Anke Gittenaer, Voorzitter Animo jong-links en criminologe, Nick Resmann, Bestuurslid Animo jong-links en communicatiewetenschapper03 februari 2010 – 17:29

Dat er een groep jonge mensen wild om zich heen schopt en zelfs schiet in sommige Brusselse wijken ontkennen wij niet. Dat deze jonge mensen op gepaste en rechtvaardige manier moeten gestraft worden al evenmin. Maar eerder dan luidkeels te roepen om zerotolerantie en jeugdgevangenissen proberen wij geen oorlog te verklaren aan deze jongeren. Brussel is Bagdad niet.

Wij raden de politici, die nu met grote sier de messen scherpen, aan om eens een stapje buiten hun ongetwijfeld mooie (Brusselse) loften te zetten. Om eens te praten met de ‘verloren generatie’ jongeren en hen te vragen waarom zij niets beters te doen hebben dan wild om zich heen te slaan. Misschien dat het politiek antwoord dan anders zal zijn dan een populistisch discours ingegeven door electorale motieven.

Decennialang is er niet omgekeken naar de ‘probleemwijken’. Decennialang zijn daar jongeren grootgebracht zonder uitzicht op ontplooiing, opleiding en werk. Dat deze boemerang nu keihard aankomt bij de beleidsmakers is te begrijpen. De last van de medeverantwoordelijkheid is zwaar om dragen. Dat lezen we in de kranten (DM online 31/01 en DM 1/02) en zien we op televisie.

Ook wij zijn jong en wonen in Brussel. Wij verwachten van onze politici niets minder dan een exponentiële verhoging van het aantal mensen, middelen en budgetten om jeugdcriminaliteit aan te pakken. Wij hoeven absoluut geen strijdtaal met ad-hoc ideetjes en populistische pleidooien. Wij raden politici aan om de letters van de (jeugdbeschermings)wet en alle maatregelen die reeds bestaan er eens goed op na te lezen. Een wapenarsenaal dat kan tellen als het mág werken.