Ben Bellekens22 februari 2006 – 13:46

De Gemeente Oudergem dient klacht in bij de Europese Commissie omdat Brussel een Europese richtlijn overtreedt. In Haren is vorig jaar 67 keer de norm voor fijn stof overschreden in plaats van de toegelaten 35.

De situatie is ernstig : onze lucht is een groot deel van het jaar ronduit ongezond. Het Brussels Gewest draagt daarvoor verantwoordelijkheid. Ze investeert wel in openbaar vervoer en fietsen maar de auto is nog altijd onaantastbaar. Aan rekeningrijden of tolheffingen durven onze ministers niet te beginnen. Nochtans zouden deze instrumenten het autoverkeer in één klap kunnen terugbrengen tot een redelijk niveau. Stockholm bewijst dat het kan : op één maand tijd is het autoverkeer daar gedaald met een kwart dankzij een tolheffing. Heel wat steden hebben interesse om dit systeem in te voeren. Ook Brussel zou dat kunnen, op haar manier en liefst in samenspraak met Vlaanderen. Als dat de enige manier is om de verplichtingen na te komen die de EU haar oplegt, dan heeft onze regering eigenlijk geen keuze. Ze moet zich schikken naar beslissingen op een hoger niveau.

Rekeningrijden moet natuurlijk gepaard gaan met een capaciteitsverhoging van het openbaar vervoer. Vermits het gewestelijk expresnet er aan komt, hebben we binnenkort de ideale gelegenheid om rekeningrijden in te voeren.

De heraanleg van de openbare ruimte ten voordele van de zachte weggebruiker is een andere maatregel die absoluut nodig is. De auto krijgt nog teveel vrije baan. Onze straten moeten je uitnodigen om de fiets te pakken of te voet te gaan en de auto te laten staan. Vaak vertragen de Gemeenten dat proces van heraanleg maar het is aan het Gewest om een coördinerende rol te spelen. Vandaag krijgen de Gemeenten teveel vrij spel.

En toch stuit deze klacht ons ook tegen de borst. Want de burgemeester van Oudergem, Didier Gosuin, was tot voor kort zelf Brussels minister van leefmilieu. Gosuin klaagt dat Brussel haar noodplan nog niet klaar heeft maar zelf heeft hij er ook nooit één gemaakt. Hij spreekt er nochtans al jaren over. Over structurele maatregelen zwijgt hij dan weer. Als de oppositie in het Brussels parlement z’n meningsverschillen met de meerderheid voor de rechtbank moet uitvechten, is het ver gekomen.