[Opinie] Moslimexecutieve valt als een kaartenhuis in elkaar

Brahim Harchaoui03 maart 2008 – 03:16

De ontbinding van de moslimexecutieve vorige week was geen verassing voor de moslimgemeenschap. Dit gebeuren was voorspelbaar en is het resultaat van heel wat uiteenlopende oorzaken, waaronder representativiteit, corruptie en wanbeleid. De vraag die we alvast naar onszelf als moslimgemeenschap moeten richten is of we wel nood hebben aan een Islamitisch overlegorgaan? En indien Ja, welke vorm moet deze aannemen?

Binnen AEL waren we in het verleden geen voorstander van de moslimexecutieve. Dit had te maken met de wijze van totstandkoming van het orgaan (het screenen and schrappen van verkozen leden door staatsveiligheid en onder toezicht van minister van justitie), de vorm die het aangenomen heeft en de inhoud van haar takenpakket.

Bewust hebben we destijds dan ook opgeroepen om de verkiezingen te boycotten. Dit had dan ook haar effect op de opmerkelijke magere opkomst bij de Marokkaanse gemeenschap.

Daarnaast benadeelde het verkiezingssysteem kandiaten. Kandidaten uit grote steden hadden meer kans om verkozen te worden dan kandidaten uit minder grote steden of landelijke gebieden. Naast deze obstakels heb je ook de aanwezigheid van verschillende moslimgemeenschappen . We kunnen verwijzen naar de moeizame samenwerking tussen bijvoorbeeld de Marokkaanse en Turkse gemeenschap. Beide gemeenschappen hebben verschillende belangen en beleven de islam volgens hun eigen culturele-nationale achtergrond. Een belangkrijk voorbeeld is het vastleggen van data voor de Islamitische feestdagen. Turken vieren deze feestdagen gewoonlijk op dezelfde dag als in hun thuisland,terwijl de Marokkanen eerder met Saudi-Arabie hun feestdagen vieren.

Zaken die te maken hebben met de inhoudelijke invulling van eenieders religie zouden NIET tot het takenpakket mogen horen van de executieve. Zeker niet als deze onder controle (lees eerder curatele) staat van de federale overheid. Over scheiding tussen "moskee" en staat gesproken...

Indien de taken zich beperkten tot het organisatorische aspect van de erediensten (en niet de inhoudelijke), namelijk erkenning en betoelaging van moskeeën en imams, dan zouden de spanningen tussen de verschillende etnische/islamitische gemeenschappen al voor een groot deel beperkt kunnen worden.

Bovendien kadert het huidige concept van de moslimexcecutieve binnen het project van een “Europese Islam”. Een islam die volledig onder controle staat van de Europese instellingen en waarbij de islambeleving beperkt wordt tot een aantal rituelen binnen vier muren en de politieke-culturele componenten van de religie worden geëlimineerd.

Voor alle duidelijkeid: we zijn zeker geen tegenstanders van het bestaan van structuren die de praktische kant van de religie behandelt, in overleg met lokale of federale overheidsstructuren. Misschien om efficienter te werken dient men de zaken eerder op lokaal niveau aan te pakken, door gemeentelijke overlegorganen opgericht door de verschillende moskeeverenigingen.

Om transparantie te garanderen dienen deze structuren in direct contact te staan met de moslimgmeenschap, wat zeker niet het geval was bij de moslimexcecutieve en meteen ook één van haar grootste handicaps vormde.

De overheid moet meer sérieux en bereidwilligheid tonen inzake dit dossier en andere dossiers met betrekking tot de emancipatie van moslimminderheden, want het is zeker betreurenswaardig om als moslimburger van dit land waar te nemen dat alweer tienduizenden euro’s van ons belastingsgeld werden gepompt in een leeg project.

Brahim Harchaoui
AEL