han24 juni 2006 – 23:56

De VS werden aangeklaagd voor de ergste vormen van kinderarbeid, met name prostitutie van migrantenkinderen. Australië en Zwitserland werden op de rooster gelegd omdat ze de collectieve arbeidsovereenkomsten (CAO's) regelmatig tegenwerken, ook Nederland werd daarin vernoemd. De grote loonkloof tussen mannen en vrouwen maakte dan weer dat Groot-Brittannië een blaam kreeg. Waarbij Cortebeeck zich fijntje afvroeg of het in België op dat gebied wel zoveel beter was.

Jaarlijks wordt op de IAO conferentie een lijst van landen besproken die de IAO-conventies met de voeten traden. De afgelopen jaren was er vanuit een aantal derde-wereld landen protest gerezen tegen het feit dat het vooral landen uit het zuiden waren die op de rooster lagen. Zo'n 77 landen verenigden zich in een alliantie die zich uitsprak tegen de al te "neo-koloniale" of "Westerse" bril die de IAO volgens hen opzette. Dit jaar kwam het weer even tot een aanvaring toen nagenoeg alle Zuid- en Centraal- Afrikaanse regeringen (Zuid Afrika op kop) het nodig vonden hun steun te betuigen aan Zimbabwe dat door de IAO op de rooster werd gelegd omwille van problemen met vakbondsrechten.

Luc Cortebeeck die sinds zeven jaar voor de werknemers in de commisie zetelt gaf aan dat er wel degelijk met de kritiek van de 77 rekening werd gehouden. De kritiek werd vooral vertaald naar een aantal technische ingrepen waardoor bijvoorbeeld de landen die een blaam krijgen vroeger op de hoogte werden gebracht van de kritieken.
Het feit dat meer rijke landen de arbeidsnormen overtreden en dus ook door IAO ter orde worden geroepen zorgde ervoor dat de besprekingen niet op Noord -Zuid tegenstelling uitdraaiden. Cortebeeck liet trouwens verstaan dat indien er in eigen land niet snel werk word gemaakt van de vakbondsvertegenwoordiging in KMO's België wel eens op de lijst met landen zou kunnen staan die uitgebreid worden behandeld door de commissie.

Een probleem blijven landen als de VS of China die nagenoeg geen enkele conventie van de IAO ratificeerden en dus ook niet ter orde kunnen worden geroepen voor overtredingen van die conventies. Dat de IAO ook geen sancties kan nemen blijkt een probleem waardoor een aantal landen niet geneigd zijn werk te maken van de naleving van de conventies. Birma is het klassieke voorbeeld van een land dat de laatste jaren steeds opnieuw word vermeld, besproken en aangeklaagd omwille van dwangarbeid, geen vrije vakbonden, ...
Ook al kan de IAO geen sancties uitspreken toch staat ze niet helemaal machteloos. De vermelding van een land op de zwarte lijst word door de meeste landen immers gezien als een te mijden blaam. Volgens Luc Cortebeeck illustreert de situatie in Colombia ook dat er vooruitgang kan geboekt worden als er daartoe een wil is bij regeringen, werknemers en werkgevers.

Luc Cortebeeck benadrukte ook dat de IAO voor het eerst een land positief in de kijker zette. Ierland werd besproken als een voorbeeld inzake de tewerkstelling van personen met een handicap.