(Foto uit http://www.arkibongbayan.org)

Barend Claessens is een militant van de Landelijke Bediende Centrale (LBC) en werkt in de internationale werkgroep van ACV Brussel, die projecten in Palestina, Venezuela en de Filippijnen steunt. Hij geeft meer uitleg bij de campagne.

Vanwaar je engagement om mee te doen aan de campagne ‘Stop The Killings’?
“Samen met een aantal andere militanten heb ik in de zomer van 2005 een inleefreis naar de Filippijnen gemaakt. Het meest frappante was de discussie over de te hoge lonen in België. Eén van de arbeiders moest daarmee lachen, omdat zijn baas vond dat ook zijn arbeiders teveel verdienen! Eigenlijk wilde die baas gewoon dat ze genoeg zouden hebben aan één kom rijst per dag! Toen ik terug thuis kwam met een pak ervaringen wilde ik iets concreet doen.”

Hoe en waarom is de campagne ontstaan?
“Het begon als een samenwerkingsverband van een aantal vakbondsafdelingen en enkele NGO’s, die vonden dat het moorden moest stoppen. Toen we de actie planden zaten we aan 750 moorden. Dat is ook het aantal mensen dat we hopen bijeen te krijgen op de fakkelwake. Onder het ‘democratische’ regime van Arroyo vielen er al meer slachtoffers dan onder dictator Marcos in de jaren ’80. Op dit moment hebben we een heel breed draagvlak, meer dan 50 organisaties onderschreven het platform. De meeste organisaties zijn al enkele jaren actief rond de Filippijnen, hun mensen voerden ook geregeld actie aan de Filippijnse ambassade, waarbij er toch vaak meer dan 100 mensen opdaagden. Velen onder hen reisden ook al naar de Filippijnen. Aangezien er zowel advocaten en rechters als vakbondsverantwoordelijken vermoord werden, besloten we om deze keer allemaal gezamenlijk te mobiliseren. De campagne ‘Stop The Killings’ bestaat ook al enkele jaren in de Filippijnen en ook de Filippino’s in de Verenigde Staten (VS) hebben zo’n platform opgericht. Naam en logo namen we van hen over, omdat we uiteraard hetzelfde doel hebben.”

(Foto uit http://www.arkibongbayan.org)

Maar voorlopig gaat het moorden onverminderd voort …
“Inderdaad, er is in feite nog maar bitter weinig aan de toestand veranderd. Een reden te meer uiteraard om actie te voeren! Arroyo wil koste wat het kost aan de macht blijven en is zeker niet te beroerd om een waar schrikbewind te voeren. Herinner je de verschansing in het parlement van progressieve volkvertegenwoordigers uit angst om vermoord te worden. Binnen elke progressieve organisatie en vakbond worden er mensen geviseerd. De manier waarop de moorden gebeuren is vaak ook dezelfde: van op een moto en gehuld in zwart schieten ze van dichtbij iemand neer. De daders moeten vooral in (para)militaire hoek gezocht worden. Daartegen willen wij protesteren. Het is daarom erg belangrijk om met veel volk naar de ambassade te trekken, dan wordt je slagkracht veel groter. Kleinere acties komen in de Filippijnse media, dus van een grote actie zijn ze in de Filippijnen zeker op de hoogte. Ook op andere vlakken beweegt er wat: Groen!, één van de ondertekenaars stelt vragen in het Europees Parlement en er is een klacht bij de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) ingediend tegen de overheid.”

Al enkele jaren worden er wekelijks mensen vermoord. Waarom wordt dat compleet genegeerd door de politiek en de media in België?
“Er zijn wel een aantal redenen: de Filippijnen zijn in België weinig bekend, officieel is het een democratie, ze worden gesteund om niet te zeggen gecontroleerd door de VS, … Deze keer is de mobilisatie veel ruimer en maken we er echt werk van om de media ter plaatse te krijgen! Een spijtige evolutie is dat media tegenwoordig minder en minder moeite doen om onderwerpen verder uit te spitten. Buitenlandse berichtgeving in de Belgische kranten is vaak erg kort en identiek, omdat iedereen zijn nieuws koopt bij dezelfde persagentschappen. Er is nog nauwelijks een kritisch standpunt of onafhankelijke berichtgeving ...”

Om af te sluiten: wat moeten de mensen doen?
“Nog even alles op een rijtje: Op maandag 11 december 2006 is er een fakkelwake, een soort herdenking, vlakbij de Filippijnse ambassade (Molièrelaan 289, 1050 Elsene). We spreken af aan de hoek van de Molièrelaan en de Brugmannlaan om 18u30 en stappen langs de ambassade tot een plein waar we gerust met z’n allen kunnen staan en waar er sprekers zullen zijn. We hopen ook dat er een delegatie ontvangen zal kunnen worden op de ambassade om nogmaals onze bezorgdheid te uiten. Inschrijven kan je doen via www.stopthekillings.be. Belangrijk om mee te geven is ook dat mensen dat best vooraf doen omdat het de bedoeling is dat die 750 mensen elk een foto dragen van iemand die vermoord is.”

Barend, bedankt voor dit interview. Wij zullen er in elk geval zijn!