Keltoum13 september 2007 – 17:56

“De Week van Vervoering is aan de zesde editie toe. Een week lang staat duurzame mobiliteit in de kijker en wordt er geëxperimenteerd met mobiliteit die voor één keer niet op maat van de auto is. 'Alles voor de auto', zo is het al decennia, maar we rijden ons gewoon vast. Dat heeft heel wat negatieve gevolgen niet alleen voor het klimaat maar ook voor de publieke ruimte. De publieke ruimte is al beperkt in een stad en de auto vreet die ruimte nog verder weg.
De auto moet overal kunnen doorrijden en parkeren waardoor er bijna geen plaats meer overblijft om te wandelen, te fietsen of voor het openbaar vervoer. De publieke ruimte wordt ontdaan van haar publiek karakter. Alles staat in het teken van verplaatsing en niet meer van de ontmoeting. En als er dan toch ontmoet wordt op de schaarse pleintjes dan is dat tegen de achtergrond van hels verkeerslawaai. Net daarom voeren Bral en Ieb tijdens de Week van de Vervoering de campagne 'De straat is van ons'.”

Wat doen jullie zoal tijdens die week?

“We ondersteunen tijdens de Week van de Vervoering een twaalftal activiteiten gaande van debatten, fietsmanifestaties, andersmobiele experimenten tot echte grassrootsacties voor een ander soort van mobiliteit. Daarnaast zijn er ook scholen die allerlei acties voeren tijdens de week van de vervoering. De invalshoek is bij hen vooral verkeersveiligheid. Heel veel kinderen worden in Brussel naar school gebracht met de auto. Door de specifieke situatie van het onderwijsaanbod in Brussel moeten de kinderen vaak naar de andere kant van de stad om naar school te gaan.”

“Onze boodschap is vooral dat we naar een andere mobiliteit moeten gaan als we de stad leefbaar willen houden. Er zijn heel veel mensen in het middenveld die er dagelijks mee bezig zijn. Vaak domineert de automobiliteit zelfs de kolommen van de gazet. We willen die week als forum gebruiken om samen met al die verenigingen voor een andere mobiliteit te pleiten.”

Hoe zien jullie dat dan, die andere mobiliteit?

“Een andere mobiliteit moet op meerdere fronten gerealiseerd worden. Eerst en vooral moet Brussel vriendelijker worden voor de fietser. Er waait nu wel een nieuwe wind in Brussel op dat gebied. Je ziet meer fietsstallingen, fietspaden, eigen beddingen voor de trams,... meer aandacht voor voetgangers. Maar de echte trendbreuk laat nog op zich wachten. Het gebeurt allemaal te verspreid en men durft absoluut niet te raken aan de positie van de auto. De auto bepaalt de randvoorwaarden waarbinnen oplossingen gezocht worden om het voor de voetganger, fietser en openbaar vervoer aangenamer te maken."

"We moeten aan die auto durven raken. Door bijvoorbeeld een slim parkeerbeleid te voeren. In Brussel kan je bij wijze van spreken je auto tot net voor de Grote Markt kwijt. Het parkeeraanbod in het centrum van Brussel en daarrond is gigantisch groot en dat heeft een aanzuigeffect op de auto. We moeten daar dus korte metten mee maken. Men moet ophouden parkeervergunningen te geven aan kantoorprojecten. We moeten ook de capaciteit van de invalswegen reduceren en herzien. Want Brussel wordt gekenmerkt door invalswegen die tot diep in het centrum penetreren. Met de komst van het gewestelijke expresnet krijg je de kans om die invalswegen aan te pakken. Tenslotte is er de fiscaliteit. Daar kan Brussel een pleitbezorger zijn. Bedrijfswagens fiscaal minder aantrekkelijk maken, een systeem van slim rekeningrijden of kilometerheffing invoeren. Zodat de externe kosten, de schade die de auto berokkent aan ons milieu en welzijn verrekend worden in de prijs.”

“Het volstaat niet enkel om in te zetten op meer ruimte voor voetgangers en fietsers. Ik merk bijvoorbeeld wel dat er de laatste vijf jaar meer fietsers zijn in Brussel, maar ze worden wel geconfronteerd met een steeds toenemende autoverkeer. Ze moeten zich op kosten van hun gezondheid door die dolgedraaide verkeerschaos manoeuvreren. Slalommen door dubbelgeparkeerde auto's, een enorm probleem in Brussel. De politie voert op dat vlak een zeer laks beleid. Al deze aspecten komen terug in de acties en activeiten van de Week van de Vervoering. Zo is er bijvoorbeeld de actie van « Place o Vélo ». Een collectief van militante fietsers zullen een kritische massa organiseren op de centrale lanen van de Anspachlaan. Die laan is het voorbeeld van decennia alles voor de auto. De bedoeling is met die kritische massa de centrale lanen te bezetten en aandacht te vragen voor de ontspoorde situatie.”

“Een andere toffe actie is die van Friends of the Earth Brussel die een autowrak omtoveren tot een collectieve moestuin. Waar iedereen zijn zaadje kan planten. Dat is ook een metafoor voor de dominanite van de auto die ten koste gaat van het groen. Verder is er een wijkcomite in Woluwe dat zwarte punten in kaart wil brengen. Zwarte punten voor voetgangers zoals oversteekplaatsen.”

De week van de vervoering wordt afgesloten met de autoloze zondag. Het hoogtepunt van de week?

“De autoloze zondag is op vlak van citymarketing een voltreffer. We krijgen vaak mails en telefoons uit Nederland waar men ons vraagt hoe we het klaar krijgen om zoiets te organiseren. Voor ons is de hele Week van de vervoering met haar militante en politiek aspect even belangerijk als de autoloze zondag. De autoloze zondag is meer een feest. We mogen het effect ervan niet overschatten maar het heeft een aanzienlijke reductie op vlak van schadelijke emmissies en fijn stof. De dag krijgt ook veel weerklank in de media. Het is ook een dag dat de Brusselaars hun wijk en hun omgeving op een andere manier kunnen ontdekken. Een heel belangrijk aspect daarin is de afwezigheid van motorlawaai. Het is echt een hemelsbreed verschil.“

Meer info over de Week van Vervoering:
De straat is van ons
Autoloze zondag