Koen Destoop29 september 2006 – 15:20

Vlaanderen boven
De partij zit natuurlijk in de oppositie - en de meerderheidspartijen lijken niet erg happig om er nauw mee samen te werken. Toch kan Vlaams Belang in de gemeenteraad en de verschillende commissies waarin ze zitting heeft, naar hartelust interpelleren, voorstellen (proberen te) amenderen, moties indienen en vooral: vragen stellen. Veel vragen, zo blijkt: de partij gaat er prat op dat tot 80 % van de vragen aan het schepencollege gesteld wordt door Vlaams Belang-mandatarissen. Dat blijkt ook uit de bulletins van mondelinge en schriftelijke vragen en antwoorden die het Gentse stadsbestuur maandelijks publiceert. Het Belang blijkt daarbij een duidelijke voorkeur te hebben voor een aantal steeds terugkerende thema's.

Het VB is een nationalistische partij. Ze staat dan ook bij voorkeur op haar achterste poten wanneer het Vlaamse karakter van onze stad in gevaar is, bijvoorbeeld wanneer een stadsdienst of een door de stad betoelaagde organisatie een andere taal dan het Nederlands gebruikt. Het SMAK verstuurt een tweetalige uitnodiging? Kan niet. Er verschijnt tweetalige info (Turks-Nederlands) over de zone 30? Ongehoord. Victoria Deluxe laat bij een door de stad gesubsidieerde picknick in het Baudelopark een Franse tekst voorlezen? Waar zijn we mee bezig! De ‘afscheidszone’ aan het Sint-Pieterstation aankondigen als ‘kiss and ride’? Een schandaal. Helemaal te gek en ‘Fransdol’ wordt het wanneer een school (het ‘Collège Français de Gand’) voorstelt om tweetalig onderwijs aan te bieden, of als er op de Vlaamse feestdag ‘Nederlandsonkundige Luikenaars’ mee de animatie verzorgen en de stands bevolken. Walen! En dat op de elfde juli?!

De nationale feestdag is voor het Belang een gewichtige zaak. Zo zijn er vrijwel elk jaar vragen over de bevlagging van openbare gebouwen. In 2003 bijvoorbeeld bleek slechts 43% van de publieke gebouwen correct bevlagd - blijkbaar getroostte iemand zich de moeite dat nauwkeurig na te gaan - en het VB wilde dan ook weten welke sancties de snoodaards mochten verwachten die verzuimden de Vlaamse Leeuw te hijsen.

Aan de Vlaamse symbolen mag niet worden geraakt. Wanneer de Vieze Gasten in een aankondiging in het buurtnieuws Rooigem - Brugse Poort Consciences ‘Leeuw van Vlaanderen’ omschrijven als “een monsterlijk linguïstisch gedrocht waarop Vlaanderen een geschiedenis, een vlag en een feestdag heeft gebouwd”, eist het Belang maatregelen om te verhinderen dat ‘dergelijke beledigende onzin’ nog gepubliceerd wordt.

Vlaams-nationalisten zijn ook geen fan van het koningshuis. Elke keer als een lid van de koninklijke familie naar Gent komt, vraagt het Belang zich af hoeveel dat heeft gekost, hoeveel stadspersoneel er moest ingezet worden en in welke taal het gekroonde hoofd in kwestie zich wenste uit te drukken.

Mobiliteit & veiligheid
In vergelijking met de sloppenwijk die Gent is, moeten de Braziliaanse favela's of Zuid-Afrikaanse slums wel idyllische plaatsen zijn.

Een ander thema dat vaak terugkomt is mobiliteit. Volgens het Belang voert de huidige meerderheid een ‘fundamentalistisch anti-autobeleid’ dat de stad stilaan onbereikbaar maakt. Het VB pleit voor een evaluatie en aanpassing van het huidige mobiliteitsplan dat “de commerciële leefbaarheid van het centrum vernietigt en van de voetgangerszone na valavond een desolaat paradijs voor inbrekers en overvallers maakt”. De zone 30 vindt de partij veel te uitgebreid, de parkeerplaatsen zijn te weinig talrijk en te duur. De gebrekkige wegeninfrastructuur (te smalle invalswegen; te veel paaltjes, verkeersdrempels en zelfs verkeerslichten) hindert een vlot verkeer en dient aangepast en uitgebreid te worden. Vlaams Belang trekt volledig de kaart van de auto-mobiliteit. Het openbaar vervoer komt voornamelijk ter sprake als zich ergens op een bus of tram een incident heeft voorgedaan.

Het openbaar vervoer als veiligheidsrisico dus, en daarmee zijn we aanbeland bij één van de favoriete VB-thema's. Bij voorkeur in verband gebracht met het vreemdelingenvraagstuk is veiligheid de absolute hoofdbekommernis van de partij. Talloos zijn de meldingen van allerlei vormen van overlast, met de bijhorende vraag waarom de Stad klachten van buurtbewoners ‘negeert’ of ‘naast zich neerlegt’ en welke maatregelen ze denkt te zullen nemen? Als men de lijst van incidenten overloopt, zou men zowaar gaan geloven dat onderhand zowat de hele stad in een no-go area is herschapen en dat vrijwel elke buurt, straat of plein siddert en beeft onder de niet aflatende terreur van hangjongeren, (in hoofdzaak allochtone) jeugdbendes, drugsverslaafden, vandalen, dronken marginalen en herrieschoppers allerhande. Kortom: in vergelijking met de sloppenwijk die Gent is, moeten de Braziliaanse favela's of Zuid-Afrikaanse slums wel idyllische plaatsen zijn.

Uit de antwoorden van het college (en bij dergelijke onderwerpen is het de burgemeester zelf die zich de moeite getroost uitgebreid en ernstig te antwoorden) blijkt nochtans dat het met de veiligheid in Gent nog niet zo erg is gesteld en dat de Stad wel degelijk op de hoogte is van de overlast, maatregelen neemt en de klachten dus niet ‘negeert’ of ‘naast zich neerlegt’. Alleen: elke maatregel of aanpak die afwijkt van wat het Belang zelf voorstaat (er fors tegenaan gaan met bokshandschoen en grove borstel, bijvoorbeeld), komt volgens hen neer op soft gedoe en linkse prietpraat. Voor het VB hoeft er niet nagedacht te worden over oorzaken of gevolgen; dergelijke onzin is de hobby van “alternatieve en zich intellectueel wanende linksige types” die de om zich heen grijpende verloedering en toenemende criminaliteit negeren en ontkennen. Een symptoom hiervan is “het alsmaar toenemende drugsgebruik” onder jongeren, alweer mede te wijten aan ‘laksheid’ van de overheid . Die lijkt inderdaad niet geneigd om de Belang-voorstellen terzake te volgen, zoals het uitvoeren van drugtests op scholen (“wat in Amerika zijn nut bewezen heeft”), of het inzetten van drugshonden “op scholen en andere plaatsen waar veel jongeren samenkomen.”

Zogenaamde ‘asielzoekers’
Onder ‘toenemende criminaliteit’ rekent de partij ook de aanwezigheid van illegale en afgewezen asielzoekers (steevast “zogenaamde ‘asielzoekers’” genoemd. Zogenaamd, gevolgd door een woord tussen aanhalingstekens, is een geliefd stijlbloempje in VB-kringen. Ze hebben het over zogenaamde ‘intellectuelen’, zogenaamde ‘progressieven’, zogenaamde ‘socialen’ enz.). Illegaliteit is een misdaad op zich waartegen de Stad voor de verandering veel te laks optreed. De partij wil dat de politie actief op zoek gaat naar illegalen en dat de Stad meewerkt aan een actief uitzettingsbeleid. Deelnemers aan kerkasielacties dienen opgepakt te worden en “uitgeleverd aan de hogere overheden.” Vlaams Belang vraagt ook maatregelen tegen asielzoekers die steun ontvangen van andere OCMW's dan het Gentse, die de stad ‘overspoelen’ en bepaalde buurten ‘dag en nacht terroriseren.’

Asielzoekers zijn niet alleen een gevaar voor de openbare orde, ze bedreigen ook rechtstreeks het stadspersoneel. Welke maatregelen zal de stad nemen om OCMW-medewerkers te beschermen tegen ‘agressieve asielzoekers’? Zelfs de volksgezondheid loopt gevaar, want “veel asielzoekers zijn dragers van besmettelijke ziekten zoals TBC.” En welke maatregelen zal de stad nemen om personeel dat met asielzoekers in aanraking komt, zoals politieagenten, daartegen te beschermen?

Niet alleen nieuwkomers, ook al enige tijd in België residerende allochtonen kunnen zich verheugen op een warme belangstelling van het Vlaams Belang. De partij vraagt dan ook voortdurend gedetailleerde informatie op over hun aanwezigheid: met hoeveel zijn ze, vanwaar komen ze en waar wonen ze?Hoe groot is de volgmigratie ten gevolge van de wet op gezinshereniging? Hoeveel kinderen met een andere moedertaal dan het Nederlands zitten er op de Gentse scholen? Hoeveel moskeeën zijn er in Gent en hoe worden die gefinancierd? Wat is het aandeel van allochtonen in de sociale huisvesting? En – uiteraard - hoe groot is hun aandeel in de criminaliteit? Daarnaast passeren ook een heleboel klassiekers de revue, zoals de vraag om hoofddoeken op school te verbieden, om gedwongen huwelijken, schijnhuwelijken en schijnechtscheidingen (om als alleenstaande een hogere uitkering te kunnen opstrijken) te vermijden, vragen over fundamentalisten en terreurdreiging, enzovoort. Ook gaat het Belang voor u na of er in Gent al kleine Osamaatjes zijn geboren en vraagt de partij daarbij aansluitend om “kwetsende en bewust provocerende voornamen” te verbieden.

Middenstand in eigen land
Algemeen lijkt het VB niet in staat om in allochtonen iets anders te zien dan een gevaar of een bedreiging. Zo werpt het Belang zich graag op als verdediger van de middenstand, maar blijkt dat enkel voor de inboorlingen onder de middenstanders te gelden. Allochtone middenstanders dienen vooral meer en strenger gecontroleerd te worden. De standaardreactie verloopt ongeveer als volgt: wordt er ergens een mistoestand of misbruik vastgesteld, dan wordt die veralgemeend naar een hele branche en vervolgens worden ‘maatregelen’ geëist. En steevast zijn het allochtone zaken die geviseerd worden.Wordt er in één pittabar gebrekkige hygiëne vastgesteld, dan is de hele volksgezondheid in gevaar door “met allerlei vieze beesten besmette pitta's”. Blijkt er in een Turks café meer te koop dan drank alleen, dan blijken “de brave islamitische huisvaders toch niet zo braaf te zijn” en zijn Turkse cafés plots allemaal halve bordelen. Idem dito voor zwartwerk in een Turkse bakkerij, voor telefoon- en nachtwinkels en voor hallal-slagers . Over slagers gesproken: het VB toont zich zeer bekommerd om dierenleed en dierenrechten. Eén keer per jaar toch, en toevallig altijd rond het offerfeest.

Het Belang meent dat de stad “op vanalles en nog wat bespaart behalve op het zogenaamde ‘integratiebeleid’, terwijl er in heel Gent nauwelijks een geïntegreerde vreemdeling te vinden is”. Het VB vraagt van vreemdelingen dat ze zich assimileren. De partij meent dat de “geldverslindende integratie-industrie” net het tegenovergestelde nastreeft, namelijk dat “diensten zich interculturaliseren, dit is zich aanpassen aan de veelvoud van culturen en nieuwkomers in Gent.” De partij vindt elke euro die aan integratiepolitiek uitgegeven wordt er één te veel, en alle initiatieven terzake worden nauwlettend gevolgd. Het is een lange lijst van initiatieven die voor het Belang niet door de beugel kunnen. Als tijdens de seniorenweek een moskeebezoek op het programma staat, dan is dat “het bevorderen van één godsdienst en in strijd met de religieuze neutraliteit waaraan elk bestuursorgaan zich dient te houden.” Dat er ook een bezoek aan de St. Baafskathedraal gepland is, doet dan niet terzake. Steun aan de organisatie van het suikerfeest in een buurtcentrum is “een inbreuk op de scheiding van kerk en staat”. Een cursus over gezonde voeding voor vrouwen is discriminerend (voor mannen) en bovendien “rolbestendigend”. Het Meisjeshuis in het Rabot bevordert “seksuele apartheid” en is een “knieval voor de islamieten.” Zelfs een gewoon, informatief artikel over de Ramadan in het Buurtnieuws kan niet, wegens “te positief discriminerend tegenover andere godsdiensten en in strijd met de neutraliteit.”

Belang(st)wekkend
Een geliefd doelwit voor de VB-fractie is het “zogenaamde ‘intercultureel centrum’ De Centrale.” Dat moet afgeschaft worden en vervangen door “een cultureel centrum voor alle Gentenaars.” Zelfs wanneer De Centrale Europese films programmeert, is het niet goed. Bij Kieslowski's Bleu-blanc-rouge-trilogie is de vraag “wat daar nu integratiebevorderend aan is”; de Belgische (Waalse) film Rosetta heet “zwaar deprimerend en ongeschikt voor de modale Allochtoon” en Eisensteins Pantserkruiser Potemkin had men moeten voorzien van een inleiding om duidelijk te maken dat het hier om een “Stalinistische propagandafilm” gaat. Of wie een hond wil slaan...

Intussen is er geen enkele reden om te geloven dat het Vlaams Blok sinds zijn verrijzenis als Vlaams Belang zijn maatschappijvisie gemilderd of aangepast zou hebben. Kijk maar naar de heftige reactie van de partij bij de geringste poging om de precaire arbeidsmarktpositie van allochtonen te verbeteren. Als men overweegt dat de samenstelling van het politiekorps meer een “afspiegeling van de samenleving” zou moeten zijn, schreeuwt het VB meteen moord en brand over dit “voornemen om de politie quota door de strot te rammen”. Terwijl men alleen maar van plan was een inspanning te leveren om ook onder de allochtone gemeenschappen personeel te rekruteren. Van ‘positieve discriminatie’ of benoeming van allochtonen op basis van hun afkomst, laat staan van een quotastelsel, was helemaal geen sprake. Dat sommigen dat wel zo zagen, zegt vooral veel over hén.

KOEN DESTOOP