Silvie Roelans14 februari 2007 – 18:43

De belangrijkste pijnpunten van het decreet zijn de verhoging van het inschrijvingsgeld, het tekort aan financiele middelen en mankracht, de onzekere toekomst voor het personeel en de autonomie van de centra. “We willen op z'n minst dat de ingangsdatum van het decreet met een jaar wordt opgeschoven. Zo hebben we de tijd om beter te overleggenvoor er over één nacht ijs wordt gegaan,” aldus Dirk Trappers van de Christelijk bediendecentrale LBC. Hij vertelt dat minister van Onderwijs Vandenbroucke niet eens aanwezig was op de onderhandelingen.

Het ontwerpdecreet dat op 1 december 2006 werd goedgekeurd moet de kwaliteit van het volwassenenonderwijs verhogen, maar biedt daar geen extra middelen voor. Vandenbroucke gaat dan maar geld zoeken in een verhoging van de inschrijvingsgelden. “Het volwassenenonderwijs heeft dat geld volgens ons niet nodig, want de scholen komen toe met de huidige inschrijvingsgelden,” zegt Dirk Trappers. Voor sommige cursussen gaat het om een verhoging van 256%. Werklozen, mensen met een minimumloon of een ziekte-uitkering moeten ook meer betalen. Daarenboven zou er een verdoken taks van 33% ingevoerd worden om vrijstellingen van collega-cursisten te compenseren.

Volgens Vandenbroucke zijn die prijsverhogingen nodig om de kwaliteit te blijven garanderen. Bovendien wijst hij erop dat in vergelijking met onze buurlanden de inschrijvingsgelden in België erg laag zijn. Een andere reden is de slaagkans. Nu wordt er nog te vaak 'geshopt', door de lage kost schrijven mensen zich snel in maar haken ze ook even snel weer af. Dirk Trappers snapt het probleem niet goed. “Mensen die zich inschrijven en hun opleiding niet afmaken kosten de departementen niks.”

De 29 huidige instellingen worden samengevoegd tot veertien regionale consortia. Per consortium zorgt een directeur voor de samenwerkingsverbanden tussen de centra voor basiseducatie en de centra voor volwassenenonderwijs van een bepaalde regio. De Centra voor Basiseducatie (CBE) krijgen dan dezelfde basisfinanciering als de centra voor volwassenenonderwijs (CVO). “Die nieuwe structuur verplicht de aanbieders van volwassenenonderwijs meer en efficiënter samenwerken, maar brengt hun autonomie ook in het gedrang. Nu kan men autonoom beslissen om bepaalde cursussen aan te bieden, door de hervorming zullen we toestemming moeten vragen,” vertelt Dirk Trappers.