han26 september 2006 – 14:28

Witte ruis doorklieft de lucht. Aanhoudend geknetter, stemmen in de verte, zachtjes gejank. Een vrouw zit in het midden van een kamer, iets als een spotlicht schijnt op haar. Ze wordt van bovenuit belicht langs een gat in het dak. Alles rond haar brandt. Zij brandt. De klomp vlees tussen haar benen brandt. Je ruikt niets. Er zouden geuren moeten zijn. Brandend vlees, brandend hout. Je hebt moeite met concentreren. Je rug kietelt. Het doet geen pijn, het kietelt. Dit zou erg kunnen zijn. Schrik reist sneller dan je kunt denken door je darmen. Staat je rug in brand? Draag je vuurvleugels? Eten de vlammen je levend op, en voel jij het maar kietelen?

Jan Lauwereyns (Nieuw-Zeeland)