Tetty Rozen en Ina Coeman somden somden de belangrijkste problemen op voor het Antwerpse stadsbestuur:

1. De lange wachttijden aan de loketten voor inschrijvingen en verlengingen van tijdelijke verblijfsdocumenten, met job- en inkomstenverlies, schulden enz,... tot gevolg.
2. Er zijn te weinig werkervaringsprojecten voor nieuwkomers. Mensen met een voorwaardelijke verblijfsvergunning zouden bijvoorbeeld opnieuw in aanmerking moeten kunnen komen voor projecten zoals artikel 60. (Het OCMW van Antwerpen heeft wat dat betreft opnieuw een toegeving gedaan).
3. Het Antwerpse stadsbestuur moet mee(r) druk uitoefenen op de federale regering om snel werk te maken van de beloofde omzendbrief regularisatie.

Ina Coeman en Tetty Rozen.

Er wordt ook gevraagd om de lokettendiensten te versterken en om mensen die daar langsgaan een document mee te geven waarop staat wanneer ze zich hebben aangeboden en wat er concreet is gedaan of afgesproken. Nu gebeurt het te vaak dat papieren en zelfs hele dossiers “verloren” raken in de administratieve molen.

Ook de woningcontroles zijn een heet hangijzer. Sommige mensen moeten weken wachten voor de wijkagent langskomt om te controleren of ze wel degelijk op het opgegeven adres wonen. Dat heeft dan weer tot gevolg dat ze ook langer moeten wachten op een identiteitskaart.

Ook hier gaat het om een administratief probleem. Men vraagt om meer ambtenaren te machtigen om de controles uit te voeren.

Kadrievi

Bij de start van de actie zorgde de groep Kadrievi, ondertussen bekend in heel Antwerpen, voor een portie leuke muziek. Helaas wachten ook de bandleden al jaren op papieren,…

Er werden ook verschillende verhalen van mensen zonder papieren verteld, die moeten duidelijk maken, hoe zij door de stempel 'illegaal' te krijgen armoede meemaken:

“Ik ben een alleenstaande moeder met 4 kindjes,op de dienst vreemdelingenzaken heeft men mijn aanvraag tot verlenging van mijn verblijfsvergunning “verloren” doen gaan,…Ik moest alle papieren opnieuw indienen,toen alles in orde was, waren we maanden verder, en kreeg ik uiteindelijk een paspoort,…dat nog 3 dagen geldig was, omdat tegen dan ik opnieuw een verlenging van mijn verblijfsvergunning moest indienen,….

Ik kon af en toe hier en daar werken,om mijn schulden en rekeningen te kunnen betalen en er stond zelfs een vaste deeltijdse job in het vooruitzicht,…deze is echter niet kunnen doorgaan,..Ik voel me teneergeslagen en moe,…”

“Ik volgde netjes alle regels om mijn regularisatie rond te krijgen,maar ik hoorde maanden niets over mijn dossier.Ik ging naar het gemeentehuis en kreeg daar te horen dat mijn dossier “in behandeling" was. Ik hoorde weer maanden niets, dus stapte ik opnieuw naar het gemeentehuis. Daar zeiden ze: "U hoeft niet terug te komen, wij zullen wel contact met u opnemen".

“ Ik ben naar België gekomen om me te verenigen met mijn Belgische man. We moesten wachten op de wijkagent voor de woonstcontrole, maar die bleek voor weken op vakantie te zijn.Omdat onze papieren niet in orde raken, moeten we momenteel met drie rondkomen met 570 euro per maand. Het kindergeld wordt ondertussen niet meer betaald."

“Ik ben met mijn man 8 jaar in België en heb 3 kinderen, na mijn laatste bevalling en al die jaren stressvol en bang afwachten of we de papieren wel of niet zouden krijgen, is mijn energie weg. De stress heeft zich vastgezet in mijn slokdarm. Ik ben mager geworden. Ik heb voortdurend pijn en ik kan bijna niet meer slikken,…”

“Ik ben sinds mijn 16 jaar in België. Ik ben hier als wees aangekomen en ik kan niet terugkeren naar mijn geboorteland.Ik probeer me zoveel mogelijk te integreren,maar zonder papieren is er geen toekomst,...

Ik zou graag verder willen gaan in mijn werk als electronicus, maar ik zie niet goed hoe. Ik slaap niet en ik heb een pijnlijk gezwel in mijn nek. Gewoon naar de dokter gaan is niet mogelijk, want elke keer dat ik mij aanmeld bij een medische dienst komt mijn verblijfvergunning ter sprake,… krijg ik niet de geneesmiddelen die ik nodig heb om mijn nek te behandelen.

Ik mag momementeel bij mijn oom wonen, maar daardoor wordt hij weer onderworpen aan een inkomensonderzoek. Ik heb het gevoel dat ik niet leef. Ik blijf onzichtbaar.”

“Ik ben een weduwe met 2 schoolgaande kinderen. Wat heb ik misdaan? Ik voel me alsof er een zware ijzeren ketting met een zwaar slot rond mij hangt, waardoor ik niet meer kan bewegen,…

Ik ben al jaren op zoek naar de juiste slotenmaker, maar ik vind hem niet,…

Mijn kinderen zijn mijn trots en mijn houvast om te blijven doorgaan,maar als de rekening van de school komt,...

Wanneer de kinderen op uitstap gaan of iets willen gaan doen met vriendjes, voel ik me een slechte moeder. Ik kom financieel niet rond. Ik zie mijn kinderen groeien, maar ik kan hen bijna geen groeikansen geven.”

Een sociaal assistente vluchtelingenwerk:

“Wij botsen constant op muren,…Muren van onrecht, muren van onduidelijkheid,muren van mensenrechten die worden geschonden,…We zijn dagelijks bezig, om nieuwkomers en mensen zonder papieren wegwijs te maken in de doolhof van wetten, regels en administratie,…zonder een duidelijke regelgeving ,….een schande,…

“Als de Dienst Vreemdelingenzaken dan toch een positief advies geeft, duurt het bij het Antwerpse stadsbestuur 3 tot 12 maanden vooraleer zij de omzet doen naar een verblijfsvergunning,…De armoedeval opent zich,…”

En de al zo lang verwachtte omzendbrief rond regularisatie laat ondertussen maar op zich wachtten,…..

Gratis soep na de actie.