Olivier22 augustus 2007 – 02:00

Benieuwd hoe het na de formatieronde zal klinken over dit soort van economisch banditisme. 'We kunnen u geen werkzekerheid geven omdat u in een land leeft waar er stakingsrecht is'

Ryanair wil stakingsrecht omzeilen door voor iedereen een instant vervanger in de kast te zitten hebben. Helaas kunnen ze geen 2de bedrijf oprichten dat in charlerloi hetzelfde zou kunnen uitvoeren in geval dat de anderen staken want dat zou willen zeggen dat ook dit bedrijf zich aan de regels van de sector zou moeten houden en dus ook stakingsrecht garanderen enzo verder en zo voort.

Misschien zouden ze dat wel willen. Een league maken van vluchtmaatschappijen teneinde hun eigen werknemers voor eenzelfde functie met elkaar te laten concurreren in looneisen. De corporatistische geest is dood. Hij leeft enkel nog in de geest van de aandeelhouders. Ik wens het de mensen er niet toe. Ze werken er waarschijnlijk hard, voltijds en op de onmogelijkste uren. Men verwacht van een leider teamgeest en geen dreigementen. De minderheid van werknemers in het bedrijf beslist er normaal gezien over een meerderheid van werknemers (mits representatie).

Ik vraag mij af of de 'respect'-cultus eerder geldt voor hen die deze zomer met hun valiezen op charlerloi staan of voor hen die beslissen mee te stappen in een project dat anderen meer dan hun aandeel winst oplevert dan voor henzelf.

Net zoals de uitspraken van postleider J Thys in de media ook alleen maar verzet kunnen zaaien. De man profileert zichzelf naar de mensen en de media toe als Johnny Thys en niet als spreekbuis van de post. Herinner u de brief aan de inwoners die zonder post gezeten hadden, genre 'vergeef mij u mijn medewerkers'.

Dit zegt veel over de bedrijfsethiek van de leiding van Ryanair. Maar wie beslist over dergelijke uitlatingen? Het management of de aandeelhouders?

Voor mij is het alvast wel een mislukte mediastunt.