[Opinie] De Tibetaanse lijdensweg

Walter Andino25 maart 2008 – 11:16

„Als de vrijheidslievende mensen in de wereld zich niet uitspreken tegen de Chinese onderdrukking in China en Tibet, verliezen we alle morele autoriteit om ons uit te spreken over mensenrechten waar dan ook in de wereld.” - Nancy Pelosy, voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigen VS.

Op 10 maart zijn de protesten gestart in Tibet. Tot nog toe is er weinig informatie omtrent de feiten. Er is altijd een officiële versie en een versie van de Tibetaanse regering in ballingschap en mensenrechtenorganisaties. China heeft alle buitenlandse journalisten buitengegooid. De Duitse journalist, Georg Blumme van de Duitse krant Die Zeit, getuigde en meldde de aanwezigheid van meer dan 200 vrachtwagens met ongeveer 6.000 militairen. Ook journalisten van de BBC rapporteren de beweging van 400 wagens die naar de regio zijn gemobiliseerd. Er is ook een trein gezien met meer dan 20 alleterrein wagens, vrachtwagen en tanken die richting Tibet gingen. Deze militaire interventie laat de verbeelding van elk verstandig mens varen in slachtmogelijkheden. Volgens de Chinese autoriteiten hebben zich 105 personen aangegeven en de andere bronnen zeggen 1.000. China spreekt over een totaal van 16 doden. Het leger heeft uit zelfverdediging deze mensen neergeschoten, volgens de Chinese autoriteiten. Andere bronnen spreken over meer dan 100 doden. En zo gaat het verder met de statistieken in Tibet.

Tijdens hun laatste bezoek aan China hebben Gordon Brown en Nicolas Sarkozy nooit over mensenrechten gesproken. De economische belangen blijken sterker te zijn als het over China gaat. Een interview met de Dalai Lama is de meest radicale actie die de westerse regeringen ondernemen. Maar spreken met de Dalai Lama is geen enkel probleem, iedereen kan met hem spreken. Het bloedbad in China tegenhouden is nog een grotere menselijke zaak waarin iedereen onmachtig blijft en de mensen met (economische en politieke) macht niets durven te zeggen.

De grootste zorg van de Chinese autoriteiten tot nog toe zijn de Olympische Spelen.

Tijdens de bloedbad van Tian’aameng in 1989, toen het Chinese leger 800 mensen vermoordde, (volgens de CIA en niet geïdentificeerde bronnen met het Chinese Rode Kruis, 2600 doden), hebben de Chinese autoriteiten ook alle buitenlandse journaliste buitengegooid. Herinnerd deze toenmalige situatie aan de huidige toestand? Maken we ons geen zorgen over de honderden mensen die nu hun leven op het spel zetten of ze al veloren hebben?

De vraag is: wat gebeurt nú eigenlijk in Tibet? Er is veel aandacht van de buitenlandse pers over het fenomeen. Nacy Pelosy, voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden heeft de Dalai Lama bezocht. De Engelse Premier, Gordon Brown heeft een afspraak gemaakt met de Dalai Lama in Mei 2008. Er komen van overal berichten van solidariteit en acties tegen de onderdrukking van Tibet door de Chinezen. De Paus heeft opgeroepen tot dialoog. De Chinese premier Wen Jiabao is bereid om samen te zitten met de Dalai Lama als deze laatste bereid is om aan een minimum aantal voorwaarden te voldoen, etc.

Er gebeurt iets maar niet wat echt nodig is. Kan iemand dit bloedbad tegenhouden? Wat doet onze regering om dit te vermijden? Het laatste nieuws over de positie van onze regering omtrent Tibet-China is het bezoek van de Dalai Lama die enkele maanden geleden werd afgelast aangezien de Chinese druk te groot was, zeker nu er economische banden tussen België en China bestaan.

Wat zou gebeuren als een klein land zoiets zou doen? Zeker als er sprake was van economische blokkering en sancties, van interventie van VN of VS. China is zo machtig dat het mensen kan vermoorden terwijl de wereld toekijkt en speculeert met cijfers.

Blijkbaar is het menselijke aspect van de zaak niet te beïnvloeden. De Verenigde Naties hebben geen enkele actiemogelijkheden in dit bloedbad. De wereld kijkt toe en wacht af op de cijfers, de pijn is omgezet in nummers, de doden zijn cijfers geworden. Als gewone burgers wat zouden we kunnen doen? Misschien zoiets schrijven en wachten totdat iemand geen Chinese producten meer wil kopen. Maar die zijn zo goedkoop! Zouden we op straat komen en protesteren tegen deze gruwelijke feiten of thuis blijven en tv kijken en niet vergeten dat we vrije mensen zijn om zonder geweten te leven? Is niemand verstandig genoeg om bang te zijn van de economische opmars van China? Of blijven de euro’s de belangrijkste zaak in deze tijden?

Selectieve verontwaardiging

Nico, 26/03/2008 – 17:18

Ik heb toch problemen met die selectieve verontwaardiging over al dan niet begane “wandaden” van de “Chinese overheid” tegen het “Tibetaanse volk”.

Wat is “de bezetting van Tibet”?
Wat is de “hang naar autonomie en eigen cultuur”?

Er bestond in Tibet een (priester)feodale maatschappij. Had die het recht om te blijven bestaan? Voor de (priester)heersers wellicht wel.
Maar was dit ook de wil van de lijfeigenen en slaven?
Sommigen van die lijfeigenen en slaven, hun hoofd gevuld met devotie en godsdienstopium, “wilden misschien niet bevrijd worden”. Had het Rode Leger het recht om, zoals ze dat overal bij de 50 nationale minderheden in china had gedaan, zoveel mogelijk mensen er ZELF toe aanzetten ( en ze zeker daarbij te helpen), zichzelf te bevrijden uit die feodaliteit en het opium van de godsdienst?
En dat “recht op godsdienst”, is dat ingeschreven ergens in de wetten van het universum?

En waarom zwijgen al die mensen die opkomen voor de “Tibetanen” en die zo verontwaardigt zijn voor de “inmenging” van de Chinezen over de BEWEZEN inmenging van de CIA in Tibet?

Natuurlijk zullen er “fouten” gemaakt zijn door het Rode Leger. Misschien waren er wel wat overijverige officieren die verder gingen dan de officiële richtlijnen. Maar de feodale en - voor de tibetaanse lijfeigenen en slaven - toch wel héél wrede maatschappij laten bestaan, zou nog fouter zijn.
En dat van de Chinese inwijkelingen in Tibet? Dan moet je eerder een algemeen oordeel vellen over die interne migratie die in héél China gebeurt. Als je ALLEEN maar valt over de “Chinese inwijking in Tibet” dan ben je racistisch bezig. Wat maakt de Tibetanen zo specialer tegenover andere inwoners van de Chinese Volksrepubliek?

Ik vraag mij af: al die mensen die nu zo agressief worden tegenover de Chinese overheid met hun “vernietiging van de tibetaanse kultuur”, zijn die ook zo actief en agressief en gemobiliseerd tegen de Amerikaanse “inmenging en vernietiging” in de Irak en de Israelische “inmenging en vernietiging” in de westelijke Jordaanoever, de Gaza en Libanon? Ah nee zeggen veel “Tibetwatchers” want dat is “anti-amerikanisme”…. en protesteren tegen het zionisme van Israël is “antisemitisme”…

Sarkozy, die de opstanden van jongeren die werkeloosheid, pesten door politie, het racisme ten aanzien van (islam) “religieuze beleving” beu waren, te lijf wilden gaan met hoge drukreinigers en asisen-rechthoven, kijkt bewonderend….ah nee …. hij protesteert tegen de manier waarop de Chinese overheid BINNENLANDSE ongeregeldheden aanpakt.