christophe22 november 2005 – 20:02

De Algemene Centrale van het ABVV loste vrijdag al een eerste schot. "Onaanvaardbaar", luidde het oordeel van het secretariaat van het AC. De Algemene Centrale riep op om samen met de andere vakbonden actie te voeren. Zaterdag dan werd het vierjaarlijkse congres van de metaalcentrale van het ACV afgesloten en daar kon de hete actualiteit natuurlijk niet onbesproken blijven. ACV-metaal voelde op dat moment dat er onder de aanwezig militanten geen meerderheid meer te vinden was voor de verderzetting van de acties, maar wilde de andere centrales en vooral het ABVV niet voor het blok zetten. ACV-metaal stelde daarom voor om tijd te nemen om te consulteren en te informeren.

Maandag kon De Morgen uitpakken met een stevige titel. “Staken tot regering valt,” zo luidde het oordeel van Donald Wittevronghel van ABVV-textiel. Eveneens maandag gingen er heel wat vergaderingen door. De socialistische bediendencentrale BBTK besloot dat er niets wezenlijk veranderd was aan het generatiepact en riep dus op om actie te voeren. Als er geen interprofessionele acties zouden komen, wou BBTK polsen bij de christelijke bediendencentrale LBC voor eventuele gezamenlijke acties.

De LBC vergaderde pas 's avonds. Ook daar konden de aanpassing op weinig begrip rekenen en ook LBC overwoog men nieuwe acties. Desnoods ook alleen met BBTK. Ook bij ABVV-voeding stuitte het pact op een njet. ACV-chemie verwierp eveneens de aanpassingen en stuurde aan op een langdurige staking.

Dinsdag werd het aangepaste generatiepact door beide vakbonden vrijwel unaniem verworpen. Xavier Verboven van het ABVV kreeg de opdracht om samen met het ACV een actieplan. Vooral aan Vlaamse kant ziet men het bij het ABVV niet zitten om nog eens alleen te staken. Ook bij het ACV is de roep om het behoud van het gemeenschappelijk vakbondsfront groot. Josly Piette van het ACV zei op de gemeenschappelijke persconferentie: “De echte scoop van vandaag is dat beide vakbonden samen zitten.”

Dinsdag moet duidelijker worden waar de bonden met hun gemeenschappelijk actieplan naar toe willen. Zowel Xavier Verboven als Luc Cortebeeck wijzen op een algemene malaise bij de werknemers. Cortebeeck vergelijkt de sfeer met de verwerping van de Europese grondwet in Frankrijk en Nederland. “Het is aan ons om die malaise inhoud te geven,” aldus Cortebeeck. “Ik heb het op de algemene raad van het ACV gezegd: ok, de malaise is er, maar help ons om ze in woorden en eisen om te zetten.”