Katrien Demuynck22 juni 2009 – 13:04

Geen nieuw proces
Met deze beslissing van de Supreme Court is de kans voor de Cuban Five op een eerlijk proces voor een neutrale jury buiten Miami definitief afgewezen. Daarmee komt voorlopig ook een einde aan een rechtsgang van meer dan 10 jaar.
De Miami Herald concludeert triomfantelijk: ‘Cuban Five got a fair trial in Miami’.

Nochtans is het net op dat punt dat de hele zaak misliep. Een eerlijk proces in het door een anti-Castristische maffia beheerste Miami was voor deze vijf Cubanen onmogelijk. De weigering in 2001 om het proces buiten Miami te laten verlopen, de druk op de juryleden vanuit de anti-Cubaanse maffia en het bepalen van de rapportering in de pers door de “Office of Cuba Broadcasting” van de VS overheid zijn slechts enkele van de elementen die tot zware onregelmatigheden in de procesgang van de Cuban Five leidden.

Twee maten en twee gewichten
Hetzelfde rechtssysteem dat de Vijf in 2001 schuldig verklaarde en vandaag weigert dat proces te herzien laat tientallen terreurorganisaties in Miami onbestraft, ongeacht het feit dat ze openlijk opereren en hun daden via de media verkondigen. Criminelen zoals Luis Posada Carriles, Orlando Bosch, José Basulto of Rodolfo Frómeta lopen vrij rond in Miami. De eerste twee gaan er prat op het brein te zijn achter de aanslag op een Cubaans lijnvliegtuig in 1976 waarbij alle 73 inzittenden het leven verloren.

Onlangs nog schonk de rechtbank een jaar uitstel aan de verdediging van Luis Posada Carriles opdat die zich beter zou kunnen voorbereiden op zijn proces. Klein detail: Posada Carriles wordt niet aangeklaagd wegens terreurdaden, maar… wegens illegaal binnenkomen in de VS. De naam van Posada Carriles valt vandaag trouwens opnieuw bij een mislukte aanslag op het leven van Venezolaans president Hugo Chavez.

José Basulto kreeg net als Posada Carriles en Orlando Bosch een terreurtraining door de CIA. Als hoofd van ‘Brothers to the Rescue’ stuurde hij meermaals vliegtuigjes boven Cubaans grondgebied. Hij gaat er prat op dat hij vanuit een speedboot een Cubaans kusthotel met raketten beschoot, met de bedoeling Fidel Castro om te brengen, en dat het FBI hem daar nog niet één keer over ondervraagd heeft.

Basulto staat gekend voor zijn hand- en spandiensten aan de fascistische dictaturen in Chili en Argentinië in de jaren ’70 en ‘80. Rodolfo Frómeta, chef van de paramilitaire groep ‘Comandos F-4’, verklaart aan wie het horen wil welke gewelddadige acties hij op zijn actief heeft en nog op touw zet om de Cubaanse revolutie ten val te brengen. Hij kwam dat zelfs doen als getuige op het proces van de Vijf.

Internationale steun voor de Cuban Five
Met de weigering tot herziening van de zaak legt het Hoogste Gerechtshof van de VS een advies van de Werkgroep rond Arbitraire Detenties van de VN naast zich neer die de aanhouding van de Cuban Five als arbitrair en illegaal bestempelde. De vraag tot herziening zelf werd ondersteund door 12 amicus-brieven – een nooit gezien aantal – ondertekend door tien Nobelprijswinnaars en honderden juristen en parlementsleden wereldwijd.

Onder hen bevinden zich twintig Belgische parlementsleden en de drie landelijke organisaties van advocaten, namelijk de Orde van Vlaamse Balies en de Orde van Franstalige en Duitstalige balies. Dat alles maakte blijkbaar niet de minste indruk in de VS. De overheid gaf, in lijn met zijn positie tijdens het gehele proces, een negatief advies aan het Hoogste Gerechtshof in verband met een mogelijke herziening. Het Gerechtshof heeft die positie zonder meer en zonder motivatie gevolgd.

Checks and balances
De VS gaat er prat op dat ze een voorbeeld van democratie is. De scheiding der machten en de correctiemechanismen van de ene macht ten opzichte van de andere staan daarvoor garant. Nochtans zijn er in dit geval ernstige vragen te stellen zowel bij de zogenaamde scheiding der machten als bij dit correctiemechanisme.

Waarom greep de overheid niet in als de rechtbank van Miami in 2001 het zesde amendement op de VS-grondwet overtrad dat elke aangeklaagde het recht op een neutrale jury garandeert, iets wat in Miami onhaalbaar was? Hoe is het mogelijk dat Gerardo Hernández een veroordeling opliep voor de zogenaamde hoofdaanklacht (samenzwering tot moord) terwijl de openbare aanklager zelf vruchteloos probeerde die aanklacht uit het dossier te halen omdat hij hem onbewezen achtte? Waarom ging de overheid in beroep tegen een unanieme uitspraak van drie rechters van het hof van beroep van Atlanta dat op die basis het eerste vonnis ongeldig verklaarde? Beroep aantekenen tegen een unanieme uitspraak was nooit eerder voorgekomen, terwijl de VS-rechtspraak zich altijd op precedenten baseert.

In de VS grondwet Artikel II, sectie 2 staat geschreven dat de VS-president “de macht heeft om straffen te verlichten en gratie te verlenen”. Alles wijst erop dat Obama, in plaats van gebruik te maken van zijn grondwettelijke macht om recht te herstellen in dit geval de Supreme Court laten kennen heeft dat ze de herziening moesten afwijzen. De beslissing van het Hoogste Gerechtshof geeft in elk geval aan dat de regering Obama geen stappen onderneemt tegen de voornoemde terreur- en drukkingsgroepen die de justitie in hun greep hebben.

Campagne wordt versterkt
Wereldwijd worden de acties voor de vrijheid van de Cuban Five opgedreven. Op 19 juni 2009 stuurde het Belgisch Free the Five-comité een brief naar president Barack Obama met de vraag om de Cuban Five hun vrijheid terug te schenken. De brief werd ondersteund door 53 personaliteiten en organisaties, waaronder ondermeer Minister van Staat Philippe Busquin, Nationaal Secretaris van het ABVV Eddy Van Lancker, Algemeen Secretaris van Wereldsolidariteit André Kiekens, Attac Vlaanderen en het Vermeylenfonds.

Het Belgisch Free the Five-comité werkt ook verder met de petitie gericht aan president Obama, die u hier kan downloaden en organiseert een protestactie
op vrijdag 11 september om 17u voor de VS ambassade te Brussel. We roepen president Obama op om het onrecht te herstellen en de Vijf hun vrijheid terug te schenken. Ondanks beloftevolle aanzetten onderneemt president Obama tot op heden geen concrete stappen in de relatie van de VS tegenover Cuba. Met de vrijlating van deze vijf terreurbestrijders zou hij het signaal kunnen geven dat de Bush-periode van twee maten en gewichten in de zogenaamde ‘war on terror’ definitief voorbij is. Meteen zou hij daarmee de deur openen tot het normaliseren van de relaties met Cuba.