Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Wordt VUB-garage een graftombe?

Wordt VUB-garage een graftombe?

51 dagen al, eenenvijftig, zolang al zijn de sans-papiers aan de VUB in hongerstaking. Hoe wanhopig moet je zijn om je lichaam permanente schade te laten oplopen? De dood in de ogen kijken voor een stukje papier? Voor de doorsnee West-Europeaan is dit gewoon onbegrijpbaar. Dokter Rita Vanobberghen probeert de hongerstakers de nodige zorgen toe te dienen, al doet ze dat met een dubbel gevoel. “Eigenlijk lap ik hen gewoon weer op waardoor ze nog langer kunnen hongerstaken en zichzelf alleen maar zieker maken.”

honger2.JPG

Het werk dat dokter Vanobberghen verricht zijn slechts druppels op een hete plaat maar wel broodnodige druppels. “50 dagen hongerstaking laat zijn sporen nu eenmaal na, voor sommige mensen ook permanente sporen. Vandaag onderzoek ik de ergste gevallen. Ik probeer hun toestand stabiel te houden maar eigenlijk zouden ze allemaal gewoon in een ziekenhuis moeten worden opgenomen.”
De gezondheid van de sans-papiers in de parking verslechtert dan ook elke dag. “Er zijn mensen die last hebben van hun nieren of hart. Maar er zijn ook de kleine ongemakken. Zoals terugkerende maagpijn, hoofdpijn en rugpijn. Hun bioritme raakt hier compleet door elkaar geschud. Constant branden de tl-lampen in de parking, op den duur weten mensen niet meer wanneer het nu dag of nacht is.”

Er is niet alleen fysieke pijn ook psychisch hebben de mensen het zwaar. “Het wordt heel moeilijk om je hoofd er bij te houden. We zitten hier de hele dag te wachten op een oplossing waarvan niemand zeker is dat ze er ook komt. Dat weegt op je, mensen reageren dan ook sneller geïrriteerd,” zegt Cherif Touhar. Hij is bijna tien jaar geleden van Algerije naar België gekomen en is een van de 103 hongerstakers. “Ik voel mij net een robot, ik overleef op de medicijnen die ik krijg.” Toch blijft Cherif geloven in een goede afloop. “We blijven hopen op een oplossing voor onze situatie, wat kunnen we anders doen?”

Volgens Rita Vanobberghen is het niet meer dan normaal dat ze erin blijven geloven. “Wat verwacht je anders? Ze zien dat de mensen die de begijnhofkerk eerst bezet hebben een verblijfsvergunning krijgen voor 9 maanden. Ze redeneren dan waarom die mensen wel, en wij niet? Je kan hen dat toch moeilijk kwalijk nemen?” Toch levert de actie niet veel reactie op vanuit het kabinet van minister Turtelboom. De minister werd al verscheidene keren uitgenodigd en gecontacteerd door de sans-papiers maar tot nu toe werd aan die oproepen geen gehoor gegeven. Met de dag wordt de situatie van de mensen die hier liggen dus uitzichtlozer. “Er zijn 14 mensen moeten stoppen omwille van medische redenen. Mensen met bijvoorbeeld diabetis kunnen dit absoluut niet aan. Er was ook een zwangere vrouw bij gelukkig ontdekten we dit op tijd. Ook zij is onmiddellijk moeten stoppen. De meeste mensen zijn ondertussen al 15 tot 20 kilo afgevallen. Eigenlijk is de schade gewoon niet om aan te zien.”

Nederlands leren
De nieuwe maatregel die minister Turtelboom genomen heeft biedt ook geen uitkomst. “Niemand komt in aanmerking,” zegt Vanobberghen. Voor de dokters die zich vrijwillig inzetten zit er dus niets anders op dan de mensen te blijven ondersteunen. “Jammer genoeg kan er niet elke dag een dokter aanwezig zijn. Ik probeer na mijn werk zoveel mogelijk langs te komen. Op woensdag spreken we altijd met een hele groep af zo kunnen we tenminste een keer per week iedereen onderzoeken.” Als je zo vaak samenwerkt met mensen dan krijg je onvermijdelijk ook een band met hen. “Ik kom hier graag. Iedereen is hier zo eerlijk. Ik weet, ook al laat ik al mijn spullen aan de ingang liggen, toch zal niemand iets stelen. De problemen die ik hier tegenkom, die neem ik ook mee naar huis. Zo vraag ik mij constant af, heb ik iets over het hoofd gezien? Had ik iets beter kunnen aanpakken?”

Zelf is dokter Vanobberghen ook altijd eerlijk tegen haar patiënten. “Ik probeer hen zo duidelijk mogelijk te vertellen wat de gevolgen zijn als ze blijven staken. Je lichaam kan dit niet blijven houden.” Zo wordt ook Yassine Faleh, een Marokkaanse jongen van 21, ingelicht over zijn fysieke toestand. “Ik weet dat mijn lichaam blijvende schade kan oplopen als ik nu nog verder doe. Vandaag moest ik naar spoed, ik drink te weinig waardoor ik problemen krijg.” Toch laat Yassine zich niet overtuigen om te stoppen. “Ik ben hier aan begonnen, nu wil ik het ook afmaken. Ik blijf hopen dat alles in orde komt.”

Op zijn zestiende kwam Yassine naar België. “Ik gebruikte een studentenvisum om Europa binnen te geraken, via Italië, waar mijn broer woont, ben ik in België terechtgekomen.” Ook in België woont er familie. “Mijn nicht woont samen met haar gezin in Bergen, zij hebben wel papieren. Ze maken zich ook zorgen om mij maar weten dat ik geen andere keuze heb.” Het eerste wat Yassine wil doen als hij papieren heeft is Nederlands leren. Ook voor Cherif staat die wens bovenaan zijn lijstje. “Als je in een land woont is het nu eenmaal belangrijk de talen te kennen. Volgende keer als je langskomt praten we Nederlands!”

Hoe lang ze dit nog zullen volhouden weet niemand. Volgens dokter Vanobberghen wordt de situatie met de dag gevaarlijker. “17 Mensen hebben ondertussen een gevaarlijk lage body mass index van onder de 18. Dat is zelfs onder het minimum dat modellen moeten halen. De situatie wordt erger en erger, als de minister niet snel haar werk doet, weet ik niet hoe dit zal aflopen.”

honger1.JPG

Cherif en Yasinne

honger3.JPG

Dokter Rita Vanobberghen onderzoekt de sans-papiers.

onmenselijk europa/belgie

erg dat dit probleem maar blijft aanslepen in belgië. de politiek houdt zich doodstil en steekt hun kop in het zand. mischien is de redenering wel, als we lang genoeg wachten komt er vanzelf wel een oplossing. turtelboom laat zich niet chanteren door hongerstakingen zegt ze zelf. Wat dan wel mevrouw Turtelboom ? wachten tot ze dood zijn? want deze mensen hebben geen andere keuze meer . ze kunnen niet anders dan deze hongerstaking uitvoeren. laten we eerlijk zijn mensen verltaen niet zomaar hun land. dt zouden wij ook niet doen. en mensen gaan zeker niet zomaar in hongerstaking. wat moet er hier nog gebeuren voordat iemand eens een oplossing biedt voor deze mensen? moeten er echt dodnenvallen voordat iemand dit probleem oplost? ... een schande is het voor een land dat beweert zeer social minded te zijn!

idd

hey,

idd. een echte schande, blij dat eens iemand is die reageert die een brein heeft :-) dit geeft een beetje hoop...
Dank u aan onze nutteloze regering!