han26 september 2006 – 15:12

De eigen cultuur is de stoel waarop men staat om uitzicht op de wereld te
bekomen. Hoe bekrompen zijn dan niet diegenen die beweren over de hele
wereld te willen uitkijken en die beginnen met de poten vanonder de stoel
weg te zagen. En wat te zeggen over diegenen die niet verder geraken dan het
koesteren, zelfs het verafgoden van de eigen stoel, die luid van de daken
schreeuwen dat hun stoel de enig denkbare is, de enig echte. Eigen stoel
eerst. Eén enkel uitzicht krijg je dan, op een smalle, kleine wereld, en
nergens nog verscheidenheid. Ik ben geboren en getogen in Antwerpen, in een
stad aan de stroom, en dus in een stad vol van verscheidenheid en kleur,
vol van verschillende culturen, mensen, ontmoetingsplaatsen, een boeiende
stad vol uitdagingen en afwisseling. Als we dat zo eens hielden.

Alstein