Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Nieuwe stadsdichter roept op: “Mijn stad, open u!”

Nieuwe stadsdichter roept op: “Mijn stad, open u!”

De uitreiking van de Herman De Coninckprijs op 28 januari lokte veel poëzieliefhebbers naar de Arenbergschouwburg. Tijdens hun jaarlijkse hoogdag kwamen zowel oude boegbeelden als jonge vernieuwers aan bod. Paul Bogaert won de prijs met zijn bundel ‘De slalom soft.’ Peter Holvoet-Hanssen maakte zijn intrede als stadsdichter.

logo_HdCprijs2010_250x166.jpg

Appelen met peren

Voor de derde keer organiseerde de Arenbergschouwburg in samenwerking met Boek.be een poëzieavond als afsluiter van de Gedichtendag. “Het was behoorlijk moeilijk om een keuze te maken,” vertelt Friedl’ Lesage, voorzitster van de jury van de Herman De Coninckprijs. “Iedereen leest poëzie heel persoonlijk en je leest een bundel ook elke dag anders. De jury was blij met het nieuwe aanbod, maar er waren drie bundels waar we echt over gediscussieerd hebben. Het is moeilijk om iemand zoals Paul Bogaert naast een boegbeeld als Leonard Nolens te zetten. Ze zijn zó verschillend, dat is appelen met peren vergelijken.”

Roel Richelieu Van Londersele won de publieksprijs met het gedicht dat hij twee jaar geleden schreef voor zijn zoon ‘Mats’. “Het is niet zo dat ik naar het publiek toe schrijf in de hoop in één keer tienduizend zieltjes te winnen voor de poëzie. Ik haal mijn inspiratie uit de dingen die mij elke dag bezig houden. De dingen dienen zich aan en hebben een soort urgentie. Het gedicht voor Mats was voor mij het summum van urgentie.”

‘Kontekraakse’ stadsdichters

De slotshow betekende ook het afscheid van stadsdichteres Joke van Leeuwen en de intrede van Peter Holvoet-Hanssen. Joke van Leeuwen bracht in haar laatste optreden een eerbetoon aan Wannes Van De Velde en Hugo Claus. In zijn eerste gedicht ‘Vrijbrief’ huldigde Peter Holvoet-Hanssen de persoon die je niet ziet op straat. “‘Vrijbrief’ is een oproep, maar daarom geen vrolijk gedicht. Ik wil de donkere kanten van de stad tonen, de vele mensen die op de grens van ‘thuisloosheid‘ leven of in de problemen zitten.” De dichter maakte meteen zijn plan bekend om een groots poëziefeest te organiseren in de zomer. “Het feest zal plaatsvinden aan de kade, waar mensen die geen kaas hebben gegeten van poëzie ook rondwandelen. Een plaats waar poëzie je overvalt. Ik ga niet supertoegankelijk schrijven op maat van de mensen, zo werkt dat niet. Poëzie is om dingen te verkennen, ook in het hoofd.” In 2011 wilt de dichter zich engageren voor Antwerpen als Europese Jongerenhoofdstad.

“Holvoet-Hanssen wil zowel allochtonen als autochtonen warm maken voor poëzie. In deze stad moet de stadsdichter ‘kontekraaks‘ zijn, hij moet een dwarsligger zijn die het durft te zeggen op een doortastende manier,” zo luidt de reactie van Alex Vandebril (Hoboken). Ook Susan Banafti (Antwerpen) was geraakt door het optreden van de stadsdichter: “Ik vond het grappig dat hij een troubadour mee op het podium nam, de interactie tussen beiden was aandoenlijk. Het is niet gemakkelijk om poëzie naar het volk te brengen, maar uiteindelijk gaat het over de stad en dus over iedereen die hier woont. Ik vind het een goed initiatief.”

© 2010 – StampMedia – Marieke Van Cauwenberghe