Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Guido Belcanto in de Roma

Guido Belcanto in de Roma

Guido Belcanto (55 jaar), de “Koning van het Vlaamse Levenslied”. Hij is de vleesgeworden kitsch die de smartlap op een hoger niveau tilde. Aan zijn vele fans die hem mailen, verkondigt hij dat zijn “levenstaak het schrijven en zingen van liederen ter vermaak en ter troost" is.

_IGP4636.jpg

Liederen waaraan U iets heeft”. Zijn teksten hebben een ironische inhoud en zijn geëngageerd. Het leven van Guido is een totaalgebeuren, een éénheid als kunstenaar en mens. (Zie de site van Guido Belcanto (1).

16 hoerenvanster met mannen_resize.jpg

“MAN VAN LICHTE ZEDEN”

Zijn discografie vermeldt twaalf CD’s en vele signels. De titels zeggen alles. “Plastic rozen verwelken niet” (1990), “La Comedie Humaine” (1996), “Man van lichte zeden” (1998), “Liefde, Lust en Leed” (2000) en zijn nieuwste: “Ik zou mijn hart willen weggeven” (2008). Het is onder deze titel dat Guido Belcanto op vrijdag 20 maart in de Antwerpse “Roma” optreedt. Aan de Turnhoutsebaan 327. In een multiculturele Borgerhoutse buurt, waar de mensen geboren zijn om de liederen van Guido Belcanto tot tranen toe te begrijpen. Waar “de bourgeois” waar aan Guido een hekel heeft, met een bocht omheen lopen.

Fotograaf Luc en ikzelf gingen op visite bij Belcanto. Op zijn appartementje in Borgerhout, zijn “overwinteringadres”. Vier trappen hoog. In warmere tijden woont hij “op den buiten”. Guido houdt van rust. Toen in 2002 de historische prostitutiebuurt in het Schipperskwartier werd opgekuist, liet hij de provinciestad Antwerpen voor wat ze is. Een nest waar de onverdraagzaamheid en overheid agressie toenemen; “Waar zijn de hoeren, de vrouwen gebleven ?”, vraagt Guido nostalgisch. Opgekuist. Volgende maand, april, zal de politie met een actie “Fortuna” de obsessie van een “propere stad” ten top voeren met wijkgerichte razzia’s. Met 60 à 80 flikken per keer. Men verwacht tientallen arrestaties. Sans papiers, druggebruikers, “onaangepasten”. De “targets” of “hotspots” zullen “onder controle” blijven. Keihard.

pag 100 stamcafé_resize.jpg

OPVOEDER !

Guido Belcanto werd tot zijn verbazing “een monument”. Uit zijn biografie:”Guido’s roots liggen in de fifties, het café van zijn ouders in de schaduw van de kerk. De jonge Guido Belcanto dribbelt van de tapkast naar de juke-box en terug. Kleuren en klanken branden zich voor altijd in zijn brein”. Later verzeilde hij bij de Jezuïten. Dat kwam nooit meer goed. Na een paar korte jobs ging hij weer studeren. Hij behaalde een A1 diploma als… “opvoeder”.

Opvoeder ? Guido: “ Ik voel me sociaal geëngageerd. Ben geen “protestzanger”, breng wel een boodschap, levensliederen. “Smartlappen” kunnen Kunst zijn. Met mijn kersvers diploma trok ik naar een katholieke instelling voor “sociaal verwaarloosde jeugd”. Het “ancien regime”. Mijn taak was die jongeren koest te houden, elke vorm van “opstandigheid” te onderdrukken. Ik voelde me een cipier, kwam in conflict met mijn collega’s. Na een half jaar hield ik het voor gezien. Als kunstenaar, als zanger bereik ik veel meer mensen op een “pedagogische” manier. Kan hen troost en plezier geven”.

Tijdens mijn vroegere nachtelijke tochten liep ik Guido steevast op het lijf. De nacht is een planeet op zich. Overdag zag ik hem in het “Half Souke”, een café van “marginalen” en kunstenaars aan de Antwerpse Hoogstraat. Onze biotoop. En vluchthaven, weg van die “bourgeois”. Een kwarteeuw geleden raakten we in een serieus gesprek in dat “Half Souke”. We zaten al een leven lang in de knoop met onze “seksuele identiteit”. We hadden daar zo goed als mogelijk een mouw aan gepast. Wanneer we tussen onze benen keken, zagen we een vent. In ons hoofd en met onze emoties ligt dat anders. Waar waren we “thuis” ? Tussen onze benen of in ons hoofd ?

pag 76 argumenten_resize.jpg

SEKS IS BELANGRIJK.

Met Guido Belcanto en over zijn werk praten, is over seks praten. In de ruimste zin. Goedele Liekens is seksuologe, Guido de man/vrouw met de ervaring. Seks is naast eten, een veilig dak en sociale contacten zeer belangrijk. Daarvoor hoef je geen Freudiaan te zijn. “Gina & Guido”. Gina is Guido, in één persoon. Belcanto is een travestiet, weliswaar wat ouder, maar steeds aantrekkelijk. Dat zit in zijn hoofd, zijn lijf, zijn genen. In zijn muziek. Guido, of is het Gina ?: “Wanneer ik een kleedje aantrek en de stad inga, tintelt mijn lijf, ben ik wie ik ben. Dat is durven, uitdagen, “men” pikt dat niet”.

Fotograaf Luc: “ Ik ben een monogame man. Mijn geluk ligt echter bij mijn vrouw, mijn gezin, heb niets tekort. Ik ben trouw en voel me daar goed bij”. Guido en ik: Trouw ? Monogaam ? We zijn 55 jaar en 66. We maken stilaan een overzichtje van ons leven. Guido: “Wat waren we hitsige “jagers”.Men zegt: ‘De jacht is mooier dan de buit’. De buit mocht er ook zijn. We hebben onvergetelijke ervaringen aan “one night standjes”. Respectvol, geil en liefdevol. We trachtten ons “aan te passen” met een “deftige relatie”, en liepen met onze smoel tegen de muur. “Ik leerde alleen zijn, met mijn muziek en voel me goed in mijn vel”, zegt Guido.

16 jm navi_resize.JPG

GEASSILIMEERD ? JEZUS !?

Ikzelf vond geborgenheid in de lesbische wereld. Daar was ik “thuis”. Emotioneel, politiek, feministisch en intiem. Wat dat laatste betreft, dat gaat niemand iets aan. De wereld van hetero’s, macho’s, “babes” en VTM verslaafden is nog lang niet rijp om daar een jota van te snappen. Ik leerde van mijn lesbische vriendinnen zéér veel over het leven. Vooral hoe te “overleven”. Over het goede van solidariteit in die wereld, die dagdagelijks bestookt wordt door agressieve hetero’s. Ondanks het onware verhaal dat holebi’s nu totaal aanvaard zijn. Enige agressiviteit klinkt door mijn woorden. Het leven beschermt zich. Trouwens, wanneer Darwin en enkele hedendaagse wetenschappers gelijk hebben, sterft het mannelijk geslacht in de toekomst een roemloze dood. Probleem minder. Ook nu leven op deze bol heel wat dieren die geen mannetjes kennen en zich toch vrolijk voortplanten. Dat is de toekomst.

Seksuele identiteit ? Ik had met veel vallen en opstaan enigszins mijn draai gevonden. En Guido ? De omgeving waarin we beiden leven beseft perfect wat “diversiteit” is. Dat zijn niet de glossy affiches van het “Centrum voor Racismebestrijding en Gelijkheid van Kansen”, van verkiezingsslogans. Guido en ik zijn amper “geïntegreerd”. Het kostte ons veel energie en intelligentie om die draak van ons af te houden. We weten waarvoor het rood verkeerslicht dient, en dat zal het wel zijn. “Geassimileerd” ? Alsjeblieft ! Die verschrikking uit de buurt houden is een levenswerk. Niet slechts voor “allochtonen”, ook voor heel wat “witten”.

2 guido hoerenvenster 1_resize.jpg

GUIDO DE TRAVESTIET.

Guido Belcanto ontdekte het plezier van het travestie zijn. Een onderdeeltje uit de doos der diversiteit. De Italiaanse cineast Fellini. Hij “outte” deze persoonlijkheid en gaf een stem aan de travesties. Hij ging in 2002 tijdens de kunstmanifestatie “Bordello” in het raam van een prostitué in de Oudemans straat zitten. Hij gaf een stem aan “de Andere”. Transseksuelen, homo’s, lesbiennes en alle mannen en vrouwen die het “ook niet meer zo goed weten”. Aan allen die “aan de andere kant van de grens” staan.

Guido maakte en plein public duidelijk wie hij is.Uit noodzaak. Om zijn leven te redden. Om geen zelfmoord te plegen. Mannen in vrouwenkleren blijven “not done”. Vrouwen in mannenkleren zijn aanvaard, ook als het lesbiennes of travesties zijn. Waarom ? Hoeveel mannen “van goede kom af” trekken niet naar de hoeren om er hun diepste verlangens te uiten ? Persoonlijkheden die hun “trouwe” vrouw niet eens vermoedt. Eén van de chansons op zijn nieuwste CD “Ik zou mijn hart willen weggeven” heet: “Half man, half vrouw”.

“Gina & Guido”. Beiden in één. Niet schizofreen, één. Al tracht deze maatschappij ze uit mekaar te rukken. We worden tijdens ons gesprek intiem, zitten op één lijn. Ongetwijfeld zitten vele andere ook op die lijn, maar verdrukken hun eigen persoonlijkheid. De psychiatrie zit vol me deze mensen. En de kerkhoven.

foert_resize.jpg

BIJ DE JEZUITEN…

Guido: “Ik ben lesbisch !”. Dat is geen grapje. Ook ik herken in lesbiennes mijn “soortgenoten”, niet in hetero’s, homo’s. Guido: “Ik kan in bed niet de rol van “man” spelen”, zegt hij. Een relatie met mij is een “ménage à trois”, Gina, Guido en zij. En dan komt de jaloezie, Gina moet uit bed ! Die “concurrente” is er teveel aan. Dat leidde tot relatiebreuken met toffe, heteroseksuele vriendinnen. Wij zijn “ambigue”, bieden geen duidelijkheid. We benaderden onze heteroseksuele partners als de vrouwen die we ook zijn, als “lesbiennes”. Dat is in het begin een ontdekking voor hen. Dat is niet houdbaar…”

Lesbiennes praten over “volle vrouwen”, of liever nog over “volle wijven”. Met een minachtend toontje. Vrouwen die een vent nodig hebben om zich gewaardeerd te voelen, “in bezit genomen”, prooi te zijn. “Gina & Guido” horen hier niet thuis. Zij zijn een koppel. “Gina & Guido” vonden hun weg, zijn trots en gelukkig.

Belcanto zat bij de Jezuïten. “De beste weg naar de anarchie”, zegt hij. Die hij dan ook resoluut inslaat. Maar niet destructief. Hij straalt net als Wannes Van de Velde zaliger iets serieus uit. Beiden kregen dat mee van uit hun arbeidersgezin. Alles op zijn tijd, dolle pret, ernst. Er moet brood op de plank komen, gerepeteerd, kunst maken is arbeiden. Belcanto zat ook bij de hoeren. Daar in zijn we bloedbroeders. De rode lichtjes, de groezelige bordelen, de smartlappen. We hadden relaties met prostituees. Niet als klant of pooier, als vriend. Karaktervolle meiden die ons eveneens véél leerden over “het leven zoals het is”.

P5171183_resize.JPG

“WELTSCHMERZ”.

Het leven en de muziek van de cultfiguur Belcanto heeft een stevige rode draad: de afkeer van met geweld opgedrongen “normen en waarden”, de weigering zich “aan te passen”. Guido, “half man, half vrouw”, begrijpt de mensen, treedt hen tegemoet, maar heeft hen wel door. Zijn Nederlandstalige chansons hebben vele lagen. De bovenste is een wat kitscherige sfeer, romantisch, aanzettend tot “een trage”. “Weltschmerz”. Hij pakt hiermee bijna opdringerig de zaal, de luisteraar in.

PB010010_resize.JPG

Onder die camouflage laag zit cynisme en zelfs minachting in zijn teksten. O ja, “Ik zou mijn hart willen geven” is gemeend. Hij geeft zijn hart vooral aan de “marginalen”. “De underdogs een stem geven, ik wil die stem zijn”. En hij is ze. Op het beledigende af. Let op je tellen, deze wat naïef ogende “romanticus” is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Hij hààt de “burgerij”. Op zijn nieuwe CD staat: “Waarom al dat katholieke denken ?”. Deze “man van lichte zeden” zet een hypocriete bourgeois vriendin aan zich te prostitueren. Citaat:

“Er is zo weinig avontuur.
Neem alle kansen, neem ze allemaal.
Ik weet, jij speelt zo graag met vuur.
Waarom altijd dat katholieke denken ?
Wat is het waard, een goede naam ?
Hoe meer roddels over u,
Des te groter is uw faam.
Vergeet uw vader en uw moeder.
Vergeet mij en vergeet God.
En weldra, weldra zal je zwemmen,
In het geld, het geld en het genot.”
Refr:”Het leven is zo voor
spelbaar.
Het leven is zo banaal.”

Wat is hier tegen in te brengen ?

john doorzicht_resize.jpg

“GOUDBROKATEN JURKEN”…

Onze geliefde kardinaal Danneels heeft hier veel tegen in te brengen. Is hij een travestiet in zijn goudbrokaten jurk ? Hij is een katholieke schurk wiens kerk 2000 jaar lang de mensen, de kinderen schuldgevoelens aanpraatte. Vooral over seks. Hij beledigde Hugo Claus toen die vorig jaar overleed en nog warm boven de grond lag. Omdat Claus euthanasie vroeg en kreeg. Danneels verjoeg de schrijver Erwin Mortier uit zijn kerk, van zijn kansel, omdat Mortier op de begrafenis van Hugo Claus de kardinaal een upper cut verkocht. Het aartsbisdom Mechelen bestaat 45O jaar, het feest. Het is een “Stadsvisioen”. Schrijvers zouden vanaf de kansels “preken”. Ook Erwin Mortier. Danneels nam wraak. Die Mortier ? Jamais !

En zo gaan we bijna vijfhonderd jaar terug in de geschiedenis. De andere literatoren steunen Mortier en weigeren de kansels te bestijgen. Op initiatief van Burgemeester Bart Somers komen er … “hagenpreken”. Zoals die rond 1550 als verzet tegen de heren in goudbrokaten jurken in de velden gehouden werden, illegaal. De inquisitie woedde.

Guido Belcanto: “De Jezuïten uit mijn schooltijd… Nog altijd menen deze arrogante heren de waarheid in pacht te hebben. Kunstenaars te mogen censureren, moreel gezag te kunnen uitoefen over iedereen, ook niet gelovigen. Dat is onaanvaardbaar. Bovendien gooien ze hun eigen ruiten in. Ik voel een nieuwe preutsheid, we zetten stappen achteruit. De kerk steekt een handje toe bij “de ontsmetting” van de maatschappij, de stad, de creatieve rafelige rand waarin ik me thuis voel. Dat is beangstigend. “De Andere” loopt gevaar”.

P7014596_resize.JPG

“OP DE PECHSTROOK VAN HET LEVEN…”

DSC_3934_resize.JPG

Guido Belcanto is de stem van de underdog. Hij deed een oproep aan de armen en hun organisaties om tegen sterk verminderde toegangsprijs volgende vrijdag 20 maart zijn optreden in de Roma bij te wonen. Op zijn CD “Ik zou mijn hart willen weggeven”, staat “Op de pechstrook van het leven”.

Img5530b_resize.jpg

Citaat:
“Op de pechstrook van het leven.
Waar komen zij vandaan ?
Wat hebben zij misdreven ?
Wat hebben zij misdaan ?
Waarom liepen zij verloren ?
Waarom kwamen zij hier terecht ?
Waren zij voor het ongeluk geboren ?
O neen, zij hadden enkel pech…”

in kartonnen doos_resize.jpg

Guido vragen waarom zijn hart uitgaat naar de sociaal uitgeslotenen, de underdogs, de pechvogels is een open deur intrappen. Zijn leven, zijn repertoire getuigen van die inzet. Hij is ook een “ervaringsdeskundige”. Hij is samen met Wannes Van de Velde “de stem van het volk”. In de “Roma”, in Borgerhout zal vrijdag die stem klinken. Mis dat niet. Hij schenkt er zijn hart weg, symbolisch. Hij en zijn fans hebben het nog lang nodig.

_IGP4768.jpg

(1) De site van Guido Belcanto. Ga via “Media” naar geluid fragmenten uit zijn nieuwste CD: “Ik zou mijn hart willen weggeven” - http://www.guidobelcanto.be .

Tekst: Koen Calliauw
Foto's:
# 2,3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 en 14 Brandpunt23 www.brandpunt23.com
# 1 en 15 Luc

Schoon

Hey Koen en Luc, echt een heel schone reportage en de foto's van Brandpunt maken het helemaal compleet.

Dit is het echte leven,heel

Dit is het echte leven,heel erg mooi weergegeven!
Het optreden van Guido en zijn muzikanten was tot in de puntjes verzorgd! Het was een leuke avond en elk optreden van Guido is anders,maar altijd even goed! Een aanrader voor iedereen!!!!
veel groetjes aan iedereen die hier of op de pechstrook van het leven passeert!
lutgart verbruggen.