Heren, proficiat met de knappe show! Iedereen was precies onder de indruk, want het werd muisstil na het laatste liedje ...

"Ja, inderdaad. Wijzelf hadden ook de indruk dat het publiek aandachtiger was tijdens het tweede deel dan tijdens het eerste. Natuurlijk willen we er niet moeilijk over doen dat mensen al graag eens een babbeltje slaan, maar als de volledige zaal stil wordt op het einde van de rit, dan geeft dit toch wel een bijzonder gevoel, ja."

Jullie tournee heet 'Gedeelde adoraties'. Zijn jullie er al lang mee bezig?

"Wel, momenteel hebben we al zo'n 20 optredens verzorgd. Hoofdzakelijk eigenlijk allemaal kleine culturele centra en in feite was vanavond een van de weinige keren dat we met deze set een café opzochten. Maar vanaf januari 2008 doen we vooral de grotere theaters en wordt het startschot gegeven van onze theatertournee."

Is het initiatief eigenlijk spontaan ontstaan?

"Spontaan? Neenee, anders was heel dit opzet niet tot stand gekomen. Daar zijn we alletwee veel te lui voor ... én veel te grote twijfelaars! Eigenlijk is alles begonnen met de Tapijtconcerten te Antwerpen. De organisatie vroeg ons of we niets op touw konden zetten met 2 muzikanten. Slechts 3 dagen voor het optreden begonnen we uiteindelijk te repeteren en boksten een optredentje in elkaar. Het evenement vond plaats in de Elzenhofkerk te Antwerpen, waar zo'n 150 man op af is gekomen. Achteraf was het Jean Tant van Kras die ons aanmoedigde dit initiatief voort te zetten en vandaar ..."

Wanneer leerden jullie elkaar kennen?

"In feite kennen we elkaar al héél héél lang. Niet alleen als muzikant, maar ook als vriend, producer, muziekschrijver, ... We werkten ook al heel veel samen, maar enkel met ons tweetjes een optreden verzorgen, dat is nieuw voor ons. En grappig is ook dat we vóór ieder optreden bloednerveus zijn, hoewel we beiden al heel wat muzikale watertjes doorzwommen hebben! Wat we nu doen is compleet anders dan bijvoorbeeld optreden in het Sportpaleis, want nu staan we volledig 'in onzen bloten'."

Benadert het publiek jullie dan ook op een andere manier?

"Ik denk het wel. Ik denk dat dit soort publiek veel kritischer is, wat voor ons toch een gezonde stress met zich meebrengt. Omdat veel stukken uit onze show improvisatie zijn, is alles soms niet héél perfect. Wees er maar zeker van dat velen de enkele foutjes die we maken zullen gehoord hebben! Maar aan de andere kant is hetgeen we brengen daarom ook veel waarachtiger en merken we dat het publiek dit ten zeerste kan appreciëren. We beschouwen de optredens ook niet als ons werk. Het is gewoon een deel van de vele activiteiten waar we mee bezig zijn. De enorme vrijheid die we krijgen laat ons toe gewoon ons ding te doen en we proberen mensen dan ook een toffe en aangename avond te bezorgen."

Wat mij opviel was dat er vandaag veel jongeren zijn komen opdagen.

"Inderdaad. Toch wel verrassend, maar dat geeft aan dat ook jonge mensen benieuwd zijn naar wat we brengen. Het oudere publiek kent ons repertoire wel, maar de jongeren worden er blijkbaar ook door aangesproken en zijn bereid te luisteren naar dingen die ze niet kennen. We beseffen wel dat onze nummers soms totaal niet bij elkaar passen. Je kan nu eenmaal een nummer van Hugo Matthysen moeilijk vergelijken met bijvoorbeeld een Nuages van Django Reinhardt. Toch stoppen we beide nummers in ons repertoire en beschouwen we ze evenwaardig, omdat zowel Eric als ik ze goed vinden. We spelen dus wat we graag spelen."

Eric, je bracht vanavond ook het lied dat je speelde op de begrafenis van je moeder. Hoe komt het dat precies dit lied verwerkt zit in jullie setlist?

"'Heaven at last' speelde ik samen met Jan Hautekiet op de begrafenis. De inspiratie voor het nummer borrelde spontaan in mij op en in ongeveer een kwartier tijd stond het op papier. Toch heb ik lang getwijfeld of ik het eigenlijk wel wou brengen, maar de dag vóór de plechtigheid overtuigden mijn broer en zus mij te doen wat ik dacht. Een zeer emotioneel moment overigens ... De aftrap van onze concertenreeks vond niet zo lang daarna plaats en Jean vond het geen slecht idee het nummer in onze setlist op te nemen."

Wat brengt de toekomst voor jullie?

"In januari starten we onze theatertournee. Deze loopt nog tot mei 2008 en daarna zien we wel hé! Want deze samenwerking kan eigenlijk omschreven worden als een verhaal zonder begin en eind. Het is mogelijk dat hiermee deuren geopend worden naar andere soorten theatervormen hoor! Eigenlijk zitten we al langer met zo’n idee, maar er werd altijd van uitgegaan dat er geen markt voor was. Toch bewijst de grote interesse in wat we doen dat we het bij het verkeerde eind hadden ... Kortom, in mei zullen we weer heel wat bijgeleerd hebben en zullen we een duidelijk teken gesteld hebben naar de theaterwereld toe van: WE BESTAAN! En wie weet betrekken we er in de toekomst vrienden bij, zoals een Wim Opbrouck of een Jan Decleir? Tijd brengt raad ..."

Hartelijk bedankt voor dit aangename interview!

"Graag gedaan!"