Erik De Bruyn02 april 2006 – 00:00

Beste Tom,

Jouw boek "Los" is één van de heerlijkste Nederlandstalige romans die ik in de afgelopen jaren gelezen heb. Ik kijk uit naar de verfilming.

Dankzij je column vandaag in De Standaard ("Pis op Bush") weet ik nu ook dat je met veel belangstelling de gebeurtenissen in Venezuela volgt. Alleen valt het me wat tegen dat je je daarbij uitsluitend baseert over wat de mainstream media over het onderwerp te vertellen hebben.

Mainstream? Neen, zelfs dat niet. National Geographic Magazine, een glossy Amerikaans tijdschrift dat de hele wereld bezuiden de Keys beschouwt als een te conserveren romantische speeltuin voor de kapitaalkrachtige toerist (*). En of die toeristen nu de Kilimanjaro beklimmen of Venezolaanse tafelbergen, als ze de dragers maar behoorlijk betalen en als die in ruil vriendelijk blijven en vooral niet beginnen te schelden, dan is het al lang goed voor jou, zo blijkt nu.

Op een ogenblik waarop er op internationale schaal in de media een campagne aan de gang is om Venezuela te isoleren en de publieke opinie rijp te maken voor een desnoods gewelddadige VS-gesponsorde "regime change" in dat land, vind ik je artikel eerder lijken op een uit de hand gelopen aprilgrap.

Maar het kan natuurlijk ook zijn dat je over informatie beschikt waar een kritische linkerzijde in Europa beter eens bij zou stilstaan alvorens hun steun uit te spreken aan de Bolivariaanse Revolutie in Venezuela. Bijvoorbeeld jouw sensationele bewering dat "Chavez een plan uittekent om nog meer land van de rijken te kunnen teruggeven aan zijn eigen familieleden" . Noch in De Standaard, noch in andere kwaliteitsmedia, en zelfs niet bij het ultraconservatieve Amerikaanse FoxNews kan ik daarover iets terugvinden. Help mij zoeken. Of beter, kom het eens uitleggen op de solidariteitsdag met Venezuela die enkele vakbonds- en derde wereldorganisaties te Antwerpen op 15 april (**). Vrees niets, wij zijn beleefde mensen en wij zullen niet schelden.En de toespraken zullen beperkt blijven tot maximaal een kwartier, geheel en al aangepast aan de westerse zapcultuur ("Nadia doet mee. Ik krijg George W. Bush tweestemmig gedubt, met Antwerps en Pakistaans accent. Ik zap weg." - 'Los', pagina 180).

Maar daar wou je het zelfs niet over hebben. Je wou het hebben over prioriteiten, schrijf je. Op dat ogenblik heb je al meer dan de helft van je column volgeschreven. Over prioriteiten gesproken.

Animo (één van de drie jongerenvleugels van de SP.a? Welke zijn de twee andere?) moet een antwoord verzinnen op de vraag of er een links alternatief mogelijk is voor onze liberale doorholeconomie, schrijf je. Dat is juist. Maar stap één is dan misschien enige positieve belangstelling voor bijvoorbeeld een land als Venezuela waar men op een uiterst democratische manier zo'n alternatief in de praktijk probeert te brengen. Of moet het voor jou een louter, links-academische, en dus ongevaarlijke theoretische oefening blijven?

Afspraak dus op 15 april om 13 uur in de zaal van De Algemene Centrale (ABVV) Antwerpen-Waasland, Van Arteveldestraat 17, 2060 Antwerpen? 'Los' van Venezuela, kunnen we het nadien ook nog even hebben over de Franse studenten, want daar schrijf je toch ook wel heel rare dingen over.

Groeten,

Erik De Bruyn
SP.a Rood

(*) Enkele beter gedocumenteerde bronnen over Venezuela:

www.handsoffvenezuela.org

www.venezuelanalysis.com

(**) een initiatief van De Algemene Centrale Antwerpen-Waasland, ACOD Limburg, ACOD West-Vlaanderen, Christenen voor het Socialisme, Comac, Handen Af van Venezuela, IMAVO, Iniciativa Cuba Socialista, LEF (Links Ecologisch Forum), PSC-Open Huis Wereldvenster, Oxfam-Solidariteit, Salvador Allende Comité Antwerpen, Spa.Rood, 't Uilekot, Vonk, Vrede, Vrienden van Cuba.