[Opinie] Enkel goede wil nodig om discriminatie aan te pakken

Ali Ban11 januari 2006 – 20:38

Het werkgelegenheidsdebat heeft een noodzakelijk staartje gekregen in het veelgeprezen Generatiepact van Verhofstadt-II. Heel de federale regering , Minster van Werk Vanvelthoven op kop, beseft dat het reeds vijf voor twaalf is wat betreft tewerkstelling van allochtonen van niet-Europese origine. Spijtig genoeg blijkt ook deze Minister van Werk enige heil te zien in verplichte quota voor allochtonen, maar de tegenkantingen vanuit de ander partijen, het CGKR en de doelgroepen zelf zullen het voorstel in grote mate afzwakken om tot de kern van het probleem te kunnen doordringen.

Ondertussen blijkt het Gelijkekansenbeleid van de Vlaamse Regering haar eerste vruchten af te werpen en is sensibilisering een grote troef gebleken. Deze piste wordt door werkgevers- en werknemersorganisatie ondersteund en dit laten ze ook duidelijk verstaan door verplichte quota af te wijzen en verder te gaan op de ingeslagen weg. Ook andere voorstellen van alle kanten, gaande van anoniem solliciteren tot bepaalde vacatures gedurende een beperkte tijd enkel ter beschikking stellen van een specifieke doelgroep, zijn een slag in het water. Anoniem solliciteren zal de arbeidmarkt scheeftrekken en een zeer wantrouwig klimaat doen ontstaan… en laat ons eerlijk wezen, anoniem solliciteren kan nooit efficiënt blijken, aangezien iemand simpelweg twee minuten voorgaand aan de ondertekening van een contract gediscrimineerd kan worden!
En bepaalde vacatures gedurende een beperkte tijd enkel ter beschikking stellen aan een bepaalde groep laat ik wegens het discriminerende gehalte ervan zelfs buiten beschouwing!

Eén liberaal voorstel laat zien dat men misschien van goede wil kan zijn. Het zou volgens de liberalen mogelijk moeten zijn om de overheden toe te laten om ambtenaren op interim-basis aan te werven, aangezien dit de situatie bij uitstek is om tot een vaste betrekking te komen en ervaringen op te doen. Allemaal goed en wel, maar er kan enkel tegen discriminatie opgetreden worden als discriminatie ook daadwerkelijk onderzocht wordt… en hier wringt het liberale schoentje. Vooral de praktijktest wordt door de liberalen angstvallig afgeschoten, schijnbaar omdat het gaat om een uitgebleven K.B. dat uitschrijft wie die test kan uitvoeren, want al de andere vormen van praktijktesten ruiken –aldus de liberalen- naar spionnenpraktijken en infiltratie. Nog verder gaat premier Verhofstadt door te zeggen dat het een “principezaak” is, waarbij de vrijwaring van de privacy op de allereerste plaats komt.

Waar zijn de liberalen bang voor? Dat de realiteit schandelijker is dan de discriminatiecijfers aangeven? Of is men bang voor de lawine klachten bij de rechtbanken omdat men eindelijk discriminatie op een juridische wijze kan aantonen? Niet alleen wordt het bewijs van discriminatie volledig overgelaten aan het slachtoffer, het slachtoffer moet nog in het bijzijn zijn van “iemand die een zeker gezag bekleedt” om de vaststellingen te laten gebeuren. De liberalen denken hier in de richting van speciaal daarvoor aangestelde ambtenaren die een inspectiefunctie hebben of een deurwaarder die meegesleurd moet worden naar de plaats van het misdrijf. Waar blijft die goede wil om slachtoffers te helpen in plaats van hen op te zadelen met buitensporige kosten en lachwekkende situaties? Wil de regering écht van goede wil zijn, dan dient men uitsluitend over te gaan tot de aanwerving van een honderdtal van de meest gediscrimineerde allochtonen in de hoedanigheid van “vaststellingsambtenaren van schendingen op de antidiscriminatie wetgeving”. Dit kan, naar het idee van de liberalen, vanzelfsprekend gebeuren op interim-basis. Dit zal leiden tot de vaststelling van discriminatie door “mensen die een bepaald gezag bekleden” én de tewerkstelling van een honderdtal allochtonen… twee vliegen in één klap, dit moet Verhofstadt toch kunnen?

Ali Ban

www.blijfvanmijnhoofddoek.be