Walter De Bock, journalist en mens

Dinsdag is in Leuven journalist Walter De Bock overleden. Hij was een monument van de onderzoeksjournalistiek, die zijn inzet en talent ontwikkelde bij Knack en vooral bij De Morgen.

Hoogtepunten van zijn journalistiek vormen zijn onderzoek en de bijdragen over de moord op Andre Cools en over de Agusta-affaire (smeergeld voor wapenaankopen). Ook de organisaties van extreem-rechts in beide Belgische landsgedeelten nam hij op de korrel, met reeksen over het CEPIC (het studiecentrum van de rechtervleugel van de toenmalige PSC) en baron de Bonvoisin.
Een van zijn laatste bijdragen vormde een onderzoek naar de bedenkelijke praktijken van Tractebel in de republiek Khazakstan in van Centraal Azië. Hij werd auteur met boeken zoals ''Extreem-Rechts en de Staat'' (EPO, 1981) en ''Wapens voor Iran. De Irangate''.

Walter begon zijn journalistieke 'leven' in de bladen van de studentenbeweging tijdens de studentenrevolte van mei '68, waar hij een van de studentenleiders was. Hij vormde mee de kleine ploeg die eind zeventiger jaren het weekblad Vrijdag enkele weken maakte. Vrijdag speelde een rol als platform voor de Vrijdagstakingen die een regering Tindemans ten val brachten.

Sinds 2002 worstelde hij met het begin van de ziekte van Alzheimer, een gevecht dat hij 5 jaar vol hield. Tijdens de laatste jaren van zijn leven verzamelde en verwerkte hij zijn omvangrijk werk en zijn archief en schonk het aan een stichting van de KU-Leuven.

Walter was journalist, zowat alle uren dat hij wakker was.
Maar hij was ook een uitstekende collega en een hartelijk mens. Een collega die veeleisend was, vooral voor zichzelf, en die eigenzinnig zijn professioneel instinct volgde. Maar hij had steeds tijd voor raad aan nieuwe en jongere collega's.
Hij was een mens die, onder een ferme laag ironie en met een schallende lach als uitsmijter, het leven en de mensen rond hem een warm en steunend hart toedroeg.

Hamba Kahle, Walter.

Walter

winus, 21/11/2007 – 08:57

Het ga je goed, Walter.
Bedankt voor alles.

Walter De Bock

Mariette, 21/11/2007 – 13:18

Ik heb het geluk gehad Walter gekend te hebben tijdens zijn laatste levensjaar. Via de dienst Thuisoppas van het Christelijk Ziekenfonds zorgde ik elke woensdag voor hem. Het was een fijne man. Zolang zijn ziekte het toeliet deden we zoveel dingen samen : 's morgens de krant doornemen, dan wat orde maken in zijn dossiers, nadien wandelen, aperitieven, en 's middags lekker uit eten. En dan maar bijpraten en lachen ! Elke woensdag keek hij weer uit naar onze samenkomsten. Ondanks zijn zware ziekte kon hij nog tot het einde van de maand mei genieten van het leven.
Hier eindigt nu mijn thuisoppastaak.Ik zal hem missen.
Mariette Jonckers

er was geen betere

Anne de Graaf, 21/11/2007 – 14:16

Dag Walter,
Je was mijn voorbeeld.
Je kende het diepe geheim van België.
Je stond recht na elke val.
Je zal ook nu blijven staan.
Als de beste onderzoeksjournalist van Vlaanderen.
Anne de Graaf

Walter

Els, 21/11/2007 – 17:05

Mooi stukje voor een prachtig mens.

dank

Noël, 21/11/2007 – 22:37

Bedankt aan iedereen hier voor het terechte,ontroerende eerbetoon aan Walter.

Eerbetoon en condoleance

Marc Ernst (Gent), 22/11/2007 – 15:24

Echt gekend heb ik Walter niet. Ik heb hem slechts één keer ontmoet, een paar keer gemaild en een enkele keer via de telefoon gesproken. Maar zijn artikelen, zeg maar ‘oeuvre’, ken ik des te meer. De meeste van zijn boeken, ook die waar hij als coauteur aan meewerkte, staan in mijn boekenkast. De belangrijkste van zijn artikelen en dossiers (hij publiceerde regelmatig reeksen van artikels, zoals bijvoorbeeld die over Tractebel in Kazachstan i.s.m. Walter Pauli – zijn laatste journalistieke wapenfeit) zitten in mijn knipselmappen.

Zijn journalistieke werk is van onschatbare waarde (geweest), voor Vlaanderen/België in het algemeen en voor mezelf in het bijzonder. Samen met Maurice De Wilde heeft Walter er voor gezorgd dat ik (het belang van) de onderzoeksjournalistiek erg hoog ben gaan waarderen en er me, in zeer bescheiden mate, zo nu en dan aan waagde.

Ik wens zijn partner, kinderen, familie en andere naasten veel sterkte en troost bij het verwerken van hun verdriet. Een letterlijk en figuurlijk groot man/mens is heengegaan. Dat het leven van Walter De Bock (nog) tal van mensen, journalisten en anderen, moge inspireren.

Dank U Walter

Marc Dubois, 22/11/2007 – 20:30

Ik ben heel blij Walter gekend te hebben. Groot als mens en als journalist. Met veel plezier kopieerde ik destijds het Agusta-dossier voor hem op de redactie van 'De Morgen'. Ik vond het een eer dossiers voor hem te mogen samenstellen.
Tien jaar eerder, toen ik middelbaar onderwijs genoot, werkte ik rond het thema 'terrorisme'. Zijn werken hebben mij veel kennis bijgebracht over hoe de wereld in elkaar zit.
Ik herinner mij Walter als zeer beminnelijk én met veel kennis van zaken. Alle progressieve Nederlandstalige Belgen zullen hem missen.
Ik wens zijn familie en vrienden veel sterkte!
En dat hij op journalistiek vlak veel navolging moge krijgen in de toekomst...

Eerbetoon en Condoleance van Mr Marc Ernst

De Smet Guy, 03/12/2007 – 02:23

Mijn vader was ooit hoodredacteur van de rode vaan.Hij is nu 26 jaar geleden overleden.Ik heb zeer veel van hem geleerd.
Het dossier Tractebel in Kazakstan ken ik niet.
Ik zou het graag leren kennen.
De ingenieur die voor die perikelen in Kazakstan verantwoordelijk was , was ooit mijn overste bij Electrabel.

Als Eerbetoon aan Walter die ik ooit eens in gent ontmoete zou het me wel intereseren over een afdruk te kunnen beschikken.Of op zijn minst hem een te kunnen lezen.

Dank bij voorbaat,

Walter De Bock

WIM Vleeshouwers, 19/06/2008 – 09:07

Mevrouw,

Ik las (internet) dat jij Walter de Bock verzorgde tijdens de laatste dagen van zijn leven. Misschien kan jij me helpen.

Vorig jaar krijg ik een tekst van Walter De Bock in handen waarin hij zijn ervaringen beschreef tijdens zijn verblijf in een rusthuis. Een zeer authentieke tekst. Helaas heb ik die kwijt gespeeld en kan ik die nergens terugvinden. Weet jij niet waar ik deze tekst kan vinden.
Alvast bedankt.