Propaganda op Olympisch niveau. Zo beschrijft blogger/senator Geert Lambert de mediaoorlog rond het conflict in Tibet. Van beide kanten regent het geruchten. De Chinese overheid beweert dat de Dalai Lama en zijn Tibetaanse volgelingen zelfmoordaanslagen voorbereiden. Voorstanders van de Dalai Lama (en volgens sommige berichten de Dalai Lama zelf tijdens een recente persbriefing) verspreiden dan weer het gerucht dat de relmonniken die dood en vernieling zaaiden in de Tibetaanse hoofdstad verklede Chinezen waren.

Als bewijs wordt dan een foto getoond waarop Chinese soldaten te zien zijn die de typische rood-gele monnikenkleren onder hun arm dragen. Mediawatcher Michel Collon stuurde een mail rond waarin hij de bron van de foto traceert. De foto dateert van 2003 en toont Chinese soldaten die als figuranten moesten opdraven in een film omdat Tibetaanse monniken die rol geweigerd hadden.

De mediaoorlog zal nog wel een tijdje woeden en voor mensen die hongeren naar waarheid is het moeilijk om aan hun trekken te komen. China reageerde nijdig op de golf van anti-Chinese berichten in de Westerse media en zette alle journalisten de regio uit. Het stuk in The Economist blijft daardoor jammer genoeg zowat de enige Westerse journalistieke getuigenis die niet afkomstig is van een bron die directe banden heeft met één van de twee partijen. Daarnaast zijn er wel nog de gesprokkelde getuigenissen van toeristen die op het moment van de rellen aanwezig waren in Lhasa. De Volkskrant interviewde enkele Nederlandse toeristen. Deze blog zette een aantal van die getuigenissen bijéén.

Onzorgvuldigheid
Voor Westerse verslaggevers is het dus op eieren lopen. Probeer maar eens een genuanceerd stuk te schrijven als je bestookt wordt met propaganda. Helaas trekken sommige journalisten net op zo'n moment hun stevigste stapschoenen aan. Zo schreef De Standaard-columnist Marcel Van Nieuwenborgh zaterdag dat de Tiananmen-revolte in 1989 miljoenen slachtoffers heeft geëist (volgens een onderzoek van The New York Times waren het er 400 à 800). Het aantal slachtoffers vermenigvuldigen met 10.000 doet niemand recht, noch de daders noch de slachtoffers.

Ook met fotomateriaal wordt nogal onzorgvuldig omgesprongen. Door de mediaboycot van de Chinese overheid zijn er geen recente foto's meer uit Tibet zelf en dus krijgen heel veel artikels over de onrust in Tibet en de Chinese repressie een foto van betogende Tibetanen in het buitenland (Nepal, India, ...). De foto's lijken dan de repressie van de Chinese overheid te illustreren terwijl ze eigenlijk alleen maar het potige optreden van Nepalese en Indische agenten tonen. Zoals hier in De Morgen van maandag 31 maart.

De voorzitter van de Nepalese journalistenbond Munju Ratna Shakya protesteert ondertussen tegen het oneigenlijk gebruik van foto's van Tibetaans protest in Nepal. "It's ridiculous that some of the Western media are using the photographs of Nepali police trying to prevent protestors from storming into Chinese Embassy premises as the image of police actions in Tibet."

Twee maten en gewichten
Enkele critici klagen de onevenwichtige berichtgeving aan. De Franse journalist Alain Gresh doet het in Le Monde Diplomatique. “Imaginons le traitement médiatique qui aurait été accordé à cet événement s’il s’était déroulé en Terre sainte (Israël, nvdr)”, schrijft hij.

Ook Noam Chomsky doet het. “Thus, rightly or wrongly, Tibet is internationally recognized (by the US too) as part of China, so what is happening there is internal. In contrast, outside of Israel (and in practice, the US), no one recognizes the OT (occupied territories, nvdr) as part of Israel, and in an authoritative judgment, confirming early Security Council resolutions, the International Court of Justice determined that the Geneva Conventions apply to the OT, so all settlement activity is in violation of international law, as are all measures (like the "separation wall") to protect settlers (the US Justice concurred).(...) Just imagine how the US and Israel would react if Palestinians in illegally annexed East Jerusalem were to burn down a bank and Jewish stores, attack Jews, etc., as in Tibet. We can then compare the actual reactions. In the case of US-backed Israeli violence and illegal actions in the OT, overwhelming support for embattled Israel. In the case of Chinese violence in Tibet, much grandstanding, as when Nancy Pelosi -- an enthusiastic supporter of Israeli violence -- declares passionately that if we don't stand up for Tibet we will lose our "moral authority" (she didn't explain on what that authority rests).” Je vindt het artikeltje op zijn blog op Znet. Wel eerst inschrijven als je het wil lezen.