christophe09 mei 2007 – 13:40

“Ik was gematigd optimistisch na afloop van de nieuwe vergadering met de directie. Ik zie het dossier als de 110 meter horden. Je weet dat er veel horden staan en dat je de eerste horden overgeraakt bent. De fabriek is niet dicht gedaan want dat was wel het opzet. De directie snapt nog altijd niet dat we dat niet aanvaarden in Europa. Die eerste horde was dus al genomen. Dan kwam het aanbod van de 80.000 wagens van één model. Dat wordt nu opgetrokken tot 120.000 en een tweede model. Ik begrijp natuurlijk dat onze mensen zeggen: “120.000 is te weinig om te leven en te veel om te sterven”. Probleem is dat er vandaag geen bijkomende volumes kunnen worden toegewezen. Maar de werknemers hebben geen enkel vertrouwen meer in het management.”

Hoe komt dat?

“In het verleden hebben ze niets anders gedaan dan beloven. Antwerpen is de beste, Antwerpen krijgt de Vectra, Antwerpen krijgt die toch niet, Antwerpen krijgt de Astra want is de beste van de klas, nee, Antwerpen krijgt de Astra toch niet. Kan je dan nog vertrouwen hebben in die mensen?”

Wat gaan jullie doen om het vertrouwen te herstellen?

“Dat moet niet van ons komen, hé. Ik heb geen probleem met mijn leden.”

GM zou hardere garanties kunnen geven.

“Er kan niet meer op papier gezet worden dan nu. Ze zouden nog kunnen zeggen dat we zoveel volume krijgen en dat dat later dan wel zal ingevuld worden. Maar je zit met Amerikanen rond de tafel. Elk voorakkoordje schuiven ze door naar hun advocaten. Alles wat op papier staat moeten 38 keer gecheckt worden om te vermijden dat er achteraf een schadeclaim komt. Die kunnen geen mensentaal spreken. Zelfs de teksten van de resolutiecommissie van het ABVV-congres zijn duidelijker dan dat. Dat staat vol met 'als', 'indien' en 'optie', ... Daar koop je niets mee, hé. Aan het einde van de rit is dat een leeg blad.”

Wat nu?

Morgen gaan we stemmen. Zo werkt dat in een democratische organisatie.

Deze situatie betekent wel dat jullie nog tot 2009 in onzekerheid zitten?

“Die onzekerheid is niet groter of kleiner dan in de andere Astra-fabrieken. Hoeveel wagens gaan ze er daarvan maken?”

Jullie willen ook absoluut die derde shift behouden.

“Dat staat vandaag op papier. De directie zal alles in het werk stellen om de nachtshift te behouden. Die nachtploeg is voor ons ook zeer belangrijk.”

Wat is er gisterenavond fout gelopen?

“Een nieuwe reeks strategische blunders. Waarom moet de directie communiceren terwijl de vakbondsafgevaardigden in het vliegtuig stappen om naar huis terug te keren? Daardoor zat de nachtploeg opgenaaid in de refter omdat ze vanalles hoort in allerlei media, ook dingen die niet kloppen. Dat trekt op niks. Dat leren ze maar niet af. Als we dan vroegen aan de directie om de mensen naar huis te sturen, uit te betalen en donderdag te laten stemmen, dan kon dat ook weer niet. GM-voorzitter vond dat een goed idee, maar dat echelonneke onder hem knalt dat af. Waar zijn we dan nog mee bezig?”

Om het derde model binnen te halen moeten jullie ook nieuwe inspanningen doen?

“Wat betekent dat een inspanning? Gaat dat over loon- en arbeidsvoorwaarden? Eerst volumes, dan jobs en dan al de rest. Zo zal het moeten gaan. Als we weer op een normale manier kunnen praten.”

En als er nog meer op papier staat?

“Tja, wat kan er nog meer op papier staan. We gaan een exclusief product maken dat nergens anders wordt gebouwd. Ik kan aan Forster vragen om daar 160.000 wagens van te maken en hij zou het nog doen ook. Maar wat betekent dat? Alles wat er in Europa verkocht wordt, mogen wij maken. Uiteindelijk is het dus de markt die beslist hoeveel er gebouwd zullen worden. En andere volumes? Als het geen nieuwe modellen zijn, moet er verschoven worden. Kondig dat nu eens aan: die productie gaan we aan Antwerpen geven. Tja, dan gaan ze daar staken, zeker? Niet gemakkelijk. En ik begrijp dat onze mensen het daar moeilijk mee hebben. Er is geen enkel vertrouwen meer en diegenen die daar verantwoordelijk voor zijn zouden beter eens in de spiegel kijken en zich afvragen hoe het zo ver gekomen is.”