Op donderdag 31 augustus stapte ik samen met U Move For Peace (jongerenwerking Pax Christi Vlaanderen) op het vliegtuig naar Tel Aviv, Israel.
Jaarlijks vertrekt UM4P op internationale uitwisseling naar een conflictgebied, of zetten ze één op in België. Zo werd vorig jaar een grootschalig project georganiseerd waar jongeren-vredesorganisaties uit landen die met elkaar in conflict liggen bijeen gekomen zijn in Mesen, België. Te gast waren jongeren uit Israël en Palestina, Congo en Burundi, Rusland en Tsjetsjenië en natuurlijk Nederland en Palestina.

Dit jaar zijn we te gast bij sadaka reut, een Israëlisch/Palestijnse organisatie in Tel Aviv, Israël, die aanwezig was bij het afgelopen project. Mijn intentie met deze blog is het delen van onze ervaringen.

31 Augustus 2007: Het vertrek en aankomst.

Aangekomen in het station Brussel Noord was het wachten op de rest van de groep, eens compleet stapten we op de bus die ons naar de luchthaven in Luik bracht. Op dit moment besefte nog niemand waar we eigenlijk heengingen en wat we gingen doen, het leek meer een droom dan een realiteit voor ons. De douane verliep zonder problemen en eens opgestegen hingen we enkele honderden meter boven de grond. De gebouwen en steden leken niets meer dan een klein model van de streek waar we over vliegen. Zelfs op dit moment was het vooral een droom.

Eens we in de verte de lichten van Tel Aviv konden aanschouwen kwam het besef, we zijn in Israëlisch luchtruim, over enkele minuten landen we en de maanden voorbereiding op deze reis zullen weldra hun vruchten afwerpen. Zelfs hier verliep de douane zonder problemen en voordat we het wisten maakten we kennis met Elias en Hana die ons per taxi begeleidden naar het ‘Jaffa Old Hotel’ waar we nu 10 dagen verblijven. Niemand had een gids nodig om te beseffen dat we Jaffa, een dominerend Palestijnse buurt van Tel Aviv binnenreden. Voor mij was het haast een eerste cultuurshock, de buurt lag er vol afval en de huizen waren vervallen, in schril contrast met het centrum van Tel Aviv waar je enkel Joden zult aantreffen.

Rond 00.30 waren we dan eindelijk in het hotel, maar het beloofde een lange nacht te worden. Vergezeld door Elias van sadaka reut zijn we met enkelen van onze groep op verkenning gegaan naar het strand van Jaffa. Hier noem ik Jaffa de stad die nooit slaapt, toen we aankwamen rond 00.00 in Jaffa waren de straatwinkeltjes nog steeds open en iedereen was op straat. Ook aan het strand leefde de stad nog steeds.