"Lagere lonen in Wallonnië? Moet kunnen!"

christophe20 augustus 2007 – 12:18

BRUSSEL -- De mogelijkheid regionale cao's te bekrachtigen. Het is één van de vele tientallen communautaire eisen van de Vlaamse onderhandelaars die op een njet stuiten aan Franstalige kant. Toch zijn niet alle Franstaligen tegen het voorstel gekant. Professor economie aan de UCL Jean Hindriks ziet ongelijke lonen tussen Vlaanderen en Wallonnië best zitten.

In Wallonnië zijn de lonen te hoog in vergelijking met de productiviteit. Daardoor stijgt de werkloosheid. Dat zegt Jean Hindriks die professor economie is aan de Université Catholique de Louvain in de Franstalige beurskrant L'Echo. Het zuiden van het land kan niet spelen met de lonen doordat het kader van de loonstijgingen op federaal vlak wordt afgesproken tijdens het tweejaarlijkse interprofessioneel overleg tussen werkgeversorganisaties en vakbonden. Ook de verdere uitwerking van die loononderhandelingen in cao's gebeurt federaal.

Hindriks pleit er voor om niet langer op federaal niveau loonafspraken te maken. “Zo kunnen de lonen in Wallonnië lager zijn dan in Vlaanderen om zo meer werk aan te trekken.” Met die lagere lonen zou Wallonnië dan beter met Vlaanderen kunnen concurreren. Een beetje vergelijkbaar met wat nu al op Europees niveau speelt. Hindriks heeft ook nog een andere piste. Door de belasting op de verkoop van huizen te verlagen kan je de mobiliteit van de werknemers verhogen.

Hindriks is lid van het Itinera Institute. Dat is een denktank die “de staat van urgentie en de noodzaak voor beleidshervorming in België wil aantonen”. Directeur van het Itinera Institute is de Gentse liberale professor Marc De Vos.

Ik heb hetzelfde al horen

Anonymous, 20/08/2007 – 16:39

Ik heb hetzelfde al horen zeggen door Philippe Van Parijs, geroemde prof van de UCL. Ik heb hem nooit bezig gehoord over aparte CAO's, maar wel dat momenteel Waalse werknemers veel te duur zijn en dus er meer Waalse werklozen zijn.

Wallonië als low-cost land? Goed idee!

Polri, 20/08/2007 – 16:59

Eén van de manieren waarop een land dat economisch achterop geraakt zich terug kan herpakken, is net door van de nood een deugd te maken en zich (tijdelijk) te profileren als een lagekost-economie.

Ierland, Portugal, Zuid-Korea, Japan, India, China,... ze zijn allemaal via die piste gegaan, en met succes.

Voorwaarde is natuurlijk dat dit een hefboom moet zijn om welvaart te creëren, en geen permanente toestand mag zijn.

Bovendien moet men bepaalde basisrechten respecteren: geen kinderarbeid, geen uitbuiting, geen overdreven lange werkweken, geen hongerlonen, etc...

Op zich vind ik dit idee dus zeker het overwegen waard. Niet enkel in het belang van Vlaanderen, maar vooral in het belang van de Walen, die het echt niet verdienen om al bijna een halve eeuw economisch achteruit te boeren.

Straatje zonder end

Anonymous, 20/08/2007 – 17:57

De eerste reactie van de Vlaamse werkgeversorganisaties zal zijn dat men het Waalse voorbeeld moeten volgen om competitief te blijven. Is het al niet erg genoeg dat we in een Europese neerwaartse spiraal zitten op vlak van lonen en arbeidsvoorwaarden om binnenlandse loonconcurrentie te organiseren. Straks sluit men Limburgse CAO's af omdat de werkloosheid daar ook boven het Vlaams gemiddelde ligt en uiteindelijk worden er geen CAO's meer afgesloten en is het ieder voor zich God voor allen wat uiteraard de ultieme doelstelling is van liberalen en werkgeversorganisaties.

Geen permanente toestand. Wat denk je dat er zal gebeuren het moment dat de lonen weer hetzelfde zijn als in Vlaanderen. Dan zoeken ze gewoon nieuwe oorden op waar het goedkoper is. Ik denk trouwens niet dat delokalisaties stimuleren van Vlaanderen naar Wallonië een uitweg is uit het communautair opbod.

Groeten

Lage kost als hefboom

Polri, 21/08/2007 – 00:59

Ik sta altijd argwanend tegenover het "straat zonder einde" argument.

Dat argument wordt vaak ingezet om mensen bang te maken voor iets dat op zich niet gevaarlijk is, maar waarvan men wel een extreme vorm kan bedenken die wel gevaarlijk is.

Uiteraard zijn aparte cao's voor elk dorp belachelijk. Maar daar ging het toch niet over?

Het ging over Vlaanderen en Wallonië, twee regio's die economisch erg van elkaar verschillen. Om maar een voorbeeld te geven: de gemiddelde Waal verdient slechts 60% van wat de gemiddelde Vlaming verdient.

Om er terug bovenop te komen zou Wallonië van de nood een deugd kunnen maken, door zich als low cost economie te profileren. Uiteraard als hefboom, het is niet de bedoeling om van de Walen eeuwige werkslaven te maken.

Landen als Ierland, Portugal en Zuid-Korea hebben zich op deze manier opgewerkt van ontwikkelingslanden naar welvarende maatschappijen. Waarom zou het in Wallonië niet kunnen?

lagere lonen in wallonie ?moet kunnen

maria, 22/08/2007 – 12:31

In zo'n een klein land ons zo laten verdelen.
Dit artikel toont aan wie daar belang bij zal hebben.De werkgevers zullen dan van vlaanderen naar walonie kunnen delokaliseren(goed kopere lonen) laten we als syndikalisten maar zo snel mogelijk de krachten bundelen tegen sociale afbraak voor alle werknemers.
daarboven op nog eens het stakingsrecht aan banden leggen dan wordt het recht van de sterksten of van diegene die de macht hebben en het geld hebben.

lage lonen en werkloosheid,welvaart en welzijn .

Noël, 23/08/2007 – 14:43

Waar de lonen het laagst zijn( derde wereld ) is de werkloosheid het hoogst.Mijn vroegere patroon delokaliseerde naar Tjechië.Een vriend van mij is camionchauffeur en gaat wekelijks naar Tjechië.De sociale ellende is er enorm .Welvarend ? Er is een groot verschil tussen economisch goed boeren en sociaal welzijn.De VS is het rijkste land ter wereld maar gaat in super tempo naar de 50 miljoen armen. Ook mensen met een job of meerdere jobs.