Marc-Antoon09 september 2008 – 17:06

“Ann Vermorgen is iemand die de Christelijke arbeidersbeweging door en door kent,” zei ACV-voorzitter Luc Cortebeeck dinsdagmiddag bij de bekendmaking.

“Ik heb dat met de moedermelk meegekregen,” bevestigde ze, “en m'n hele professionele loopbaan heb ik in de christelijke arbeidersbeweging uitgebouwd – vanaf m'n stage bij de VKAJ.” In 1990 werd Ann Vermorgen verkozen tot nationaal VKAJ-voorzitter. In 1995, na de fusie van VKAJ met KAJ en Kajottersbeweging, werd ze nationaal ondervoorzitster van de ééngemaakte KAJ.

In 1996 ging ze als secretaris aan de slag bij ACV-Openbare Diensten. Daar heeft ze twaalf jaar gewerkt. Sinds vorig jaar was ze bij die centrale nationaal secretaris voor de sector lokale en regionale besturen.

Wat ga jij in het Dagelijks Bestuur zoal doen?

Ann Vermorgen: “Ik ga vooral bezig zijn met het Vlaamse ACV. Het is de bedoeling om dat op de kaart te zetten. En ik ga ook alle sociaal-economische dossiers met betrekking tot het Vlaamse niveau opvolgen. Dat zijn bijvoorbeeld het Vlaamse arbeidsmarktbeleid, het Vlaams werkgelegenheidsakkoord, het project 'Vlaanderen in actie',... We zitten ook in heel wat advies- en overlegorganen... Dat is het wat de dossiers van buitenaf betreft.”

“Intern zal mijn hoofdwerk op korte termijn vooral de voorbereiding worden van de Vlaamse ACV-dagen in april 2009. Daarop worden zo'n beetje de lijnen uitgezet voor de komende jaren, die ook als memorandum kunnen dienst doen voor de volgende Vlaamse regering."

"Als je ziet hoe de werkgevers zich opstellen en welke neoliberale invloeden zich momenteel in de samenleving laten voelen, dan moet je je als vakbond voorbereiden om daar een antwoord op te formuleren. Op die Vlaamse ACV-dagen gaan we dat doen voor thema's zoals arbeidsmarkt en onderwijs, zorg en welzijn – met altijd de keuze voor kwalitatieve en toegankelijke dienstverlening. Ook het thema industriëel beleid is cruciuaal: zorgen dat je een duurzame economie hebt die de tewerkstelling kan verankeren en werkgelegenheid kan creëren, want je hoort voortdurend over op til zijnde herstructureringen. Dat zijn de uitdagingen. Vlaanderen heeft volgens ons de budgettaire marges om daar een aantal zaken voor te doen.”