ChristopheD16 april 2009 – 23:11

Hoe is het eigenlijk allemaal begonnen?
In de begindagen werd het festival georganiseerd op de grasheuvel en het Merrets dialect voor ‘gras’ is ‘groes’. Het festival heeft een lange voorgeschiedenis die begint bij de Sint-Jorisgilde. Eind jaren tachtig organiseerden zij op zondag de oude ambachtenmarkt in Meerhout. En omdat er op vrijdag en zaterdag toch al een tent stond, kwam er de idee om ook dan iets te organiseren: een fuif sloeg niet echt aan en dus werd er een festivalletje georganiseerd. Mede door het feit dat je toen overal te lande dezelfde rockgroepen zag, kende dat ook niet echt succes. Tot op de dag dat er een demotape van het Nederlandse Hardcoregroep The Brotherhood Foundation in onze brievenbus stak! Toen, ergens halfweg jaren negentig, hebben we beslist om meer die stijl te programmeren, ook al omdat we dat zelf goeie muziek vonden! In die periode kwamen we ook los van de Sint-Jorisgilde en de oude ambachtenmarkt en is Groezrock vzw ontstaan.

Is het voor de medewerkers een voltijdse bezigheid?
Er zitten momenteel 12 mensen in het bestuur van de vzw, die daarnaast allemaal een voltijdse baan hebben. Het festival is, zoals wel vaker, een zwaar uit de hand gelopen hobby. Na de werkuren en tijdens het weekend zijn we er dus heel vaak mee bezig. Maar we doen het allemaal erg graag. De financiële middelen die we eraan overhouden, worden elk jaar geïnvesteerd in het verbeteren van de infrastructuur voor de festivalgangers, de bands en onszelf. Maar bovenal proberen we het gewoon gezellig te houden. En gelukkig kunnen we beroep doen op tal van vrijwilligers: op vrijdag zo’n 500 en op zaterdag zelfs tot tegen de 900. Ook kinderen van vrijwilligers komen graag eens een kijkje nemen. Meer ook niet, want het blijft tenslotte een Hardcore-festival! Op de parking staan mensen van vzw Gammol. Op die manier zamelen ze geld in voor hun projecten in West-Afrika. Daarnaast zijn er ook de leden van de plaatselijke Chiro en het jeugdhuis die meehelpen aan de toog, bij het eten of bij de opruim. De dichte medewerkers zijn ook bijna allemaal mensen die mekaar goed kennen. Alles heeft dan ook een dorpsgevoel … Een erg aangenaam contrast staat met het feit dat groepen uit de Verenigde Staten, Australië en verscheidene Europese landen hier spelen en dat vele duizenden bezoekers uit Duitsland en Nederland naar hier komen afgezakt. Dit jaar hebben we zelf tickets verkocht in Canada, Singapore, Brazilië, Australië, Mexico en Kenya!

Hoe zijn de voorbereidingen voor deze editie tot nog toe verlopen?
Met de voorbereidingen zitten we goed op schema. Vooral omdat velen tijdens de paasvakantie verlof hebben en we met redelijk wat mensen nu reeds op het terrein aanwezig zijn. Hopelijk valt het weer een beetje mee … Vorig jaar was het schitterend weer! Minpunt was dan wel de afzegging in de laatste week van twee grote bands. Dit jaar bleven we daarvan gespaard, al zijn er ook nu weer enkele afzeggingen: H20, Jasta en Static Radio. Die hebben we vrij vlot kunnen vervangen door The Ghost of A Thousand uit Engeland, het Amerikaanse First Blood en het Oost-Vlaamse Billy The Kill. En ondanks kritieken op de gestegen toegangsprijs én de crisis loopt de voorverkoop schitterend: 15.000 verkochte tickets, meer dan het volledige toeschouweraantal van vorig jaar! We denken dat dat te maken heeft met de sterke, uitgebreide én diverse line-up.

Zijn er nieuwigheden te noteren dit jaar?
Voor de eerste keer hebben we drie podia. Vroeger was het Back To Basics-podium er ook al wel een aantal keren, maar dan als tweede podium. Dit jaar kregen we heel wat reacties van mensen die het spijtig vonden dat de barrière tussen groep en publiek bleef bestaan. Daarom het idee om terug naar onze wortels te grijpen en om onze Belgische bands de kans te geven voor een groter publiek, op een groter podium en met een grotere installatie te spelen. Volgens ons is er trouwens geen overaanbod: overlappingen zijn er altijd en bij de programmering hielden we rekening met de verschillende muziekstijlen waardoor de mensen toch gemakkelijker een keuze kunnen maken. Een andere nieuwigheid is een tent die plaats biedt aan slechts 300 toeschouwers en waar de artiesten via hun I-pod hun favoriete muziek, en niet noodzakelijk Hardcore, aan de festivalgangers te gehore kunnen brengen. Dit jaar leggen we voor het eerst ook een gratis pendelbus in die rijdt tussen de stations van Geel en Dient met een halte aan het festivalterrein. En tenslotte werken we dit jaar voor het eerst samen met Intro, om het festival toegankelijker te maken voor mensen met een handicap.

Mij valt wel op dat jullie telkens exclusieve boekingen kunnen regelen? Hoe doen jullie dat?
Na al die jaren ervaring hebben we ons wel een goede reputatie weten op te bouwen en beschikken we over goede contacten met vele groepen, al dan niet via agency's in Europa. Zo stelden The Get Up Kids, die al een paar reünie-optredens in de Verenigde Staten deden, onszelf de vraag of ze mochten langs komen. Dat wordt ook hun enige Europese optreden dit jaar, net als de legendarische The Vandals en United Nations. En ook Nations Afire, Aquabats en The Academy Is … spelen voor het eerst in Europa. Het zal je misschien verrassen, maar ondanks het feit dan meer dan de helft van de groepen uit de VS komen, hebben we dit jaar geen enkele groep via Clear Channel geboekt. Dat doen we overigens niet bewust, dus als ze ons interessante bands aanbieden, gaan we daar graag op in. Zoals we ook op andere aanbiedingen ingaan. Wij kunnen nog goed ons ding doen omdat het niet mainstream is en er uiteraard allemaal minder geld mee gemoeid is.

Hoe staat het dit jaar met het de aandacht voor het milieu?
Op het terrein proberen we de papierberg te beperken door aanplakborden te voorzien en het aantal affiches daarop te beperken. Ons programmabokjes bestaat uit gerecycleerd papier. Onze plasticbekers zijn composteerbaar en het bestek bestaat uit gerecycleerd hout. Zowel op de camping als op het festivalterrein zelf voorzien we voldoende vuilbakken. Het is uiteraard aan de festivalgangers zelf om daar dan ook effectief mee rekening te houden. Voor een relatief klein festival als Groezrock blijft het sowieso moeilijk om veel ecologische inspanningen te leveren.

Vroeger deden jullie naast Groezrock nog andere optredens. Komt dat er tegenwoordig nog van?
Nauwelijks, aangezien het voor ons een hele klus is om naast het festival nog optredens te organiseren. Maar als een bookingsagent ons iets aanbiedt, gaan we daar soms wel op in. Daarnaast ondersteunen we en wisselen we zaken uit met de mensen van Rio-Rock en Rockfest, twee kleinere festivals hier in de streek.

Meer informatie: www.groezrock.be (er zijn trouwens nog tickets verkrijgbaar!)