Je bent gekomen zo vol hoop
Vol gedachten van de nieuwe dag de schone morgen
Maar welk ontwaken jij verwacht
Is met geen duizend nachten te beschrijven

Want de dag van nu is de droom niet waard
De ochtend koud en klam als ooit verlaten
Niet meer praten, want je woorden niet begrepen
Je oor onwennig met de nieuwe klank
want welke taal is nog bekend

Waar is je plezier je leven

Maar je dag zal worden, als de waarheid komt
En dan blijven, nog even blijven
Blijven, tot het welkom klinkt