wat was dat voor een reportage !!!!!!!
schande !!!!!!!

zeker die vrouw dat zei dat liegen mag

starferallahhhh !!!!!!!

lees eerst de koran voor dat je hier komt zeveren

dames liegen is om 3 welbepaalde redenen wel toegestaan binnen islam al moet ik zeggen dat het mss niet zo slim was om dit te vermelden in de reportage. Ik zal de voorwaarden nog eens opzoeken maar volgens mij valt liegen voor papieren daar toch echt niet onder hoor

ik wil maar zeggen amira hoe kwam ze nu over toch wel grof om te zeggen dom over ni ik bedoel in mijn moslima's vriendenkring ik zelf ben geen correcte moslima maar zeggen ook van da ze ni goe kost antw. zeg dan beter ik antw.daar niet op.ons volkje komt toch soms wel raarover mijn persoonlijke mening.alle ze kunnen jet ni goe voor brengen buiten gij

Terwijl in het vrije Westen alles kan en organisaties zoals al Minara vrij hun gangen kunnen gaan en bekeringswerk kunnen doen, is het in landen met een moslimmeerderheid verboden om zich te bekeren of om de islam openlijk af te vallen, en worden religieuze minderheden gediscrimineerd. Al Minara kan dus best een toontje lager zingen, in plaats van te klagen..

We zullen maar eens een indrukwekkend rapport opmaken over de zware discriminatie en vervolging van christenen in landen met een moslimmeerderheid. Steeds meer christenen laten het Midden-Oosten (nochtans de bakermat van het christendom) achter zich, weg van de oorlog, achterstelling, discriminatie en het islamitisch integrisme. De toestand is schrijnend. Het aantal christenen in het Midden-Oosten is drastisch gedaald, van tien procent in 1900 tot minder dan zes procent vandaag. Oorzaak is niet enkel het lager geboortecijfer, maar vooral door de discriminatie door de moslimmeerderheid zien ze geen toekomst meer. Christenen speelden nochtans een belangrijke rol in de modernisering en laïcisering van de samenleving.Voor de val van Saddam leefden er in Irak nog 80 000 christenen, nu is hun aantal gehalveerd.

In Egypte moet men zich bekeren tot de islam als men wil huwen met een moslim en als men wil opklimmen op de sociale ladder. Regelmatig zijn er ook aanslagen op kerken en worden christenen er slachtoffer van gewelddaden. Ook uit Syrië (Damascus was een christelijke hoofdstad, waar de meeste kerken zijn er omgevormd tot moskeeën) trekken de christenen weg. Dat komt volgens de aartsbisschop door het moslimfundamentalisme dat hen bedreigt en door de lokroep van het vrije Westen.De islam kent geen godsdienstvrijheid en geen enkele wederkerigheid. In alle moslimlanden worden christenen en andere religies onderdrukt,gediscrimineerd en soms vervolgd.

In MAROKKO staat in de grondwet ingeschreven dat het verboden is om zich tot een andere godsdienst te bekeren of om te verklaren dat men de islam heeft verlaten. Ruim een jaar geleden werden in Marrakech een aantal mensen in de gevangenis opgesloten omdat ze zich in het geheim hadden bekeerd tot het christendom. Een tijd geleden werd een zendeling opgepakt omdat hij jongeren probeerde te bekeren tot het christendom. Tot in 7de eeuw waren er in Noord-Afrika (ook in Marokko), waar de kerkvader Augustinus heeft geleefd en gewerkt, christelijke gemeenten. Maar vanaf de 7de eeuw bracht Bennafi er met het zwaard de islam binnen en was het afgelopen met het christendom in Noord-Afrika.

Terwijl hier in België ‘zendelingen’ zoals Sami Zemni van het Centrum voor de islam in Europa, verbonden aan de universiteit van Gent, betaald door onze overheid zich voltijds kan wijden aan islamitisch zendingswerk en proselitisme, is zendingswerk (van een andere godsdienst dan de islam) VERBODEN in elk islamitisch land. Zendeling Zemni stelt dat ‘Europa een aanpassing moet ondergaan’. Bovendien is het in landen zoals Marokko en zelfs het meer liberale en seculiere Tunesië, verboden voor niet-moslims om binnen te gaan in een moskee (wat voorheen in Tunesië wel kon). In Tunesië kan men de ruïnes bezoeken van eens bloeiende christengemeenten in onder meer Carthago en Sbeitla. Na de onafhankelijkheid van Frankrijk in 1956 werden alle kerken er gesloten. Over het hele land resten er nog slechts zes kerken (zonder kruis op de kleine kerktoren – want verboden - en volledig zelfbedruipend, terwijl moskeeën er wel worden betoelaagd) voor de vele toeristen en de Europeanen die er wonen en werken (ter vergelijking: in Antwerpen alleen al zijn er zowat 35 moskeeën...). Ook in het ‘liberale’ Tunesië kan, er geen sprake van zijn dat een moslim zich zou bekeren tot een andere godsdienst. Enkel een buitenlander kan in Noord-Afrika christen zijn.

Waar zijn de christenen gebleven in TURKIJE, waar de zeven gemeenten in Klein-Azië waren gelegen, waarin Paulus heeft gewerkt en waaraan de apostel Johannes op last van Christus de zeven brieven richtte. De verovering van Costantinopel door de Ottomaanse moslims in 1432 is genoeg bekend en in Efeze, Patmos, Antitochië, kan men de ruïnes bezoeken van kerken van de eerste christengemeenten. Assyrische christenen worden er nog steeds vervolgd. Hier woont een hele gemeenschap Assyrische christenen uit Turkije die halverwege de jaren ’90 werd verdreven uit onder meer het dorp Yaramis. Assyrische christenen uit Turkije wonen nu overal verspreid in West-Europa. Van deze uitdrijving van christenen uit Turkije zijn door Amnesty International rapporten opgemaakt. Het laatste seminarie in Turkije werd enkele jaren geleden gesloten, zodat het christendom er op termijn wellicht volledig zal verdwijnen, zoals de patriarch vreest. De orthodoxe kerk, bezit geen rechtspersoonlijkheid. Armeense christenen en orthodoxe Grieken werden er verdreven en vermoord. Onlangs vertelde een Assyrisch meisje mij haar familiegeschiedenis: het dorp van haar grootmoeder werd gebombardeerd, enkel en alleen omdat ze christenen waren. Er vielen vele doden en de overlevende vluchtten naar Europa.

Sinds het verdwijnen van Saddam Hoessein en de oorlog is de situatie van de christenen er veel slechter op geworden. Sinds 2003 zijn er al meer dan 300 000 van de resterende Iraakse christenen naar het buitenland gevlucht. Een religieuze zuivering zoals in Irak is in veel landen van het Midden-Oosten aan de gang, het is zelfs het doel van moslimextremisten. We zijn nu getuige van een historisch drama: de christelijke aanwezigheid in het Midden-Oosten dreigt te verdwijnen, ook in de landen waar het christendom is ontstaan. In het verleden waren christenen er tweederangsburgers, nu zijn ze er ongewenst. De druk op christenen om zich te bekeren tot de islam is groot, maar veel christenen vertrekken liever. In juni jl. werden in Irak een Chaldese priester en zijn assistenten brutaal vermoord, toen ze de kerk verlieten. Ze wilden hen dwingen om zich te bekeren tot de islam.Toen ze dit weigerden, schoten de mannen hen dood, gewoon één van de vele aanvallen van christenen in Irak. In Bagdad, Mosoel, Kirkoek of Bassora kloppen extremistische moslims op de deur bij christenen en beginnen geld te eisen voor ‘bescherming’. Daarbij dwingen ze familieleden meestal openlijk te verklaren tot de islam te zijn overgeqaan. Ten slotte eisen ze dat de familie het huis en het laat verlaat, ‘omdat dit niet jullie geboorteland is ‘. Honderden christenen ondergaan dit lot.

Overal waar de islam werd verspreid, werden de andere toen bestaande godsdiensten vrijwel volledig uitgeroeid. In Centraal-Azië verdwenen het boeddhisme, het nestorianisme en zoroastrisme bij de komst van de Arabieren. Ook Afghanistan was voorheen boeddhistisch. In het Midden-Oosten (waar het christendom is ontstaan) zijn historisch christelijke gemeenschappen in hun voortbestaan bedreigd. De laatste 50 jaar zakte de christelijke populatie in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever van 22 naar 2%. In Nazareth is de christelijke populatie gezakt van 60 % in 1946 tot minder dan 15% vandaag. Bethlehem telde vroeger 90 % christenen, maar sinds het onder Palestijns gezag kwam, nog slechts een derde. In Syrië (Damascus was erg belangrijk in het vroege christendom) was begin vorige eeuw nog één derde christen, nu nog minder dan 10%.

In Egypte emigreren Kopten in grote getallen. Irak telde in 1987 nog 1,4 miljoen christenen, sindsdien is ruim 40% onder hen gevlucht. Deze emigratie van christenen is een gevolg van de terreur van radicale moslimbewegingen en de onderdrukking door de staat. In de hele islamwereld worden autochtone christenen (of andere niet-moslims) door de staat ernstig gediscrimineerd en bewust niet beschermd tegen islamitisch geïnspireerd geweld.

In het islamitische Andalousië waren joden en christenen destijds derderangsburgers die werden gediscrimineerd, overeenkomstig de islamitische wetten. In een islamitisch bestel geldt voor niet-moslims (joden en christenen) het statuut van dhimmi. Dhimmi’s zijn onderworpen aan een aantal discriminaties (die niet altijd aldus worden toegepast): In Andalousië moesten ze een bijzondere belasting betalen (jizaya) voor het verkrijgen van veiligheid en bescherming, ze mochten geen wapens dragen, zemogen geen openbare functies bekleden (want een moslim mag geen bevelen krijgen van een christen of jood), ze moesten zich vestimentair onderscheiden van moslims, de beruchte (nazi) JODENSTER vindt hier haar oorsprong. Het islamitische Andalousië betekende geenszins een vreedzame samenleving tussen moslims, christenen en joden, gezien joden en christenen waren onderworpen aan de islamitische wetten en de bijhorende discriminatie van andersdenkenden.

De reële onderdrukking ontgaat echter de meerderheid van de Europeanen.Voor Kopten in Egypte is het bijvoorbeeld bijna onmogelijk om kerken te bouwen en te restaureren.. De zondagsmissen worden soms verstoord door vandalisme en pesterijen van moslims en lokale overheden. Christenen worden systematisch geweigerd voor leidinggevende functies binnen de overheid, de politie, het leger, de politieke partijen en in het onderwijs, wegens de traditionele sharia-regel die stelt dat ‘ er geen bevoegdheid van een niet-moslim over een moslim mag zijn’. Het zet sommigen ertoe aan om zich te bekeren om zo meer kansen te krijgen. Soms is een bekering een officieuze voorwaarde voor toegang tot goede jobs of huizen.De gewone christelijke leerboeken worden verboden of gecensureerd, terwijl allerlei islamitische literatuur, radio- en televisieprogramma’s en schoolboeken die christenen belasteren of aanvallen vrij verschijnen. Christenen worden duidelijk gemaakt geen klacht in te dienen uit ‘loyaliteit tegenover de natie’. Indien zij of hun verwanten dat wel doen, worden zij soms opgesloten in plaats van de daders. Er heerst ook een algemene rechtsonzekerheid in zaken waarbij moslims betrokken zijn. Een islamitische rechtsregel zegt dat een niet-moslim niet kan erven van een moslim. Het gebeurt zelden of nooit dat een rechtbank een uitspraak zal doen in het voordeel van christenen tegen moslims.

In Indonesië werden alleen al tussen 1998 en 2003 minstens tienduizend christenen vermoord. Wie de ware betekenis van racisme aan de lijve wil ondervinden, moet maar eens als niet-moslim in Saoedi-Arabië verblijven.

Beste Harko,

ik zou het heel interessant vinden om van u of iemand anders de zaken die Mario heeft opgesomd te weerleggen op dezelfde onderbouwde manier.

Het interesseert mij om de andere kant van het verhaal te horen. Het zou ook verduidelijken waarom de feiten en gebeurtenissen die werden aangehaald door u als historische onwaarheden bestempeld worden.

Zelf neem ik geen standpunt inzake wie in deze discussie gelijk heeft. Ik ben altijd zeer benieuwd naar beide kanten van een verhaal. Het is wellicht zelfs zeer verrijkend voor eenieder die met een open geest over verschillende religies meer te weten wil komen.

Met Vriendelijke Groet,

Jv