet moet getoond worden.

Maar dit wilt niet zeggen dat religie of levensbeschouwing een onbeperkte vrijkaart is voor alles en nog wat. Mensenoffers, kindermisbruik, dierenmishandeling ed mogen en kunnen niet verantwoord worden door religie. Een beperking die men meestal nog wel kan vatten.
Maar er is nog een andere beperking die zelfs veel duidelijker is maar niet (h)erkend wordt. De religieuze vrijheid slaat op mensen, niet op goden en zeker niet op menselijke organisaties. Op zich is dat de logica zelf maar wel een problematisch iets. Een oude religieuze kwaal is de waan dat de leider God is. Die ziekte bestaat ook elders maar is ingebakken in de meeste religie.

Het is voor de grote moderne religies zelfs niets minder dan heiligschennis en een van de zwaarste misdaden. Het 1ste van de 10 geboden klinkt al ik ben God en je zult geen andere god hebben, De Koran is er zo mogelijk nog fanatieker in. Nu gelden natuurlijk niet de religieuze wetten, maar ook in ons seculier denken is iedere mens een broeder en een godsheerser een vervloeking. In de 21e eeuw zal men toch heel hard moeten zoeken om iemand te vinden die iets anders denkt.

Maar ondanks die universaliteit is nog steeds die waan de grootste plaag op deze planeet. Soms is die leider-god een menselijke figuur, een Paus, een Mohammed, een President krijgt de allure van God, weet alles, kan alles en vooral mag alles. Maar de meer voorkomende vorm ervan is dat de 'leider' een meer duister iets is. Dat iets bestaat dan niet uit 1 mens maar uit meerdere mensen en wordt zelfs iets dat buitenmenselijk wordt. Bedacht door mensen maar geen mens of mensen is er voor aan te wijzen.

En hier komen we op een strijdveld voor de menselijke rechten. Enerzijds bedreigt deze leider, als duidelijke figuur maar nog meer als duister iets, volop de Mens. Moord en verkrachting is dan nog maar het begin. Waar het uiteindelijk om draait is dat de Mens enkel mag denken wat de leider denkt. Dit verantwoord door de waan dat de leider God-himzelf is, wie daaraan twijfelt ie een afvallige, een ketter, en zo meer. En na het denken komt het gehoorzamen en braaf doen wat bevolen is. Dit fenomeen veroorzaakt bvb dat christenen in de VS willen verplichten dat men het kerstverhaal MOET afdreunen en beluisteren. Nou is er niets mis met het kerstverhaal, brave schaapjes, gezellig vuurtje en liefde en vrede in overvloed. Zelfs die kerstboom is toch mooi groen, dat die nu germaans is en niet joods is zullen we maar door de vingers zien. Maar er is 1 probleem, de enige dwang in dat kerstverhaal was van een romeinse smeerlap van een keizer, waartegen Berlusconi nog een heilige is. Wie daarboven nog wat dwang voegt plaatst zichzelf op de topplaats van wan-figuren.

En het kan nog erger.
Moorden, oorlog, vrouwenmishandeling, kindermisbruik, economische uitbuiting, milieuverwoesting en gaat maar voort, allemaal wordt het wel goedgepraat omdat de goddelijke leider het goed uitkomt. De christenheid heeft daar zeker de grenzen van zelfs de Egyptische Farao en de Romeinse Caesar nog ver verlegd.

Ter herhaling, het gaat hier niet over de Christelijke gelovigen die ook grenzen hebben verlegd in mens zijn. Een Damiaan, een moeder Theresa, Maarten Luther King en nog vele anderen bekenden en onbekenden hebben zeker aangetoond dat menselijke religieuze vrijheid een zegen is. Maar waar het hier over gaat is iets dat zichzelf onmenselijk heeft gemaakt, meestal zelf niet iemand maar een duister iets dat men goddelijk waant.

In pakweg de 19e eeuw was dit een eenvoudig iets om te herkennen. Elke staat had wel een onheilig huwelijk tussen macht,geld en religie. Een enkele religie werd daarbij de officiële staatsreligie. Het was dus duidelijk wie en wat de godsleider was en de mindere goden waren zo goed als verwaarloosbaar of zelfs verboden.
Vandaag is de situatie iets moeilijker, er is niet 1 religie meer, maar meerdere die samen met elkaar vechten om de liefde Gods. Maar helaas die ook nog altijd vechten om de liefde van geld en macht en dan vooral tegen elkaar.
In rechtse middens is het de mode om dit al te ontkennen, voor hen is er nog steeds maar 1 religie mogelijk (ook maar 1 macht en 1 geld). Naargelang de strekking en de context is dit het Eense Humanisme, het Eene ware geloof of de Eene verschrikking van de Islam of andere concurrent.

Het grote probleem is echter dat deze veelheid ertoe leidt dat men het onderscheid verliest tussen de menselijke vrijheid van overtuiging en een vrij laten begaan van verderfelijke toestanden, organisaties en verbanden. Dit is voedsel voor de rechtse waan van een macht, want die eene macht vereist juist dat men de religieuze vrijheid van mensen afschaft of minimaliseert. Het alternatief is die vrijheid gaan toekennen aan gedrochten wat zeker ook geen goede zaak is en eveneens rechts van voedsel voorziet.

De oplossing voor dit probleem is het herkennen van wat individueel is en wat een groepsgedrag of juister een volg-de-leider-gedrag. Hoofddoeken worden bvb duidelijk door mensen gedragen. Maar als men torens begint te bouwen en zeker als de leider er mee begint te bevelen is iets helemaal anders. Vreemd genoeg maar niet verbazend is de bezorgdheid om mensenrechten heel miniem tot onbestaand als het over individuen, mensen gaat en kolossaal als het om stenen of nog erger geheimzinnige mystieke wezens gaat.
Niet verbazend omdat ondanks de mooie woorden het zelden om mensen gaat maar veelal om belangen en machten. Zelfs als humane organisatie zal men forfait geven in een confrontatie met afkeer voor de untermens en toch zeker niet de ubergroep voor het hoofd willen stoten.

Het is niet eenvoudig, het vraag meer politieke moed dan heel jaar België en men zal zeker er fouten mee maken. Enkel God zou het anders kunnen, maar dan zou die zich moeten laten vermoorden. Maar het is wel een dringend en noodzakelijk iets dat moet gedaan worden. Zo men het probleem blijft negeren vormt het een speelterrein en voeding voor alle mogelijke vormen van rechtse onderdrukking.