Omdat we twee dagen voor de start van het ESF al in Malmö zijn, willen Keltoum en ik al de belangrijkste plaatsen van het ESF gaan verkennen, onze Forum Pass reeds afhalen voor de grote menigte arriveert, alsook een reportage maken over de vrijwilligers die het ESF voorbereiden.

We wandelen naar de Baltiska-hallen, die mij doen denken aan sporthallen uit de jaren '70. Ze zijn dan ook gelegen op de site van een sportcomplex, dat er mij nogal troosteloos uitziet. Gelukkig is er veel groen in de buurt. In deze Baltiskahallen vinden er tijdens het ESF seminars en workshops plaats. We willen enkele vrijwilligers interviewen maar we kunnen er niet direct vinden...Hoewel het lijkt of er nog veel moet gebeuren? Er is nog niets van signalisatie aanwezig.. Ook voor de Forum Pass was het nog te vroeg blijkbaar.

Iemand raadt ons aan naar Folketshouse of "Volkshuis" te gaan, daar zou het centrum van de vrijwilligers zich bevinden. Onderweg ontmoeten we een Zweedse student die in een werkgroep zit rond preventie van SOA's in Afrika. Hij vergezelt ons naar het Folketshus.

Gedurende onze zoektocht naar een verantwoordelijke van de vrijwilligers voor het ESF kwamen we terecht bij allerlei personen, behalve bij de verantwoordelijke van de vrijwilligers.

Zo ontmoeten we in het Folketshus Häkan Hermansson, die ombudsman is bij de socialistische vakbond in Malmö. Hun hoofdkantoor blijkt in het Folketshus te zijn. Hij houdt zich bezig met buitenlands beleid, uitwisselingen tussen Denemarken en Zweden (bedrijven en werknemers) en werkvergunningen. Hij blijkt ook nog journalist geweest te zijn. Hij zal ons brengen naar de verantwoordelijke van communicatie en pers.

Onderweg vertelt Häkan over de vakbonden en politiek in Zweden. Zo vernemen we dat Malmö een rechtse regering heeft die de vakbonden tegenwerkt. Zo hebben ze bijvoorbeeld de belastingaftrek van vakbondsbijdragen afgeschaft, waardoor het duurder geworden is om lid te zijn van een vakbond. Het aantal vakbondsleden zou hierdoor gedaald zijn. Maar de populariteit van de regering zou ook enorm gedaald zijn. Häkan zal ook enkele debatten over vakbondsthema's modereren. Ik ga proberen er eentje van bij te wonen.

In Bergsgatan 20, waarhet Perscentrum is, worden we voorgesteld aan Peter Larsson.
Peter is verantwoordelijk voor de communicatie en pers voor het ESF in Malmö. Hij vertelt ons de organisatie van ESF. Keltoum interviewt hem.

Peter zegt dat het voornaamste probleem van het Forum de logies zullen zijn.
Ik maak mij een beetje zorgen over de Belgen die met de bus komen en overnachten in massa-acommodatie zoals ze dat hier noemen. Waarmee ze grote legertenten bedoelen of scholen. Brrr... zal dat koud zijn. Ben ik gelukkig dat wij kunnen couchsurfen bij Pelle en zijn huisgenoten!

Na het gesprek met Peter gaan we terug naar Folketspark, waar we enkele vrijwilligers aantreffen. Keltoum interviewt hen en ik neem foto's. Ook hier lijkt het mij alsof er nog veel werk voor de boeg is om alles klaar te krijgen voor morgen. We ontmoeten een jong meisje die als vrijwilligster voor het ESF werkt. Naast het verdelen van het ESF-programma helpt zij bij de voorbereidingen in een school waar internationale groepen werken.

Keltoum heeft zin om met haar mee te gaan en een reportage te maken over de vrijwilligers. Ik besluit om naar de betoging tegen de FRA -wet te gaan, de wet die het het leger mogelijk maakt om alle electronische communicatie in Zweden te controleren.

De betoging start op Möllevangstorget, een leuk pleintje in de buurt van waar we logeren. Er zijn zo'n 400 betogers van allerlei strekkingen. Na de speeches beginnen ze aan een optocht door het commerciële centrum van Malmö. Ik heb de kans om met twee van de demonstranten te spreken, Olof van de Communistische Partij en Nild van de Piraatpartij. Ik loop mee in de betoging en maak wat foto's. Het lijkt mij alsof de jongeren in Malmö vrij links zijn en heel geëngageerd. Maar ik heb er natuurlijk maar een fractie van gezien.

Wat me opvalt aan de Zweden is dat ze heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Als je nog maar je plannetje uithaalt om een straat op te zoeken komen ze al vragen of ze je kunnen helpen.

Mijn voeten doen pijn van het lange wandelen en ik heb honger. Keltoum en ik halen Indisch uit en Pelle maakt zijn eigen potje...Pelle wil wel graag eens een avond samen met ons koken zegt hij. Koken? Daar zullen we geen tijd voor hebben antwoorden wij... Vanaf nu zal het nog drukker worden. Hij weet ook niet dat we geen keukenprinsessen zijn... Bigcitygirls.. Maar we beloven dat we zeker nog zullen afspreken. Misschien lukt het ons wel om eens iets te gaan drinken in het café waar hij werkt.. We shall see.

's Avonds begin ik aan mijn eerste fotoreportage voor Indymedia, aan Pelle's keukentafel. Spannend. Keltoum geeft me soms tips .... en ergert zich soms. Ik probeer mijn foto's te uploaden naar de Indymedia-site maar het lukt niet. "Weet je niet dat je de image size moet aanpassen? Anders gaat het niet". Het is 1u30 als we gaan slapen.

's Morgens pas ik de foto's aan en plaats ze op de Indymedia-site. Mijn eerste fotoreportage!