Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Bénédicte Vaes veel te vroeg gestorven

Bénédicte Vaes veel te vroeg gestorven

benedicte.jpg

Bénédicte Vaes, journaliste van Le Soir is vrijdag overleden aan de gevolgen van een agressieve kanker. Daar word ik even heel stil van. Op persconferenties van de vakbonden was zij een vaste waarde. Wellicht was geen enkele journalist beter op de hoogte van wat er reilt en zeilt binnen het ABVV (en de PS) als zij. De inhoud van een interprofessioneel akkoord? Als de onderhandelaars de lippen stijf op elkaar hielden, kon je in Le Soir al lezen welke kant het opging en welke pistes op tafel lagen.

Maar Bénédicte Vaes kende ik eigenlijk al veel eerder van op betogingen. Zij werkte bij Le Soir op de 'sociale en politieke redactie', maar ik denk niet dat zij ook maar één grote betoging aan zich liet voorbijgaan. Op de betogingen tegen de oorlog in Irak, de betoging tegen het generatiepact, altijd was ze er met haar notaschriftje en dan maar discussiëren met betogers. Ik herinner me dat er bij de start van de stille mars voor Joe op twee plaatsen gedrumd werd. Rond de ouders van Joe probeerden hitsige journalisten een quote vast te krijgen en een beetje verder stond Bénédicte in een geanimeerd gesprek verwikkeld met een groepje jongeren dat steeds groter werd.

Als je haar naam in google gooit, kom je terecht op Vlaams-nationalistische sites waar ferm gefulmineerd wordt tegen de “Waalse passionara”. Geen journaliste, maar een activiste, spuugt een boze blogger. Vaes was een geweldige journaliste. En een beetje een passionara ook, jawel. Journalism with a cause. Eén van de laatste keren dat ik ze zag was aan gesloten centrum 127bis. Ze was er niet omdat ze een stuk moest schrijven, maar omdat ze zich het lot aantrok van de kleine Angelica die haar arm tussen de tralies stak om te zwaaien naar haar broer en haar vader.

Le Soir schrijft het zo:
“Jusqu’au bout, elle se sera battue pour ses valeurs : la tolérance, la solidarité, le respect quelle que soit l’origine des personnes.”

Je kan dat doen als advocaat, dokter of mensenrechtenactivist. Bénédicte Vaes bewees dat je dat ook kan doen als journalist. Vaarwel, Bénédicte!

Bénédicte

Ik kende haar niet (ik ken weinig Franstalige journalisten). De lovende zinnen uit Le Soir en uw mooie aanvulling en afscheidsgroet roeren me, en ik zal me deze woorden blijven herinneren.

mooi

Mooi portret van een integere journaliste .Zo moesten er meer zijn.

Bènèdicte

een mooi voorbeeld voor ons beginnende reporters, spijtig genoeg veel te vroeg
van ons heengegaan!
We zullen je sympathieke aanwezigheid missen Bènèdicte bij alle betogingen!
Mooi eerbetoon Christophe

christophe

Gepost door christophe
02.11.2007

Tags