Kijk eens aan. Het valt allemaal nog mee. “De verwachte chaos blijft uit”, titelt de website van De Standaard. “Verwachte fileproblemen blijven uit”, zegt deredactie.be van de VRT. Hoe kan dat nu? Gisteren stond er op de voorpagina van De Standaard: “Morgen is het fileleed niet te overzien”. Vanmorgen staat er nog: “De staking van 40 miljoen”. Dat cijfer van 40 miljoen euro is afkomstig van minister van Economie Vincent Van Quickenborne die dat liet uitrekenen.

Hoe komt Van Quickenborne aan dat cijfer? In het Radio 1-programma De Ochtend legde hij het uit. “Dat is het gemiddeld uurloon vermenigvuldigd met het tijdverlies.” Maar hoe weet Van Quickenborne wat het totale tijdverlies is (er wellicht verkeerdelijk van uitgaand dat de werknemers dat verlies niet gewoon moeten inhalen door wat langer te werken)? Van Quickenborne: “Dat is gebaseerd op de cijfers van de kranten en wie ben ik om te twijfelen aan de kranten.”

Zo gaat dat dus. Een twijfelachtige (en achteraf bekeken verkeerde) voorspelling haalt de voorpagina van de kranten. Een minister doet op basis daarvan een nieuwe voorspelling en haalt daarmee ook de voorpagina. Gaat De Standaard morgen schrijven: “Excuses, we hebben ons vergist”. Weinig waarschijnlijk. Het doet me denken aan die duizenden sekteleden in Kinshasa die bij de milleniumovergang drie dagen lang gebeden hebben omdat ze er van overtuigd waren dat de wereld zou vergaan. Toen op 1 januari de zon gewoon weer opkwam, zeiden ze zonder te verpinken: “Oef, onze gebeden zijn niet voor niks geweest.”

Ja, die mediastormen. Redacties raken er stilaan verslaafd aan. Evenementen waar je tientallen artikels kan aan wijden en ganser bijlagen mee kan vullen. Op zo'n momenten kan je de grootste onzin verkopen. Op zo'n moment kan Martine Tanghe het nieuws openen met de zin: “Heel Oostenrijk is in shock na een nieuwe incestzaak”. Een totaal onwetenschappelijke uitspraak die dan de inleiding vormt voor een lawine aan invalshoeken en uitwijdingen. Even later moet de VRT-correspondent in Oostenrijk dan verbaasd vaststellen dat de Oostenrijke kranten in vergelijking met de VRT opmerkelijk weinig aandacht besteden aan de zaak. “Misschien zijn ze beschaamd?”, probeerde hij nog. De Standaard is tegenwoordig ook goed in mediaheisa's. Toen op 2 mei enkele winkels, bedrijven en overheden de brug maakten, stuurde de krant een heuse survivalgids rond.

Mediastormen betekenen stortbuien van non-nieuws. Het echte nieuws raakt daardoor in de verdrukking. Doe zelf eens navraag in uw omgeving en vraag waarom de werknemers van de NMBS zo massaal staken (bij de vakbonden stemde 95 tot 100 % van de achterban tegen het voorakkoord). Bruno Huygebaert kiest op Radio 1 voor een serieuze journalistieke aanpak en zet bijna onverstoorbaar de redenen voor de staking op een rijtje, maar zijn bijdrage is maar een fractie van het non-nieuws en gaat verloren in de berichten over de minder lange files dan verwacht.

Eén nochtans niet onbelangrijke betrokkene blijft helemaal buiten beeld. De stakende spoorwegman/vrouw. Met 37500 zijn ze vandaag. Indymedia.be vond ze wel: http://www.indymedia.be/nl/node/27618