Enkele gedachten bij een bewogen dag ...

Frank Wauters12 mei 2008 – 08:30

Met zijn drieën zijn we zaterdag vanuit het "verre" West-Vlaanderen naar Brussel getrokken, om daar een memorabele namiddag mee te maken. Eerst de stille mars ter herinnering aan Ebénizer Folefack Sontsa, dan een bezoek aan de hongerstakers in de Begijnhofkerk. De stille mars was wel niet zo stil, maar de wanhoop en de terechte woede des te duidelijker. In de Begijnhofkerk zagen we ... de laatste hoop. Maar Rita heeft dat allemaal veel mooier verwoord in onderstaand gedicht.

Waar hoop en wanhoop elkaar raken...

een blakende zon...
in het wit geklede Afrikanen...
van het Noord station tot aan de dienst Vreemdelingenzaken...
zingend...
roepend...
waarom en hoe is Folfack gestorven ?
‘wij zijn niet gevaarlijk – wij zijn in gevaar…’
laat de opgepakte betogers van 29 april vrij…
geen gesloten centrums meer…
een menselijk asielbeleid…
maximale regularisatie op basis van het regeerakkoord…
tussenin witte mensen – die een kleurtje krijgen..
van de zon…
van boosheid op een systeem die ‘illegalen’ creëert…

de Begijnhofkerk..
200 mensen houden een hongerstaking…
vandaag dag 3…
200 matrassen op de grond…
dekens…
mensen wachten…
eventjes rust…
koffie, thee en suiker, water …
vanaf maandag enkel water…
hoelang ?
niemand weet het…
mannen houden het iets langer vol dan vrouwen…
een Belgische buur van de kerk doet mee…
solidariteit…
wachten…
op aandacht van de pers…
op aandacht van de nieuwe minister…
alles is gezegd…
alles is geprobeerd…
wat kunnen wij nog meer doen…
is het tot de dood dan is het zo…
we hebben geen kans…