Jo31 mei 2007 – 15:40

Nu de voorstelling van het jaarrapport van 11.11.11 in volle verkiezingstijd komt, loont het de moeite om eens te gaan kijken in de kiescampagnes. Ik kijk vooral naar Sp.a en Groen! omdat ik van hen het meeste verwacht. Als ik daarna nog zin en tijd heb, wil ik ook eens de andere partijen gaan bekijken. 11.11.11 gaat ook op bezoek bij bekende politici en vraagt hiervoor de medewerking van haar vrijwilligers.

Sp.a heeft een mooie slogan over ontwikkelingssamenwerking. Hopelijk kunnen ze die waarmaken. Maar ze kunnen niet uitpakken met goede resultaten. Tijdens de vorige federale regeerperiode zat ontwikkelingssamenwerking niet in hun portefeuille. Maar op hun website schrijven ze wel dat ze tevreden zijn met de stijging van het budget naar 0,7% van het B.N.P. Op basis van dit erg magere resultaat, zijn hun beloftes voor de toekomst niet echt geloofwaardig. En dan is het niet eens zeker dat ze in de volgende regering zitten.

Groen! zat niet in de regering, maar heeft mensen in hun partij die zich volop inzetten voor ontwikkelingssamenwerking. Regelmatig zie je mensen uit de NGO-wereld in de partij stappen of omgekeerd. Toch jammer dat ze in hun communicatie het thema zowat uit het oog verloren zijn. Na lang zoeken vind ik het in de laatste paragraaf van 'duurzame economie'. Een beetje samengedrukt in een paar mooie volzinnen met nog wat andere ideeën over economie erbij.

Het centrale campagne-beeld is de strijd tegen de klimaatopwarming. En dat is jammer, want tijdens de Dag van de Aarde ging het bijvoorbeeld over het verband tussen milieu, duurzame landbouw en fairtrade. Organisaties als Greenpeace en WWF waarschuwen dat de eerste slachtoffers van de klimaatopwarming, de armen en vooral nog de vrouwen in de ontwikklingslanden zullen zijn. En in onze eigen samenleving zijn het ook de armen die bijvoorbeeld zich blauw betalen aan de energiefactuur, omdat ze geen isolatie of zuinige verwarmingstoestellen kunnen betalen.

Als Groen! de eis voor een rechtvaardige wereld had meegenomen in hun centrale campagnebeeld, dan zou de kritiek dat ze alleen met milieu bezig zijn, ook minder hard aankomen. Die kritiek is gemakkelijk te weerleggen, want ze zijn ook met andere thema's bezig, maar waarom dan ook niet in de communicatie die andere thema's naar voren brengen?

Op het punt van de splitsing van de bevoegdheid voor ontwikkelingssamenwerking, heeft 11.11.11 vooral veel kritiek. Maar intussen wordt het federale budget van DGOS ingeperkt en worden middelen uit ontwikkelingssamenwerking zonder enige gêne gebruikt door de diplomatie en door defensie.

Dan heb ik nog enige sympahtie voor Vlaams minister voor ontwikkelingssamenwerking. Vooral in de beginfase leek hij goed bezig met de inspraak van de NGO's. Maar naar het gekrakkeel over de splitsing blijft hij niet luisteren. Hij weet dat hij nog enkele jaren op zijn post zit en hij hoopt dat er middelen overkomen vanuit de federale portefeuille. Dit doet geen goed aan het inhoudelijke debat. Want ook bedrijven en andere organisaties staan klaar om hun graantje mee te pikken. De minister heeft al blijk gegeven dat hij oren heeft naar private initiatieven en heeft zijn Agentschap voor Internationale Samenwerking ingedeeld bij Buitenlandse Handel.

Volgens mij hoeft het niet zo moeilijk te zijn: elk bestuursniveau heeft zijn verantwoordelijk voor ontwikkelingssamenwerking. Liefst met een budget dat ertoe doet. Maar vooral inhoudelijk is het belangrijk om consequent aandacht te vragen voor de problemen van het Zuiden. De eis is voor een coherent beleid op alle beleidsdomeinen, zowel in de strijd tegen de klimaatsopwarming als in de strijd tegen de armoede!